Pewnie nie zapamiętam wszystkich różnic pomiędzy rojownikiem (Jovibarba) a rojnikiem (Sempervivum), a zwłaszcza który jest który, jednak po przejściach związanych z identyfikacją i przygotowaniem opisu botanicznego, na pewno zawsze już będę wiedziała, że istnieją dwa bardzo podobne rodzaje sukulentów.
Dla mnie cechą rozstrzygającą okazał się opis liści, a nie kwiatów(!). U rojownika są one zaostrzone i mają ciemniejsze końce, do tego zaginają się ku środkowi rozety. U rojników natomiast liście odchylają się na zewnątrz.
 |
| Rojownik pospolity (Jovibarba sobolifera) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
Rok później, ten sam rojownik wydał kwiaty większe i na grubszych, "solidniejszych" pędach.
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera 17 czerwca |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
 |
| rojownik pospolity Jovibarba sobolifera |
--------------------------------------
Rojownik pospolity, rojnik pospolity, rojniczek pospolity (Jovibarba sobolifera) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Należy do tzw. sukulentów – roślin przystosowanych do życia w skrajnie suchych środowiskach.
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową. Jej stanowiska chronione są w wielu rezerwatach przyrody. Umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii VU (narażony).
Zagrożone są stanowiska na niżu - głównie z powodu niszczenia siedlisk oraz wyrywania okazów do przydomowych ogródków.
Występuje na niżu Polski, w pasie wyżyn oraz w Sudetach i Karpatach. Jest także rośliną uprawną i często dziczejącą (ergazjofigofit).
Pokrój - roślina tworząca zwarte, przyziemne różyczki liściowe, z których wyrastają pędy kwiatowe. Tworzy rozłogi, dzięki którym gęsto wyrastające z nich nowe różyczki tworzą zwarte kępy.
Łodyga - pęd kwiatowy, wzniesiony i gruby, o wysokości 10-40 cm. Wyrasta dopiero w okresie kwitnienia rośliny.
Liście - tworzy bladozielone, kuliste i silnie zwarte różyczki liściowe o średnicy do 5 cm. Poszczególne liście w różyczce są silnie mięsiste, nagie, odwrotnie jajowato podługowate i mają orzęsione brzegi oraz zaostrzone i ciemniejsze końce (u odmian ogrodowych liście o różnym kolorze i różnych kształtach). Liście są stale wzniesione i przegięte do środka (tylko w starych różyczkach liście skrajne rozwierają się).
Kwiaty - duże, zebrane na szczycie pędu kwiatowego w gęsty kwiatostan. Działki kielicha dwukrotnie mniejsze od płatków korony i orzęsione brzegiem. Kwiaty promieniste 6 (czasami 7)-krotne, jasnożółte, gruczołkowato omszone, płatki wydłużone i ostro zakończone (u odmian ozdobnych płatki również w innych kolorach i kształtach).
Kwitnie - od września do października, kwiaty zapylane są przez owady.
Owoc - wzniesiona torebka.
Siedlisko - skały, piaski.
Roślina ozdobna - często uprawiana, szczególnie w ogrodach skalnych, na cmentarzach, na murkach czy rabatach.
Rojownik pospolity uprawiany jest przeważnie z sadzonek - ukorzenionych różyczek.
Stanowisko - wymaga pełnego słońca, natomiast ma bardzo skromne wymagania co do gleby - lepsza jest bardziej jałowa, piaszczysta.
Przetrzymuje długotrwałą suszę bez podlewania, jednak jeśli będzie podlewany w czasie suszy - rośnie szybciej i nie obsychają mu zewnętrzne liście różyczki.
źródło, link,
Rojownik (Jovibarba) rodzaj roślin - link, link,
Występuje na niżu Polski, w pasie wyżyn oraz w Sudetach i Karpatach. Jest także rośliną uprawną i często dziczejącą (ergazjofigofit).
Pokrój - roślina tworząca zwarte, przyziemne różyczki liściowe, z których wyrastają pędy kwiatowe. Tworzy rozłogi, dzięki którym gęsto wyrastające z nich nowe różyczki tworzą zwarte kępy.
Łodyga - pęd kwiatowy, wzniesiony i gruby, o wysokości 10-40 cm. Wyrasta dopiero w okresie kwitnienia rośliny.
Liście - tworzy bladozielone, kuliste i silnie zwarte różyczki liściowe o średnicy do 5 cm. Poszczególne liście w różyczce są silnie mięsiste, nagie, odwrotnie jajowato podługowate i mają orzęsione brzegi oraz zaostrzone i ciemniejsze końce (u odmian ogrodowych liście o różnym kolorze i różnych kształtach). Liście są stale wzniesione i przegięte do środka (tylko w starych różyczkach liście skrajne rozwierają się).
Kwiaty - duże, zebrane na szczycie pędu kwiatowego w gęsty kwiatostan. Działki kielicha dwukrotnie mniejsze od płatków korony i orzęsione brzegiem. Kwiaty promieniste 6 (czasami 7)-krotne, jasnożółte, gruczołkowato omszone, płatki wydłużone i ostro zakończone (u odmian ozdobnych płatki również w innych kolorach i kształtach).
Kwitnie - od września do października, kwiaty zapylane są przez owady.
Owoc - wzniesiona torebka.
Siedlisko - skały, piaski.
Roślina ozdobna - często uprawiana, szczególnie w ogrodach skalnych, na cmentarzach, na murkach czy rabatach.
Rojownik pospolity uprawiany jest przeważnie z sadzonek - ukorzenionych różyczek.
Stanowisko - wymaga pełnego słońca, natomiast ma bardzo skromne wymagania co do gleby - lepsza jest bardziej jałowa, piaszczysta.
Przetrzymuje długotrwałą suszę bez podlewania, jednak jeśli będzie podlewany w czasie suszy - rośnie szybciej i nie obsychają mu zewnętrzne liście różyczki.
źródło, link,
Rojownik (Jovibarba) rodzaj roślin - link, link,
Piękne są :) też się wybiorę - może w przyszłym roku - do wrocławskiego botanika i połażę sobie z aparatem :)
OdpowiedzUsuńDla mnie zdecydowanie jedynka - ostrość przykuwa wzrok :)
Najpierw pomyslałam - a dlaczego nie w tym roku?? Jednak sama mam coraz mniej motywacji, by jeździć do Botanika - no chyba, zeby sobie pospacerować wśród zieleni. Rośliny, niestety, coraz mniej nadają się do fotografowania (takie wymęczone).
UsuńDziękuję za komentarz :-)
Uwielbiam je na swoich skalniakach, wspaniały wypełniacz! Pozdrawiam! ;)
OdpowiedzUsuńSłodki Maksio uwielbia wszystko ;-D
UsuńPięknie je pokazałaś. Często oglądam je u siebie, ale nie sądziłem że można je tak ładnie fotografować!
OdpowiedzUsuńDziękuję :-) Lubię wydobywać piękno, które posiada każda chyba roślina, nawet gdy nie jest to takie oczywiste.
UsuńPodziwiam wiedzę, ja normalnie mam krótką pamięć nawet do nazw, no ale już Ci to pisałam. hehe Zdjęcia fantastyczne, dla mnie wyglądają jak malowane, no jak obrazy farbą malowana. :) Piękna to roślina, taka inna. Na niektórych zdjęciach wygląda jak poje, a nad polem drzewa kwiatowe. :)))
OdpowiedzUsuńA nad polem drzewa kwiatowe - właśnie tak :-) Cieszę się, że Ci się podoba. Pozdrawiam
Usuń