25 listopada 2017

Oman wspaniały

Gorące lipcowe przedpołudnie, przede mną jeszcze długa droga ścieżkami Ogrodu Botanicznego. Lód na patyku kupiony przed wejściem, jest już wspomnieniem. Popijam więc wodę i wybieram cieniste ścieżki - taki mam sposób na przetrwanie  :-) .
Nieoczekiwanie natrafiam na tunel czasoprzestrzenny i tak docieram do niezwykłej galaktyki złotych gwiazd, gdzie upływ czasu nabiera nowego wymiaru. Obserwuję jak mijają lata świetlne: oto jedne gwiazdy (konstelacje!) rozbłyskują w snopach słonecznego światła, inne toną w księżycowej poświacie, by po chwili ukazać się w całej krasie. Na wielkich złotożółtych słońcach (planetach?), otoczonych aureolami niezliczonych złocistych promieni, lądują mniejsze i większe, owadokształtne statki kosmiczne. Gdy przyglądam się dokładniej widzę jeszcze maleńkie łaziki! Każdy z nich na swój sposób i we własnym tempie penetruje powierzchnię wybranej planety i, co zdumiewające - one wszystkie poszukują złotego pył(k)u!
Ogromne kwiaty omanu wspaniałego oferują go hojnie. Mają też właściwości hipnotyzujące, (o)maniące... mnie    :-)
I wierzcie mi, istnieje życie w Kosmosie! Ono jest wszędzie! To WSPANIAŁE, prawda?

Oman wspaniały (Inula magnifica) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych z rodzaju oman (liczącego ok. 90 gatunków).
Oman wspaniały (Inula magnifica) – złotożółte okazałe kwiaty pojawiają się w okresie od lipca do sierpnia(września). Owocem są niełupki (6 lipca)
Oman wspaniały (Inula magnifica) –  jest rośliną szybko rosnącą, osiąga do 2 m wysokości i 0,9 m szerokości. Pędy wzniesione, sztywne, owłosione, zielone do fioletowych, czerwonawo-brązowo cętkowane, w górnej części rozgałęzione w wiechę.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – kwiaty o średnicy 11 do 15 cm wyrastają na szczytach pędów. Wabią pszczoły i motyle oraz wiele innych owadów zapylających.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – koszyczki kwiatowe początkowo są płaskie. Wewnątrz koszyczka znajdują się kwiaty rurkowe, na zewnątrz - języczkowe. Kwiaty języczkowe mają długość 4-5 cm, są liczne, wąskie i lekko wygięte ku dołowi.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – kwiaty tego gatunku (średnica dochodzi do 15 cm!) są znacznie większe niż u innych omanów. Wewnętrzne przylistki są suche i przylegające, zewnętrzne - zielone i odstające.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – pochodzi z Kaukazu. Został opisany przez Władimira Ippolitowicza Lipskiego w 1895 r.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – ulistnienie naprzeciwległe; liście efektowne, zielone, jajowate do lancetowatych, owłosione. Dolne liście mogą dorastać do 90 cm długości, łodygowe - do 25 cm.
Oman wspaniały (Inula magnifica) – jest wytrzymałą, odporną na mrozy rośliną o niewielkich wymaganiach. Może rosnąć na stanowiskach słonecznych lub częściowo zacienionych. Podłoże powinno być średnio wilgotne, żyzne, dobrze zdrenowane.


Wędrując po Botaniku w poszukiwaniu kwitnących roślin, ewidentnie przeoczyłam fazę siewek oraz formowania się pąków kwiatowych omanu wspaniałego. Można jednak zobaczyć je tutaj.



galaktyka, gwiazdozbiór,
statek kosmiczny, łazik,
czas, czasoprzestrzeń, tunel czasoprzestrzenny,



y15.50.


oman wspaniały, Inula magnifica, oman wspaniały zdjęcia opis, Inula magnifica opis zdjęcia, oman wspaniały jak wygląda, Inula magnifica wygląd informacje, oman wspaniały chwile zachwycone, Inula magnifica chwile zachwycone,gigantyczny oman, oman największe kwiaty, zdjęcia kwiatów omanu,

10 komentarzy:

  1. Piękne słoneczka, przyjemnie się je ogląda przy dzisiejszej pogodzie:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Co za Galaktyka. Jestem tam! :-)

    Marek z Wlkp.

    OdpowiedzUsuń
  3. Masz niesamowitą wyobraźnię! Dla mnie kosmos ��

    Adam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję! Mam nadzieję, że się podobało :-)

      Usuń
  4. Hmm czasem to bym chciał być jak ten Oman, byłbym Wspaniały- bezapelacyjnie, stałbym sobie w Botaniku i kwitł, py/a/lił, lądowałyby na mnie owadopodobne statki astralne i inne łaziki przyjemnie czochrając me oprószone gwiezdnym pył[ki]em włoski, a pewna Anika zachwycając się mną, robiłaby mi boskie fotki ... :-))

    Marek z Wlkp.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hahahaha! Zauważ jednakoż, że kwitnąc w Botaniku podlegałbyś oględzinom wielu fotografujących. Musiałbyś mieć się na baczności, by dotrwać do mego przybycia (tudzież zachwytu) w dobrej kondycji :-D

      Usuń
  5. Początek opisu wyborny. Jakbym dobrą książkę fantastyki naukowej zaczynał :-)
    Kilkunastocentymetrowe kwiaty i liczne owady robiące z nich lądowiska i jednocześnie supermarket spożywczy – to musi robić wrażenie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Naprawdę byłam świadkiem, jak z głębokiego cienia (zaćmienia) wynurzały się kwiaty omanu. W promieniach słońca ich żółte tarcze nabierały bogatych odcieni złota i aksamitnej faktury. Pojawiające się owady nieśpiesznie brodziły w koszyczkach pełnych pyłku. Już wtedy wydały mi się przybyszami zdobywającymi kolejne planety-słońca. Gdy byłam dzieckiem rysowałam słońce z mnóstwem promieni, niczym kwiaty omanu wspaniałego :-)

      Usuń