17 marca 2017

Wiosenne pąki #1

Za kilka, kilkanaście dni wszystko będzie wyglądało już inaczej. Zostało niewiele czasu, by przyjrzeć się pąkom, zalążkom nowego życia. Niedługo z jednych pąków rozwiną się kwiaty (tak, drzewa najczęściej wpierw kwitną!), a jakiś czas później pojawią się liście. Zapraszam na przegląd pąków drzew i krzewów rosnących w mojej okolicy.

Buk pospolity, buk zwyczajny (Fagus sylvatica L.) – gatunek drzewa należący do rodziny bukowatych. W Polsce pospolity, gatunek rodzimy.
Buk pospolity, buk zwyczajny (Fagus sylvatica L.) – pąki wąskie, wrzecionowate o długości 1,5-3cm, osadzone na krótkich trzonkach, mocno zaostrzone, z licznymi nakrywającymi się spiralnie, szpiczastymi, brązowo cieniowanymi łuskami. Pąki boczne mocno odstające od pędu.
Klon zwyczajny, klon pospolity (Acer platanoides L.) – gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych. Pąki zimą ciemnoczerwone, wiosną przed otwarciem miejscami czerwonawe, a miejscami oliwkowozielone, przez pozostały czas brunatnoczerwone. Pąki okryte 2-3 parami nagich, jedynie na brzegu lekko orzęsionych łusek; wierzchołkowe - duże, jajowate, lekko zaostrzone, boczne - znacznie mniejsze, wąsko jajowate, przylegające do pędu. Pąki kwiatowe przed otwarciem znacznie się powiększają i przyjmują odwrotnie jajowaty kształt.
Klon jawor, jawor, klon jaworowy (Acer pseudoplatanus L.) - gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Pąki jajowate, na końcu lekko zaostrzone, o długości do 1cm, posiadają zielone (także w zimie), brązowo obrzeżone, delikatnie zaostrzone łuski. Pąki boczne znacznie mniejsze od wierzchołkowych, luźno przylegające od pędu.
Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) - gatunek drzewa należący do rodziny oliwkowatych. Pąki matowoczarne, pąk szczytowy - duży i gruby, szeroko stożkowaty, często czterokanciasty, ostro zakończony, okryty czterema łuskami; dwa boczne pąki (naprzeciwległe) zazwyczaj mniejsze, półkuliste lub szeroko stożkowate, dwu łuskowe.
Topola osika, osika, topola drżąca (Populus tremula L.) - gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Pąki liściowe wąskojajowate, szpiczaste, błyszczącobrązowe, suche (lepkie tylko przed samym rozwojem liści), boczne przylegające do długopędów, nieowłosione. Pąki kwiatowe kuliste, krótko zaostrzone.
Wierzba biała, wierzba srebrna, wierzba pospolita (Salix alba L.) – gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych. Pąki wąsko jajowate, z wygiętym wierzchołkiem, siedzące i ściśle przylegające do pędu, (czerwonawo)żółtawe do brązowawych, początkowo jedwabiście, gęsto owłosione.
Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Na zdjęciu pąki kwiatowe osobnika męskiego
Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - pąki bardzo drobne (wyjątek wśród klonów), szerokojajowate do kulistych, z lekko zaznaczonym wierzchołkiem, pokryte tylko dwiema różowawymi, zimą biało omszonymi łuskami pąkowymi. Na zdjęciu pąki osobnika żeńskiego

Długo przyglądałam się gałązkom robinii i oliwnika. Te drzewa mają wyjątkowo małe pąki - wręcz wydawało mi się, że ich nie ma! 
Oliwnik wąskolistny, oliwnik zwyczajny (Elaeagnus angustifolia L.), nazywany rosyjską oliwką - gatunek drzewa z rodziny oliwnikowatych.
Oliwnik wąskolistny, oliwnik zwyczajny (Elaeagnus angustifolia L.) - pąki drobne, jajowate, pokryte wieloma łuskami.

