Rozchodnik ościsty (Sedum rupestre)

Oto kolejna roślina o żółtych kwiatach, spotkana w Ogrodzie Botanicznym - rozchodnik ościsty. Lubi słońce, ciepły piasek, kwitnie w pełni lata - czujecie to? Do tego świetnie znosi suszę.
Ja też obeszłabym się bez wody i ochłody przez godzinkę, gdybym mogła teraz(!) spędzić ją wśród kwitnących latem roślin. 

Rozchodnik ościsty (Sedum rupestre L., właśc. Petrosedum rupestre (L.) P.V. Heath) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Pochodzi z północnej, centralnej i południowo-zachodniej Europy oraz Kaukazu. Na stanowiskach naturalnych występuje również w Polsce.

Rozchodnik ościsty (Sedum rupestre L., syn. Petrosedum rupestre (L.) P.V. Heath) – rośnie na skałach, piaszczyskach i w lasach sosnowych. Jest też uprawiany jako roślina ozdobna. Tworzy efektowne, jasnozielone kępy szczelnie zakrywające podłoże (cenna roślina zadarniająca).

Oman wspaniały

Gorące lipcowe przedpołudnie, przede mną jeszcze długa droga ścieżkami Ogrodu Botanicznego. Lód na patyku kupiony przed wejściem, jest już wspomnieniem. Popijam więc wodę i wybieram cieniste ścieżki - taki mam sposób na przetrwanie  :-) .
Nieoczekiwanie natrafiam na tunel czasoprzestrzenny i tak docieram do niezwykłej galaktyki złotych gwiazd, gdzie upływ czasu nabiera nowego wymiaru. Obserwuję jak mijają lata świetlne: oto jedne gwiazdy (konstelacje!) rozbłyskują w snopach słonecznego światła, inne toną w księżycowej poświacie, by po chwili ukazać się w całej krasie. Na wielkich złotożółtych słońcach (planetach?), otoczonych aureolami niezliczonych złocistych promieni, lądują mniejsze i większe, owadokształtne statki kosmiczne. Gdy przyglądam się dokładniej widzę jeszcze maleńkie łaziki! Każdy z nich na swój sposób i we własnym tempie penetruje powierzchnię wybranej planety i, co zdumiewające - one wszystkie poszukują złotego pył(k)u!
Ogromne kwiaty omanu wspaniałego oferują go hojnie. Mają też właściwości hipnotyzujące, (o)maniące... mnie    :-)
I wierzcie mi, istnieje życie w Kosmosie! Ono jest wszędzie! To WSPANIAŁE, prawda?

Oman wspaniały (Inula magnifica) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych z rodzaju oman (liczącego ok. 90 gatunków).

Oman wspaniały (Inula magnifica) – złotożółte okazałe kwiaty pojawiają się w okresie od lipca do sierpnia(września). Owocem są niełupki (6 lipca)

Dziki ogórek, kolczurka klapowana

Po raz pierwszy ujrzałam kolczurkę zeszłego lata - na nieużytku, gdzie znalazłam mnóstwo kwitnącej maruny. Była to pojedyncza niewielka roślinka o ładnych liściach i interesujących kwiatkach, która później jakoś zniknęła. Tego roku kolczurka wkroczyła na Łąkę Niczyją - mrowie białych kwiatków na wzniesionych pędach ponad wrotyczem, pokrzywami i przymiotnem kanadyjskim, czepiająca się wszystkiego, co dawało podporę.
Zawczasu zdążyłam dowiedzieć się co nieco o tym gatunku, wypatrywałam więc oznak inwazji. Znalazłam bez trudu. Łąka Niczyja oddzielona jest od sąsiedniej posesji niewielkim strumykiem. W połowie sierpnia stwierdziłam, że kolczurka zajęła kilkanaście metrów kwadratowych całkowicie zagłuszając inną roślinność. Ba, przedarła się na drugi brzeg i rozciągnęła na wiele metrów.
W świetle tego, że zarówno łąka, jak i brzegi strumyka są bezpańskie, spodziewam się, że w przyszłym sezonie kolczurka zwielokrotni swą liczebność. Nie mogę odmówić jej urody - fotografowałam ją z przyjemnością, jednak jakoś lękam się ekspansywnych, zaborczych roślin (widziałam przecież jak powojnik pnący potrafi gęsto opleść korony niewielkich drzew!). Zawsze opowiem się za rozmaitością, bo tylko taki stan rzeczy gwarantuje równowagę w przyrodzie i szanse na moje małe odkrycia.
Kolczurka jest w Polsce intruzem tak inwazyjnym, że za jej rozsiewanie w środowisku naturalnym grozi kara aresztu. Pamiętajcie o tym rozważając pomysł hodowania tej ślicznotki w swym ogródku. Uciekając z niego może okazać się nieposkromioną bestią, bezwzględną dla rodzimych gatunków roślin. Swoją drogą, przyszłoroczny widok Łąki Niczyjej bardzo mnie ciekawi - kto zdobędzie przewagę? Mimo wszystko, ten sezon należał do przymiotna kanadyjskiego, niezwykle płodnej rośliny, która liczebnie stanowiła połowę(!) roślinności na Łące Niczyjej i Nowej.  

