Anemon leśny, zawilec wielkokwiatowy

Jakże ten czas pędzi! Nim się obejrzę, znów nastanie wiosna! Dwoję się i troję, by nadrobić zaległości, jednak mogę nie zdążyć. Dzięki zapasom letnich i wiosennych kadrów jakoś łagodniej znoszę zimowy zastój, ale wiem też, że gdy zima się skończy, raczej nie będę chciała wracać do przeszłości. A to, że zdjęcia długo leżały odłogiem wcale im nie zaszkodziło - wcześniej z wieloma nie potrafiłam sobie poradzić podczas obróbki. Nadal daleko mi do przyzwoitego poziomu, ale wiem, że jest dużo lepiej niż blisko rok temu.
Dziś przedstawiam zawilca wielkokwiatowego. Jeśli znacie go w postaci pojedynczych kępek posadzonych w ogródku, wierzcie mi, to zupełnie nie to! Trzeba było Wam widzieć cały łan anemonów rosnących jeden przy drugim. W Botaniku jego "kwatera" miała ponad 20 m kw. powierzchni. Niby niewiele, ale było na co popatrzeć. Setki kwiatów!

 

Zawilec wielkokwiatowy, zawilec leśny (Anemone sylvestris L.) – gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych. W Polsce objęty częściową ochroną gatunkową (wcześniej, do 2014 r. - ochrona całkowita) - 5 maja

 

Stachiurek wczesny

Ledwo wiosna się zaczęła (ta ubiegłoroczna!), a tu takie znalezisko! Długie jasnożółte frędzle na czerwonawych i zupełnie nagich gałązkach! Dookoła większość drzew i krzewów jakby udawały, że śpią jeszcze (zdradzają je jednak nabrzmiewające pąki), a stachiurek, proszę bardzo, cały obwieszony sznurami bladożółtych lub blado zielonkawych dzwoneczków!
No tak, przecież jest to stachiurek wczesny  :-) 

Stachiurek wczesny (Stachyurus praecox Siebold & Zucc.) – gatunek krzewu należący do monotypowej rodziny stachiurowatych. Naturalnie występuje w Japonii. Uprawiany jako roślina ozdobna ze względu na efektowne zwisające kwiatostany, rozwijające się wczesną wiosną (28 marca)

Nas_troje #8

Blask wiosennego słońca - jak trudno go uchwycić. Bardzo chciałam, ale cóż, jak zwykle wymknął mi się...!  

Lilak (Syringa L.) – rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych, liczący ok. 30 gatunków występujących we wschodniej Azji, głównie w Chinach oraz w południowo-wschodniej Europie.

Rośliny z Łąki Nowej - cz. 2

Niezwykła jest moc natury! Dzika roślinność z taką łatwością zdobywa i odzyskuje swoje siedliska! Porzucone przed dwoma sezonami pole uprawne (sprzedane zapewne pod zabudowę, eh!) zarosło tak bardzo, że w niczym już go nie przypomina. Gdyby ktoś chciał je odzyskać i ponownie uprawiać...? Nie wyobrażam sobie nakładu pracy koniecznego do pozbycia się wszystkich "intruzów".
Pewnie, że wolałabym, aby było tu pole... skoro łąka nie może pozostać. Lepsze pole uprawne niż beton. Jednak szybko (dla mnie zawsze będzie ZA SZYBKO) w miejscu Łąki Nowej powstanie osiedle.
Jak kruche i nietrwałe są rezultaty działań człowieka. Człowieka nieposługującego się betonem, rzecz jasna, choć... wszystko jest tylko kwestią czasu ;-)
Śpieszę się więc, by pokazać drugą część zdjęć roślinności tam występującej. Oczywiście, nie całej jej różnorodności - na to potrzebne jest więcej czasu. Może będzie mi dany, choćby jeszcze tylko w tym roku?
Na początek krwawnik pospolity. Najczęściej widuję te rośliny o białych kwiatach, jednak te miały delikatny odcień fioletu.

Krwawnik pospolity (Achillea millefolium L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Kwiaty w baldachogronie białe lub różowe z żółtawym środkiem. Kwitnie od maja do października. 