A teraz kilka krzewów:
Forsycja pośrednia (Forsythia × intermedia) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Pąki szpiczasto-jajowate, liściowe naprzeciwległe i odstające od pędu, kwiatowe skupione po kilka obok siebie (nadległe lub obokległe). Łuski pąkowe liczne, jasnobrązowe.
Róża dzika (Rosa canina L.) – gatunek krzewu z rodziny różowatych, z rodzaju róża.
Berberys, kwaśnica (Berberis L.) – rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss.). Należy do nich ok. 450 gatunków. Pąki wierzchołkowe jajowate do kulistych, na ogół tępe, nie większe od pąków bocznych.
Lilak pospolity (Syringa vulgaris L.) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Pąki szpiczasto-jajowate, z oliwkowozielonymi, brunatno obrzeżonymi łuskami, boczne nieco mniejsze niż wierzchołkowe (tych czasem brak), lekko odstające od pędu.

***

Długo milczałam, wiem. Martwota, zmęczenie zimą, ogólne zniechęcenie, szczególne względem moich zdjęć.
Nic mi się nie podobało.


Było we mnie tyle życia i wigoru, co w betonowych podkładach kolejowych, zwłaszcza, że moja połowa świata też nie wykazywała oznak życia.


Stałam przed ścianą, w wielkiej rozterce i poczuciu bezsilności, niemal zdecydowana, by odwrócić się i odejść. Nie zrobiłam tego tylko z powodu lęku przed pustką, która, być może, czai się za moimi plecami.



Zwróciłam się o pomoc do Fotopasterza i oto znów jestem - pełna otuchy i zdolna do działania  :-)
To dopiero moje początki obróbki plików RAW w programie DxO OpticsPro 9, ale i tak jestem bardzo zadowolona, że w końcu coś ruszyło. Jeszcze parę dni temu patrzyłam na ten program jak na kalendarz adwentowy z czekoladkami - tyle suwaków i opcji! Jak to ogarnąć, które "okienko" otworzyć, czego skosztować? Działałam na chybił trafił, więc i efekty zniechęcały. Dzięki pomocy Konrada, wreszcie zaskoczyłam, ba, zapaliłam się do tego programu i do RAWów.
Nie ma pustki, przecież życie nie znosi próżni! Nadchodzi wiosna, a ja znów ruszam w świat. Przecież obiecałam Nikosiowi dużo spacerów. Słowa dotrzymam :-)
I jeszcze raz dziękuję!



Zobacz też wpisy:
r51.515  (69)

pąki drzew, pąki drzew chwile zachwycone, pąki krzewów, pąki krzewów chwile zachwycone,

9 komentarzy:

  1. podziwiam Twoją znajomość tych wszystkich drzew itp

    piękne zdjęcia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Minęły już dwa lata, odkąd interesuję się drzewami :-) Dziękuję i pozdrawiam

      Usuń
  2. :-) :-) :-)
    anonimowy z wlkp.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie przyszło mi do głowy, żeby porównywać różne pąki - a okazuje się że to całkiem ciekawy temat:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pąki to jedna z cech rozpoznawczych drzew i krzewów :-)

      Usuń
  4. Każdy taki znaleziony pączek, to milion powodów do radości - zbliża się wiosna, świat budzi się do życia!! Pozdrawiam cieplutko i zapraszam do swojego kącika! :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Aniko, na słowa jestem bardziej wrażliwy niż na obrazy, o czym ponownie przekonałem się tutaj. O Twojej rozterce czytałem parę razy, pięknie oddałaś stan swojego ducha.
    Zajrzałem na blog „Fotopasterza”. Ojej…
    On potrafi tak fotografować, jak robią to moje oczy i mój umysł. Jakby zdjęcia kopiował ze swojej głowy, z oczu umiejących patrzeć i widzieć urok w zwykłych obrazach i zwykłych chwilach.
    A Ty, Aniko, goń go i wyprzedź. Tego Ci życzę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, Krzysztofie :-)
      Tak, gonię go!! Jeszcze rok świetlny i też będę tak umiała ;-)

      Usuń