Zdjęcia znacznie większych fragmentów tych roślin zrobiłam rok później - zobacz "Żmijowiec zwyczajny w czerwcu". Wygląd żmijowca w okresie późnojesiennym przedstawiłam tutaj.
Co to jest kwiatostan typu skrętek wyjaśniam pod zdjęciami i opisem botanicznym rośliny.
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) z rodziny ogórecznikowatych. Wierzchołek kwitnącej rośliny |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) - cała łodyga pokryta jest krótkimi włoskami |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) z rodziny ogórecznikowatych. Kwiaty są niebieskie, a pąki ciemnoróżowe lub czerwone. |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) kwitnie od czerwca do października, kwiaty zapylane są przez błonkówki. |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) z rodziny ogórecznikowatych jest rośliną leczniczą, ale i toksyczną. |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) ma kwiatostany zebrane w kwiatostany typu skrętek wyrastające w kątach liści. |
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) - pokrój rośliny. Łodyga jest zniesiona, gruba, o wysokości 30-100 cm. |
Słupek i pręciki żmijowca zwyczajnego (Echium vulgare L.) w powiększeniu |
----------------------------------------
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) – gatunek rośliny z rodziny ogórecznikowatych. Swoją nazwę zawdzięcza wystającym z korony pręcikom, przypominającym język żmii, oraz temu, że w przeszłości używany był przeciw ukąszeniom żmii. Roślina trująca i lecznicza.
Występuje w Europie i Azji. W polskiej florze archeofit dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Roślina miododajna.
Łodyga - wzniesiona, gruba, o wysokości 30-100 cm. Cała pokryta jest krótkimi włoskami, ponadto ciemnoczerwonymi brodawkami, na których wyrastają szorstkie i klujące włoski.
Liście - lancetowate, szorstko owłosione i o zaostrzonych końcach, całobrzegie. Liście odziomkowe mają nasady zwężające się w ogonek, liście górne są siedzące.
Kwiaty - zebrane w kwiatostany typu skrętek wyrastające w kątach liści. Najpierw purpurowe, później niebieskie, o lejkowatym kształcie i długości 15-20 mm. Cztery lancetowate i zaostrzone działki kielicha, zrosłe tylko nieco w samej nasadzie, rosną również po przekwitnięciu kwiatu.
Płatki korony zrosłe w krótszą od kielicha rurkę, górą rozchylające się niesymetrycznymi wargami (korona prawie dwuwargowa).
Słupek z długą szyjką i rozdwojonym czerwonym znamieniem, 4 czerwone pręciki z pałeczkowatymi pylnikami oraz jeden niższy. Słupek i pręciki wystają z korony.
Barwa kwiatów zależy od stopnia kwasowości soku komórkowego; w młodych kwiatach jest on kwaśny, co nadaje im czerwoną barwę, w dojrzałych kwiatach jest obojętny lub zasadowy, co nadaje kwiatom niebieską barwę.
Kwitnie - od czerwca do października, kwiaty zapylane są przez błonkówki.
Przystosowaniami zapobiegającymi samozapyleniu są: przedsłupność oraz różna długość słupka i pręcików (słupek jest wyższy).
Owoc - rozłupnia rozpadająca się na cztery ciemnobrunatne rozłupki. Mają one ząbkowane kanty, a ich powierzchnia jest pokryta brodawkami.
Korzeń - zgrubiały, wrzecionowatego lub burakowatego kształtu, o ciemnobrunatnym kolorze.
Siedlisko - suche wzgórza, miejsca kamieniste, miejsca ruderalne, rośnie na glebach lekkich, piaszczystych lub kamienistych.
Roślina dwuletnia, ciepłolubny hemikryptofit.
Zawiera trujące alkaloidy i nie jest zjadana przez zwierzęta. W produktach suchej destylacji występuje 28% tlenku wapnia, 26% krzemionki i 25% soli potasowych.
- Bywa uprawiany jako roślina ozdobna. Najlepiej prezentuje się na mieszanych rabatach kwiatowych. Oprócz typowej formy uprawiane są odmiany o kwiatach białych, różowych, purpurowych i granatowych, a także odmiany karłowe. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na glebie raczej suchej i niezbyt wilgotnej (na glebie żyznej i wilgotnej rośnie zbyt bujnie i kwitnie słabiej). Po przekwitnięciu roślinę delikatnie przycina się. Rozmnaża się przez sadzonki lub wysiew nasion wiosną.
- Dawniej używany był jako trutka na szczury.
- Z nasion wytłaczano dawniej olej.
- Dawniej był stosowany w leczeniu padaczki, a także w lecznictwie ludowym jako środek przeciwbólowy i środek przeciw ukąszeniom żmii
Skrętek (a. skrętka, ang. helicoid cyme, scorpioid, łac. bostryx) – rodzaj kwiatostanu z grupy wierzchotek jednoramiennych u roślin okrytonasiennych. Ma kwiat na szczycie pędu. Gdy kwiat ten zaczyna się rozwijać, z kąta liścia wyrasta odgałęzienie drugiego rzędu, które znowu kończy się kwiatem. Kolejne odgałęzienia wyrastają zawsze po tej samej stronie.
Skrętek jest bardzo podobny do sierpika, z tą różnicą, że widziany z góry jest zygzakowaty, podczas, gdy sierpik widziany z góry ma kwiaty ułożone w prostej linii (sierpiki występują np. w rodzinie ogórecznikowatych).
Kwiaty w skrętku zaczynają kwitnąć od kwiatu znajdującego się na głównej osi, stopniowo w kierunku pojawiających się osi drugiego, trzeciego i następnych rzędów. Listki, z kątów których wyrastają te osie noszą nazwę podsadek.
Kwiaty w skrętku zaczynają kwitnąć od kwiatu znajdującego się na głównej osi, stopniowo w kierunku pojawiających się osi drugiego, trzeciego i następnych rzędów. Listki, z kątów których wyrastają te osie noszą nazwę podsadek.
Skrętek - schemat kwiatostanu (źródło: Wikipedia) |
Jakie piękne zdjęcia!! To pierwsze zwłaszcza :)
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo :-) Pozdrawiam serdecznie
Usuńserdeczne dzięki
OdpowiedzUsuńNie wiem za co, ale proszę bardzo :-)
Usuń