Poznajcie efektowną smagliczkę skalną. Oczywiście, to inna liga niż np. róże, piwonie czy tulipany, choć wszystkie można spotkać w ogrodach. Jednak, zgodzicie się chyba, że smagliczka rosnąca w środowisku naturalnym, obficie kwitnąca wiosną (a bywa, że wznawia kwitnienie pod koniec suchego lata)... toż to żółte szaleństwo!
 |
| Smagliczka skalna, smagliczka Arduina, złotka skalna (Aurinia saxatilis (L.) Desv.) – gatunek byliny należący do rodziny kapustowatych [9 maja] |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 23 kwietnia |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 2 maja |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 5 maja |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 9 maja |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 15 maja |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 11 czerwca |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 5 lipca |
 |
| Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) 13 maja |
-----------------------------------------
Smagliczka skalna, smagliczka Arduina, złotka skalna (Aurinia saxatilis (L.) Desv.) – gatunek byliny należący do rodziny kapustowatych.
Występuje w górach Europy: w Alpach, Jurze, Karpatach i górach Półwyspu Bałkańskiego.
W Polsce dziko rośnie wyłącznie w Pieninach i jest tam rośliną pospolitą, występującą w całym paśmie Pienin. W dużych ilościach rośnie m.in. zarówno na skale, na której wznoszą się ruiny zamku czorsztyńskiego, jak i w szczelinach samych murów.
W Europie Zachodniej czasami dziczeje i jest tam kenofitem. Według niektórych danych występuje również w Turcji. Poza tym jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Pokrój - niska roślina tworząca kępki. Cała roślina gęsto, gwiazdkowato owłosiona.
Łodyga - wzniesiona o wysokości 10-25 cm. Ulistniona tylko w dolnej części.
Liście - tworzą gęstą różyczkę. Liście łodygowe łopatkowate do równowąskich, ze zwężoną nasadą, znacznie mniejsze od liści różyczkowych. Wszystkie liście pokryte gęstym, gwiazdkowatym kutnerem.
Kwiaty - liczne, promieniste, żółte, zebrane w baldachogrona na górnej, nieulistnionej części łodygi. Tworzą rozetę. U nasady nitek pręcików uszkowate skrzydełka.
Kwitnie - od kwietnia do maja, jest owadopylna. Po suchym i upalnym lecie zakwita jeszcze drugi raz pod koniec lata.
Owoc - łuszczynki zawierające po 2 wąsko oskrzydlone nasiona w każdej komorze. Łuszczynki są, podobnie jak cała roślina, gwiazdkowato owłosione.
Siedlisko - szczeliny i ściany skał wapiennych, szczególnie pionowych i silnie nasłonecznionych oraz piargi u podnóży wapiennych skał. Rośnie także w szczelinach murów wapiennych.
Gleba - rośnie na jałowych glebach, wymaga wapnia w podłożu.
Rozmnażanie - z nasion lub sadzonek wierzchołkowych, które najlepiej jest pobrać w czerwcu-lipcu. Bardziej wskazane jest rozmnażanie przez sadzonkowanie, w przypadku bowiem odmian ozdobnych nasiona źle zachowują cechy rośliny matecznej.
Uprawa - najlepiej rośnie na przewiewnej, dość suchej i kamienistej, wapnowanej glebie. Uprawiana z nasion zakwita w drugim roku po ich wysianiu.
Jest odporna na mróz (strefa mrozoodporności 6), suszę i jest długowieczna.
Stanowisko - słoneczne.
Jest jedną z pięciu podstawowych ogrodowych bylin wiosennych (pozostałe to ubiorek wiecznie zielony, floks szydlasty, gęsiówka kaukaska i żagwin ogrodowy). Nadaje się szczególnie do ogrodów skalnych, gdzie ładnie prezentuje się między kamieniami lub na murkach. Bardzo ozdobna w czasie kwitnienia, ale również po przekwitnięciu jej kutnerowate liście stanowią ozdobę ogrodu nawet do późnej jesieni.
Faktycznie: żółte szaleństwo. Ładne i ujmujące, dodać trzeba.
OdpowiedzUsuńUrocze drobiazgi
OdpowiedzUsuń