Wiele lat temu poznałam i opisałam na blogu judaszowca kanadyjskiego (TUTAJ). Potem odkryłam, że w innym miejscu Botanika rośnie jeszcze jeden egzemplarz tego gatunku. W ubiegłym roku, w drugiej połowie maja natrafiłam na kolejnego judaszowca o zupełnie innym, wielopniowym, a przez to jakby krzaczastym pokroju. Okres kwitnienia się kończył, na gałązkach było już sporo rozwiniętych liści, więc dopiero tej wiosny zaczęłam regularniej go odwiedzać i fotografować. Z tabliczki identyfikacyjnej dowiedziałam się, że jest to jednak inny gatunek judaszowca, dzięki czemu nie zabrnęłam w wersję, iż jest to okaz młodociany judaszowca kanadyjskiego i nie musiałam zaprzątać sobie głowy roztrząsaniem jakie to czynniki sprawiły, że jego pokrój jest znacząco odmienny, tudzież (w porównaniu!) karłowaty :-D
Bardzo ładne krzewo-drzewo.
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych [23 kwietnia] |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) 23 kwietnia |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) 6 maja |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) 12 maja |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) 20 maja 2024 |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) 17 czerwca |
 |
| Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) |
----------------------------------------
Judaszowiec południowy, judaszowiec wschodni (Cercis siliquastrum L.) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych.
Rodzimy obszar występowania obejmuje tereny Azji Mniejszej (Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja) i południowej Europy (Albania, Bułgaria, Jugosławia, Grecja, Włochy).
Jest uprawiany w Afryce i Ameryce Północnej.
W Polsce jest uprawiany (bardzo rzadko) jako roślina ozdobna, znajduje się także w kolekcjach niektórych ogrodów botanicznych (np. w Poznaniu)
Pokrój - w zasięgu swojego naturalnego występowania jest drzewem o wysokości do 14 m i luźnym pokroju. W polskim klimacie nie osiąga takiej wielkości, a często jest tylko krzewem.
Pień - kora ciemnoszara, gładka, z widocznymi pionowymi fałdami, które u starszych drzew mają poszarpane brzegi.
Liście - ulistnienie skrętoległe, liście pojedyncze, nerkowate, całobrzegie, o sercowatej nasadzie i zaokrąglonym wierzchołku. Mają długość i szerokość do 10 cm i są nagie. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty - purpurowo-różowe kwiaty motylkowe zebrane w kilku-kwiatowe baldachogrona. Wyrastają nie tylko na cienkich pędach, ale także na starszych gałęziach i pniu. Jest to tzw. kaulifloria, rzadko spotykana wśród drzew w klimacie umiarkowanym.
Kwitnie bardzo obficie w kwietniu-maju, przed rozwojem liści.
Owoce - suche, spłaszczone strąki o brunatnej barwie i długości do 10 cm. Strąki utrzymują się na drzewie przez całą zimę
Roślina wieloletnia, fanerofit.
W naturalnym środowisku rośnie na kamienistych, suchych i słonecznych zboczach.
Preferuje miejsca słoneczne i zaciszne, zabezpieczone od zimnych wiatrów.
Najlepiej rośnie na luźnej, piaszczystej glebie o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
Źle znosi przesadzanie.
Nie wymaga przycinania.
Drzewo należy nawozić nawozami azotowymi, ale nie później niż do końca czerwca, przedłużenie nawożenia czyni roślinę bardziej wrażliwą na mróz, gdyż pędy nie zdążą zdrewnieć przed zimą
Rośliny podobne - Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum), ma liście o podobnym kształcie, ale delikatnie karbowane i o zaostrzonym końcu, ułożone naprzeciwlegle
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz