Stanowisko roślin, które fotografowałam niemal pięć lat temu opisane jest jako ostrożeń błotny. Gdy zabrałam się za kompletowanie opisu botanicznego, stwierdziłam, że rośliny przedstawione na moich zdjęciach z pewnością nie przypominają ostrożnia błotnego. Do flory Polski należy aż 13 gatunków ostrożnia, trochę więc się naszukałam, by zidentyfikować ów gatunek. Moim zdaniem, jest to ostrożeń siwy. W poznańskim Botaniku osiąga sporą wysokość 1,5 m, a pszczoły na jego kwiatach zdają się być małymi
bzygami ;-)
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum (L.) All.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny astrowatych [6 lipca] |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) 19 lipca |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
 |
| Ostrożeń siwy (Cirsium canum) |
-----------------------------------------
Ostrożeń siwy (
Cirsium canum (L.) All.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny
astrowatych.
Występuje w Europie Środkowej i Wschodniej.
W Polsce występuje w południowej części niżu oraz wzdłuż Wisły. Przez Polskę przebiega północna granica zasięgu tego gatunku.
Łodyga - wzniesiona, prosta, słabo rozgałęziona, górą bezlistna, ulistniona i oskrzydlona w dolnej części, o wysokości od 50 do 150 cm.
Liście - lancetowate, wydłużone, obustronnie jasnozielone do szarozielonych, rzadko owłosione lub wyłysiałe. Młode liście z rzadka pajęczynowato owłosione, brzegiem zatokowo wcinane, ząbkowane i kolczasto szczeciniaste, liście dolne zbiegające wzdłuż łodygi.
Kwiaty - koszyczki kwiatowe osadzone pojedynczo na szczycie łodygi lub rozgałęzień, o długości 2,5-3,5 cm (wraz z kwiatami). Listki okrywy koszyczka ściśnięte w krótką ostkę. Kwiaty barwy purpurowej, rzadziej białe, rurkowate. Korona jest rozcięta do połowy na pięć łatek.
Kwitnie - od lipca do września(października)
Owoc - niełupka, puch kielichowy pierzasty.
Korzeń - kłącze krótkie, skośne, rozgałęzione, z poziomymi rozłogami; korzenie nieliczne, wrzecionowato zgrubiałe.
Siedlisko - umiarkowanie wilgotne i podmokłe łąki i pastwiska, brzegi rowów i cieków. Rośnie na glebach glebach ciężkich trwale lub okresowo mokrych. Znosi okresy suszy i podtopienia, toleruje lekkie zasolenie.
Malownicza roślina, choć często męcząca czy to na uprawach, czy na pastwiskach.
OdpowiedzUsuńCudny kolor kwiatów, piękne zdjęcia. Naprawdę, Aniko, nie oszukuję!
OdpowiedzUsuń