Szelężnik większy

Szelężnik większy, którego odkryłam zeszłego lata nieopodal Dużego Stawu przy Moim Lesie, wcale nie wydał mi się dużą rośliną - miał około 30-35 cm wysokości. Początkowo założyłam więc, że jest to szelężnik mniejszy. Dla laika, który po raz pierwszy ogląda ryciny i zdjęcia dwóch podobnych gatunków, wypatrzenie różnic bywa dość kłopotliwe. Oczywiście, dociekliwy laik czyta opisy botaniczne i dostaje... lekkiego mętliku, bo wiele cech jest "od-do" i pasują do obu gatunków. Na szczęście dowiaduje się także, że u szelężnika mniejszego fioletowy ząbek zdarza się rzadko (czyżby trafiła się gratka??).
Przestudiowanie zdjęć własnych uwieczniających nie jedną, lecz kilkanaście roślin, wykazało, że nie ma mowy o tak powszechnej rzadkości - wszystkie szelężniki miały fioletowe ząbki.
Poznajcie zatem szelężnika większego. Ten "mój" rósł pośród skrzypów i pewnie na nich pół-pasożytował sobie  :-) .

Szelężnik większy (Rhinanthus serotinus syn. Rhinanthus angustifolius) – gatunek rośliny z rodziny zarazowatych. Występuje w Europie i Azji (w części zachodniej, na Kaukazie i na Syberii). W Polsce gatunek pospolity na obszarze całego kraju. Występuje w kilku podgatunkach i odmianach. Tworzy mieszańce z innymi gatunkami szelężników (25 czerwca)

Nas_troje #7

Niestety, nie wiem jakiej rośliny kwiaty sfotografowałam (może ktoś podpowie? Dorzucę opis botaniczny gratis!!  :-D ).
W ogóle niewiele mi wiadomo. Wydana na pastwę żywiołów - wietrznych, przejmujących lodowatym chłodem, mokrych i ponurych, zatracam wyczucie kolorów.
Zgadza się, jest w tym pewne szaleństwo i przesada, ale kiedyś minie (mam nadzieję!!).

16 września

Nakrapiany goździk kosmaty

Dopóki nie zakwitnie latem, jego smukłe pędy trudno odróżnić od źdźbeł traw. Za to drobne, intensywnie różowe kwiatki są widoczne z daleka. W porównaniu z innymi gatunkami goździków, płatki jego kwiatów są bardzo wąskie. Goździk kosmaty (a taki nakrapiany!) podobno dość często spotykany jest na nizinach - a jednak nigdy nie widziałam go w naturze.
Żeby przetrwać potrzebuje słońca, niezbyt urodzajnej gleby (w przeciwnym razie nie jest w stanie konkurować z roślinami wytwarzającymi szersze liście) oraz ochrony naturalnych miejsc jego występowania.

Goździk kosmaty (Dianthus armeria L.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych. W Polsce jest dość częsty na niżu i na pogórzu, w górach występuje znacznie rzadziej.

Rośliny z Łąki Nowej - cz. 1

Łąka Nowa powstała niedawno (około 2,5 roku temu) - wcześniej była polem uprawnym. Nim ją odkryłam, zdążyło pojawić się na niej wiele gatunków roślin. Część z nich to chwasty polne, nasiona innych gatunków dotarły tu z wiatrem.
Przedstawiam pierwszą część zdjęć roślin występujących na tym terenie, sfotografowanych w okresie od lipca do jesieni (w pełnym słońcu i podczas niepogody, jednym lub drugim obiektywem). Większość z nich znałam już wcześniej, ale znalazłam tez kilka "nowości".
Na początek kocanki piaskowe. Niby zwykłe, ale po raz pierwszy widziałam skupiska roślin o pomarańczowych kwiatach.

Kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium (L.) Moench) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.

Nas_troje #6

Odczuwam jakąś niekompletność... Czegoś brakuje i to coraz bardziej.

Dzielżan ogrodowy (Helenium×hybridum hort.) - bylina z rodziny astrowatych. Nazwa gatunkowa obejmuje głównie mieszańce dzielżanu jesiennego (Helenium autumnale, syn. H. grandiflorum)

Trojeść krwista (Asclepias incarnata)

Oto drugi gatunek trojeści, sfotografowany ubiegłego lata w Botaniku - trojeść krwista. Oba gatunki rosły w pobliżu siebie, zatem miałam okazję je porównać. Trojeść krwista jest niższa, rosnąca w kępach, delikatniejsza, a przy tym regularna w swym pokroju; o mniejszych, ale intensywniej wybarwionych kwiatach. Jej liście są dość wąskie, zaostrzone na końcach, które często są uniesione. Zaczęła kwitnąć, gdy trojeść amerykańska była w pełnym rozkwicie, za to wcześniej wydała owoce. Te z kolei, były mniejsze, smuklejsze i jakby dłużej dojrzewały.

