 |
| Przetacznik kłosowy (Veronica spicata L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny babkowatych (20 czerwca) |
 |
| przetacznik kłosowy Veronica spicata |
 |
| przetacznik kłosowy Veronica spicata |
A tak ów przetacznik wyglądał kilka dni wcześniej (14 czerwca).
 |
| przetacznik kłosowy Veronica spicata |
 |
| przetacznik kłosowy Veronica spicata |
Jak można przeczytać w opisie botanicznym, istnieją kultywary o innych kolorach kwiatów. Przypuszczam, że na poniższych zdjęciach widoczny jest właśnie taki przykład. Bardzo ładny, zresztą, choć nie za bardzo to widać.
 |
| Przetacznik kłosowy (Veronica spicata), kultywar 'Rosea' o różowych kwiatach |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata), kultywar 'Rosea' o różowych kwiatach |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata), kultywar 'Rosea' o różowych kwiatach |
Na nadwarciańskich łąkach spotkałam dziko rosnące przetaczniki kłosowe. Tak wyglądały 7 lipca.
 |
| przetacznik kłosowy Veronica spicata |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata) |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata) |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata) |
 |
| przetacznik kłosowy (Veronica spicata) |
-------------------------------------
Przetacznik kłosowy (Veronica spicata L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny babkowatych (Plantaginaceae), w systemach XX-wiecznych klasyfikowany zwykle do trędownikowatych (Scrophulariaceae) lub przetacznikowatych (Veronicaceae).
Zasięg jego występowania obejmuje niemal całą Europę oraz znaczną część terenów Azji o klimacie umiarkowanym.
W Polsce jest gatunkiem rodzimym, występuje pospolicie na całym niżu, w górach jest rzadki
Łodyga - zielona lub szarawozielona, wzniesiona, o wysokości 10-50 cm, dołem owłosiona gęstymi i krótkimi włoskami, górą bardzo gęsto omszona włoskami gruczołowymi.
Liście - krótkoogonkowe lub siedzące, w dolnej części łodygi jajowate lub eliptyczne, w górnej lancetowate. Brzegi płytko, lub bardzo słabo karbowane, wierzchołki całobrzegie. Nasada liści zwężona, wierzchołek tępy lub słabo zaostrzony. Wszystkie są niebłyszczące, gęsto owłosione krótkimi włoskami.
Kwiaty - skupione w grono na szczycie łodygi, zazwyczaj na łodydze występuje tylko jedno grono. Jest bardzo gęste, ścieśnione i wyraźnie odgraniczone od reszty łodygi. Kwiaty niemal siedzące, przysadki drobne, równowąskie. Działki kielicha wąskie, zaostrzone i pokryte włoskami gruczołowymi. Korona jest lazurowa lub niebiesko błękitna, ma długość 5-7 mm i wąskie, niemal zaostrzone łatki. Rurka korony ma długość nieco większą od szerokości.
Łodyga - zielona lub szarawozielona, wzniesiona, o wysokości 10-50 cm, dołem owłosiona gęstymi i krótkimi włoskami, górą bardzo gęsto omszona włoskami gruczołowymi.
Liście - krótkoogonkowe lub siedzące, w dolnej części łodygi jajowate lub eliptyczne, w górnej lancetowate. Brzegi płytko, lub bardzo słabo karbowane, wierzchołki całobrzegie. Nasada liści zwężona, wierzchołek tępy lub słabo zaostrzony. Wszystkie są niebłyszczące, gęsto owłosione krótkimi włoskami.
Kwiaty - skupione w grono na szczycie łodygi, zazwyczaj na łodydze występuje tylko jedno grono. Jest bardzo gęste, ścieśnione i wyraźnie odgraniczone od reszty łodygi. Kwiaty niemal siedzące, przysadki drobne, równowąskie. Działki kielicha wąskie, zaostrzone i pokryte włoskami gruczołowymi. Korona jest lazurowa lub niebiesko błękitna, ma długość 5-7 mm i wąskie, niemal zaostrzone łatki. Rurka korony ma długość nieco większą od szerokości.
Kwitnie - od czerwca do sierpnia
Owoc - ogruczolona torebka o długości 3 mm.
Siedliska - rośnie w suchych murawach, na zboczach, obrzeżach lasów.
Ze względu na ozdobne kwiatostany jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Jest łatwy w uprawie i jako gatunek krajowy jest całkowicie mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-9). Nie ma specjalnych wymagań glebowych.
Owoc - ogruczolona torebka o długości 3 mm.
Siedliska - rośnie w suchych murawach, na zboczach, obrzeżach lasów.
Ze względu na ozdobne kwiatostany jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Jest łatwy w uprawie i jako gatunek krajowy jest całkowicie mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-9). Nie ma specjalnych wymagań glebowych.
Rozmnaża się przez podział kępy wczesną wiosną lub jesienią, przez wysiew nasion wiosną, lub z sadzonek pędowych pobieranych latem.
Ogrodnicy wyhodowali kultywary o kwiatach różnej barwy, np:
- 'Blaufuchs' o jaskrawych, lawendowoniebieskich kwiatach,
- 'Blue Peter' o ciemnoniebieskich kwiatach,
- 'Heidekind' o różowych kwiatach i srebrnoszarych kwiatach,
- 'Red Fox' o szkarłatnych kwiatach,
- 'Rosea' o różowych kwiatach.
W opracowaniach ogrodniczych czasami pod nazwą przetacznik kłosowy opisywany jest przetacznik kłosowy siwy, zwany też przetacznikiem siwym. Ma on większe walory ozdobne, gdyż ma srebrnoszare liście.
Podgatunki przetacznika kłosowego:
- Veronica spicata subsp. barrelieri (H.Schott ex Roem. & Schult.) Elenevsky (zdjęcie)
- Veronica spicata subsp. crassifolia Hayek
- Veronica spicata subsp. incana (L.) Walters – przetacznik kłosowy siwy
- Veronica spicata subsp. orchidea (Crantz) Hayek – przetacznik kłosowy skręcony
- Veronica spicata subsp. paczoskiana (Klokov) Kosachev
źródło
Przetacznik (rodzaj roślin) - link,
o.5.13. (192) [48]
Przepiękna roślinka... Pozdrawiam! ;)
OdpowiedzUsuńW łanach wyglądają ślicznie, w naturze też, ale ze względu na rozproszenie już nie tak okazale.
OdpowiedzUsuńMasz rację, dlatego tak lubię fotografować w ogrodzie botanicznym.
Usuń