Kuklik szkarłatny (Geum coccineum)

Dziwne. Łatwiej znaleźć zdjęcia przeróżnych odmian kuklika szkarłatnego, niż dowiedzieć się gdzie rośnie w stanie dzikim. Pochodzi on z południa Europy oraz z Turcji i to... wszystko, co wiem o jego życiu na wolności. Trochę mało, by uruchomić wyobraźnię i "zobaczyć" - na łące, skraju lasu, w górach czy dolinach?
Pierwszy raz widziałam go ubiegłej jesieni, gdy kwitł powtórnie. Sprawił mi miłą niespodziankę swoimi niedużymi lecz wyrazistymi czerwonopomarańczowymi kwiatami, udekorowanymi czuprynkami złocistożółtych pręcików. W tym sezonie trafiłam na jego pierwsze kwitnienie - zdecydowanie obfitsze, a i łodyżki były znacznie wyższe.
Poznajcie zatem urodziwego pobratymca naszego kuklika pospolitego.

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) – gatunek byliny należący do rodziny różowatych  [6 września]

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 14 maja 2018

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum)  6 września 2017

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 6 września

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 6 września

Dodane w grudniu 2022 r. [kadry z dnia 10 maja 2022]

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum) 

Kadry powstały w latach 2017, 2018 i 2022.

----------------------------------------

Kuklik szkarłatny (Geum coccineum Sm.) – gatunek byliny należący do rodziny różowatych. Rodzimym obszarem jego występowania jest południowo-wschodnia Europa i Turcja, rozprzestrzenił się także miejscami w Europie Środkowej (Niemcy, Słowacja).
W wielu krajach, również w Polsce, jest uprawiany jako roślina ozdobna.


Pokrój - wyrastające z kłącza liczne łodygi tworzą wraz z liśćmi gęste kępy.

Łodyga - wzniesiona, dołem pojedyncza, górą rozgałęziająca się, delikatnie owłosiona. Górna część zwykle czerwonawo wybarwiona. Osiąga wysokość do 60 cm.

Liście - liście odziomkowe nieparzysto-pierzasto złożone. Sercowatego kształtu listek szczytowy wyraźnie większy od pozostałych, karbowany, podwójnie ząbkowany. Pozostałe listki szerokojajowate, podwójnie ząbkowane.
Liście łodygowe znacznie mniejsze. Dolne o kształcie podobnym do liści odziomkowych, górne tylko 3-listkowe, przy czym środkowy listek ma krótki ogonek, boczne listki są siedzące.
Wszystkie liście jasnozielonego koloru, o wyraźnych i owłosionych nerwach.

Kwiaty - pojedyncze kwiaty wyrastają na długich szypułkach z kątów liści w górnej części łodygi. 6 trójkątnych, wydłużonych działek kielicha odgiętych w dół, pomiędzy nimi 6 bardzo wąskich, prostych działek. Korona o średnicy ok. 2 cm, złożona jest z 6 pomarańczowoczerwonych, wolnych płatków bez paznokcia, o szeroko owalnym kształcie, wyciętych na szczycie. Pręciki bardzo liczne, słupek jeden z bardzo licznymi, nitkowatymi szyjkami.
Kwitnie - od maja do czerwca. Przekwitnięte kwiaty należy ściąć, co umożliwi silniejsze powtórne kwitnienie. Jesienią często kwitnie drugi raz, choć słabiej. Roślina owadopylna.

Owoc - owocostan zawierający liczne niełupki.

Korzeń - pod ziemią silnie rozgałęzione kłącze.


Roślina ozdobna - kuklik szkarłatny jest uprawiany głównie ze względu na swoje kwiaty. Może spełniać również funkcje rośliny okrywowej, gdyż rozrasta się bardzo ekspansywnie, tworząc gęstą warstwę utrudniającą rozwój chwastów. Nadaje się do ogródków skalnych oraz na rabaty.

Uprawa - sadzi się gotowe sadzonki lub kawałki kłącza, można też rozmnażać przez nasiona. Kłącze rozrasta się bardzo szybko, roślina stosunkowo szybko zagęszcza się, wskutek czego po kilku latach słabo kwitnie. Aby temu zapobiec, co 4 lata należy kłącze wykopać, przerzedzić i ponownie zasadzić.
Jest w pełni mrozoodpornym geofitem ryzomowym.

Gleba - nie ma specjalnych wymagań co do gleby, choć preferuje próchniczną, ale przepuszczalną.
Stanowisko - słoneczne lub półcień.

Oprócz typowej formy uprawiane są również kultywary, np.

• ‘Borisii-Strain’ – o pomarańczowoszkarłatnych kwiatach, dorasta do wysokości 30-40 cm;
• ‘Cooky’ – o pomarańczowych kwiatach, osiąga wysokość do 25-30 cm;
• ‘Koi’ – o pomarańczowożółtych kwiatach i małych liściach z połyskiem, wysokość roślin - do 20 cm.
• `Werner Arends` – niski, dorastający tylko do 30 cm, o kwiatach jaskrawopomarańczowych

Coraz częściej spotykane są mieszańce zebrane pod nazwą kuklik ogrodowy (Geum cultorum), odznaczające się większymi kwiatami, w barwach od żółtej do ciemnoczerwonej. Do najcenniejszych należą:

• ‘Georgenberg’ – o lśniących, żółtych kwiatach i wysokości 25 cm,
• ‘Lady Stratheden’ (‘Goldball’) – kwiaty złotożółte, półpełne, rośliny dorastają do wysokości 50 cm,
•  ‘Mrs J. Bradshaw’ (‘Feuerball’) – o czerwonych, pełnych kwiatach i wysokości 60 cm.

źródło 1, źródło 2,




u33.25.