Trojeść krwista (Asclepias incarnata L.) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych. W warunkach naturalnych występuje w Ameryce Północnej w miejscach słonecznych, ale podmokłych (łąki, brzegi wód). Dorasta do wysokości 1 m (19 lipca)

 

Psi język i krzywoszyj

Tylko tak mi się wydawało, że widziałam prawie wszystkie gatunki roślin w Moim Lesie i przylegających do niego łąkach. Owo PRAWIE okazuje się być zaskakująco pojemne (worek bez dna?), inspirujące do uważnego obserwowania, wyszukiwania, widzenia, ale także bycia we właściwym miejscu i czasie.
Tak właśnie zasko-uroczył mnie widok ostrzenia pospolitego, niemałej rośliny, która wyrosła na skraju łagodnej skarpy nieopodal Bajorka Ważek. Znalazłam się przy nim we właściwym momencie - akurat kwitł purpurowo i niebiesko. Tydzień później byłam przekonana, że ktoś go unicestwił, ale nie - odnalazłam obsychające szczątki. Przemierzyłam spory teren w tamtej okolicy i nie znalazłam drugiej takiej rośliny. Z łatwością przyszło mi zrozumieć, że ta jedna, jedyna w całym lesie, zakwitła dla mnie  :-)    

Ostrzeń pospolity, ostrzeń purpurowy, psi język (Cynoglossum officinale L.) – gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych. Występuje w Azji i Europie, zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce dość pospolity na niżu i pogórzu do wys. 1400 m n.p.m.

Nas_troje #5

Nie każdego dnia wiosny jest słonecznie i ciepło, ale zawsze jest kolorowo.

Tulipan (Tulipa L.) – rodzaj roślin cebulowych należący do rodziny liliowatych. Zalicza się do niego ok. 120 gatunków i co najmniej 15 tysięcy kultywarów (odmian uprawnych).

Angelika, dzięgiel litwor

Potężne, wysokie na ponad dwa metry rośliny o fioletowych pędach tak grubych, że niektórych nie byłam w stanie objąć dłonią, a jednak nie zauważyłam ich wcześniej w Botaniku. Dopiero w drugiej połowie lipca, z daleka już zwróciły moją uwagę ich olbrzymie kuliste owocostany. Tak więc ominęło mnie kwitnienie arcydzięgla, ale może nadrobię to w tym roku.
Niniejszy wpis powstał miesiąc, a może i dwa temu. Nie wiem dlaczego, ale jakoś o nim zapomniałam. "Korzyść" z tego jest taka, że na końcu wpisu zamieszczam dokładny opis botaniczny dzięgla litworu.

Dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica L., Archangelica officinalis Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Nazwy zwyczajowe i ludowe: angelika, dzięgiel lekarski, dzięgiel wielki, anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń   (19 lipca)

Śnieżnik, barwinek i epimedium

Nowy Rok mamy już za sobą, tylko patrzeć kiedy nadejdzie wiosna :-) Wiem, że to całkiem optymistyczne stwierdzenie w tej chwili wydaje się dziwne, albo ciut nie na miejscu, jednak ja właśnie tak uważam. W świetle tego ILE roślin sfotografowanych w ubiegłym roku zostało mi do pokazania, całkiem poważnie obawiam się, że nie zdążę!!
Sądzę, że w obecnej sytuacji powinnam wręcz wprowadzić pewne zmiany. Choć identyfikacja roślin i zbieranie informacji o gatunkach jest bardzo zajmujące (czyli ciekawe i... czasochłonne), uznałam za zasadne powstrzymanie się od drobiazgowego ich opisywania. Przede wszystkim jest to fotoblog, zatem zdjęcia, jakie by nie były, stanowią jego istotę.
Z prób identyfikacji gatunków nie zrezygnuję (na co komu "bezimienne" rośliny?), jednak wyczerpujące opisy botaniczne będziecie mogli znaleźć dzięki linkom podpiętym do nazw. Tym sposobem ja oszczędzę sporo czasu, za to będę mogła częściej/więcej publikować :-)
W ostatnich tygodniach obróbka zdjęć zaczęła przebiegać sprawniej, ale i tak mam mnóstwo roboty - wiele zdjęć leżało odłogiem, ponieważ nie potrafiłam się z nimi uporać; inne, obrobione przed miesiącami wołają o pomstę do nieba, zatem i nimi muszę się zająć (czasem wręcz ratować!).
        Dziś przedstawiam trzy wiosenne roślinki: śnieżnika lśniącego, barwinka pospolitego i epimedium wielkokwiatowe. Ich kolejność wynika z terminu kwitnienia (a przynajmniej z daty sfotografowania). Na początek (prawdopodobnie) odmiana śnieżnika lśniącego o różowych kwiatach - Chionodoxa luciliae Boiss. 'Pink Giant' (no chyba, że jest to jakiś uprawny gatunek śnieżnika), spotkana w przydomowym ogródku.

Śnieżnik lśniący (Chionodoxa luciliae Boiss. 'Pink Giant')  (30 marca)