Kolczurka klapowana (Echinocystis lobata) – gatunek jednorocznego pnącza z rodziny dyniowatych z monotypowego rodzaju Echinocystis. Pochodzi prawdopodobnie ze wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Wtórny zasięg tej rośliny obejmuje środkową i wschodnią Europę (14 krajów) i rozszerza się w kierunku Azji.

Kolczurka klapowana (Echinocystis lobata) – gatunek bardzo inwazyjny, groźny dla rodzimej przyrody (należy do 100 najgroźniejszych gatunków inwazyjnych w Europie). W ogrodzie łatwa do opanowania (wiosną należy usuwać siewki podobne do siewek ogórków), w czasie owocowania obrywać niedojrzałe owoce.

Pięknotka, kalikarpa japońska

Rośnie przy wąskiej ścieżce w ogrodzie botanicznym - widok nieprawdopodobnie fioletowych owoców zniewolił mnie na długą chwilę. Kalikarpa japońska, pod tą nazwą ją zapamiętałam (przeczytaną z tabliczki), urocza druhna nadchodzącej jesieni, prawdziwa pięknotka!
Później, w innym miejscu jeszcze raz spotkałam krzewy kalikarpy, więc fioletowa uczta się przedłużyła  :-) . Niestety, przy tamtych krzewach nie znalazłam tabliczki, a dopiero później (teraz(!), poszukując informacji) dowiedziałam się, że istnieje wiele gatunków należących do rodzaju Callicarpa.
Nie mając pewności, że przedstawiam wyłącznie pięknotkę japońską (zauważycie chyba, że na różnych zdjęciach owoce mają inne odcienie fioletu, różne są też barwy liści), zdjęcia pozostawiam bez opisu, za to informacje o gatunku, a także o całym rodzaju zamieszczam na końcu wpisu.

Pięknotka japońska (Callicarpa japonica), zwana poładnią lub kalikarpą - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych  [14 października]

A teraz maki!

Tego roku napotkanie dorodnych maków okazało się trudne, zatem nie sfotografowałam ich wiele. Widziałam już kilka gatunków (niektóre potrafię zidentyfikować), ale najczęściej spotykanym jest oczywiście mak polny oraz, jak przypuszczam, jego mieszańce. Zauważyłam, że jedne maki mają duże mięsiste płatki, inne zaś płatki cieniutkie jak bibułka i mocno pogniecione. Różnią się też intensywnością i odcieniem czerwieni - od purpurowych do niemal pomarańczowych. No i zalążnia, oko kwiatu (otoczona rzęsami licznych pręcików - zgrubiałych lub cienkich), bywa duża i wypukła albo niewielka, raczej płaska i bardziej żółta.
Czy wiedzieliście, że do rodzaju mak (Papaver L.) Eaton należy od siedemdziesięciu do stu gatunków? Byłabym oszołomiona widząc je wszystkie w rozkwicie. Chwilowo zadowalam się tymi kilkunastoma... egzemplarzami, które swego czasu sprawiały mi energetyzujące uczty.

Mak polny (Papaver rhoeas L.) – gatunek rośliny z rodziny makowatych (Papaveraceae Juss.). Korona czteropłatkowa o średnicy do 10 cm, płatki czerwone do purpurowych (bardzo rzadko różowe lub białe), lekko zachodzące na siebie, zawsze z czarną plamą u nasady. Słupek otoczony licznymi, ciemnofioletowymi i niezgrubiałymi pręcikami.

Mak (Papaver L.) Eaton – rodzaj mrozoodpornych roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin pochodzących z umiarkowanych i zimnych regionów Eurazji, Afryki i Ameryki Północnej, należących do rodziny makowatych (Papaveraceae Juss.). Zalicza się do niego, w zależności od ujęcia, od ok. 70 do ok. 100 gatunków.

Wiosenna wyprzedaż mniszków

Powoli wiosna staje się wspomnieniem coraz bardziej egzotycznym. Kwitnące mniszki, morza żółtych kwiatów pośród świeżej zieleni... Prawie o nich zapomniałam, ale na szczęście mam trochę zdjęć.

Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale F. H. Wigg.)

Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale F. H. Wigg.)