Srogoń baldaszkowiec atakuje

Przyglądając się rozłożystej kępie żmijowca, który właściwie już przekwita, na jednej z łodyg zauważyłam coś czerwonego. Z tej odległości to coś wydało mi się... dziecięcą czerwoną zapinką do włosów - czyżby ktoś ją przypiął do łodygi żmijowca? Po co? Zbliżyłam się - a to wielki, niemal dwucentymetrowy, czerwono-czarny pluskwiak dzierżący trzmiela! Nie widziałam samego momentu schwytania ofiary, jednak musiało stać się to chwilę wcześniej - trzmiel jeszcze poruszał odnóżami. Budzący respekt pluskwiak obejmował ciało trzmiela dwiema parami czerwonych nóg i już zatopił w nie swą kłujkę, by uśmiercić, a potem wyssać rozpuszczone wnętrzności zdobyczy. Starał się nie zmieniać pozycji, trzymając się żmijowca tylko tylnymi kończynami, a całe ciało wraz z ofiarą właściwie zwisało. Za to przednimi odnóżami obracał upolowanego trzmiela i co chwilę wkłuwał się w inne miejsce jego ciała.
W życiu nie widziałam takiego owada - to srogoń baldaszkowiec, zresztą dość rzadko spotykany. Jednak mnie sprzyjało szczęście - byłam we właściwym miejscu o właściwej porze (słoneczne, ciepłe popołudnie, zarośnięty nieużytek za parkingiem). Żałuję, że głowa srogonia nie jest bardziej widoczna. Niestety, krótkie, jasne włoski porastające głowę i przedplecze skutecznie ją rozmazywały w promieniach słońca. Nawet gołym okiem głowa pluskwiaka wydawała się jakby zapiaszczona lub obsypana pyłkiem.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) - gatunek drapieżnego owada z rodziny zajadkowatych, z rzędu pluskwiaków.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) osiąga wielkość od 13 do 18 mm. Ten okaz z pewnością miał 18 mm.
Z tym pluskwiakiem należy obchodzić się ostrożnie - może boleśnie ukąsić także człowieka.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) posiada czerwono-czarne ubarwienie. W świecie zwierząt uchodzi za ostrzegawcze.

Srogoń baldaszkowiec chwyta ofiarę przednimi odnóżami, uśmierca ją jadem, a następnie wysysa wnętrzności. Służy temu duża trójczłonowa kłujka.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) - jego skrzydła są w pełni wykształcone. Przednie odnóża są powiększone, mocniejsze - służą do chwytania i unieruchamiania zdobyczy

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) -imagines występują od maja do lipca, najczęściej na kwiatach roślin baldaszkowatych. Ja spotkałam go na żmijowcu.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) - drapieżny, żarłoczny pluskwiak należący do rodziny zajadkowatych, rodzaj Rhinocoris. 

Dodane później

srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) 

srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) 

srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) 

-----------------------

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) - gatunek drapieżnego owada z rzędu pluskwiaków.

Występuje na terenie Europy (oprócz Anglii i Irlandii), także w Polsce jako jeden z dwóch gatunków z rodzaju Rhinocoris. [Drugi gatunek to srogoń napastnik (Rhynocoris annulatus)].


Aktywny w ciągu dnia, zwłaszcza w czasie słonecznej aury. Mocna budowa ciała.

Długość ciała - 13-18 mm.

Ubarwienie - jaskrawe, ostrzegawcze czerwono-czarne.

Głowa czarna, mała, podłużna, wypukłe oczy złożone, długie czarne czułki, czerwona trójczłonowa kłujka - aparat gębowy typu kłująco-ssącego służący do wysysania ofiar (innych owadów).

Podłużny odwłok i pokrywy skrzydeł czerwono-pomarańczowe, listewki odwłokowe pomarańczowo-czarne, nogi pomarańczowe/czerwone (okolice stawów czarne).

Skrzydła w pełni rozwinięte.
Srogoń potrafi wydawać ćwierkliwe dźwięki pocierając kłujką o bruzdę znajdującą się pomiędzy biodrami przedniej pary nóg.

Liczebność - rzadki. Czasem występuje liczniej, zwłaszcza na terenach suchych.
Istnieje wiele podgatunków srogonia baldaszkowca o zmiennym czerwono-czarnym rysunku na ciele.

Siedliska - najczęściej spotykany na kwiatach roślin baldaszkowatych lub innych roślinach na nasłonecznionych obrzeżach lasów różnego typu oraz na ekstensywnych użytkowanych łąkach.

Pokarm - różne owady: chrząszcze, muchówki, larwy.
Srogoń baldaszkowiec (a także srogoń napastnik) rzadko poluje aktywnie, zwykle czekając na roślinie, aż w pobliżu znajdzie się jakiś owad. Wówczas chwyta go przednimi odnóżami, uśmierca jadem, a następnie wysysa (rozpuszczone) wnętrzności.

Czas występowania imagines - od maja do lipca.

Rozród - larwy pojawiają się w sierpniu i wrześniu, zimują w ściółce. Po pięciokrotnym linieniu, do lata osiągają dojrzałość płciową. Larwa ubarwiona podobnie do imago - drapieżna. Poluje na ziemi.

Srogoń baldaszkowiec jest blisko spokrewniony z gatunkiem srogoń duży (Rhinocoris personatus).

Larwy, jaja i dorosłych przedstawicieli srogoni można zobaczyć także na tych zdjęciach (link)

***********

Zajadkowate (łac. Reduviidae, ang. assassin bugs) – rodzina owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych występujących głównie w strefie tropikalnej i subtropikalnej. Liczy 3-4 tys. gatunków, z czego około 20 występuje w Europie Środkowej. W Polsce występuje 9 gatunków z 6 rodzajów (dość rzadkie).
Charakterystyczne cechy pluskwiaków z tego rodzaju to długa, trójczłonowa kłujka i długie nitkowate czułki. Zajadkowate są owadami pasożytniczymi lub drapieżnymi. Polskie zajadkowate są "tylko" drapieżne.
Owady z rodziny zajadkowatych są uznawane za najżarłoczniejsze ze wszystkich pluskwiaków.
Różnorodne pod względem barwy i kształtu ciała pluskwiaki. Masywne, bądź smukłe.
Ubarwione czarno, szaro, brązowo, lub czerwono-pomarańczowo.
Czułki zbudowane z 4 głównych członów i wielu podsegmentów.
Kłujka krótka, masywna i wygięta, potrafiąca przebić ludzką skórę.
Przednie nogi często powiększone - służą do chwytania zdobyczy.



źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4

49003

srogoń baldaszkowiec zdjęcia opis, Rhinocoris iracundus, srogoń baldaszkowiec, Rhinocoris iracundus zdjęcia opis, srogoń baldaszkowiec chwile zachwycone, czerwony pluskwiak, czerwono czarny pluskwiak, czerwono czarny owad, zajadkowate,