Liście szczawika zajęczego przypominają nieco liście koniczyny. Są nawet efektowniejsze i dobrze wyglądają przez cały sezon. Widok ładnych białych kwiatków również sprawia wiele przyjemności.
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella L.) – gatunek rośliny z rodziny szczawikowatych [10 kwietnia] |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) 23 kwietnia |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) 26 kwietnia |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) |
 |
| Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella) 20 maja |
------------------------------------------
Występuje niemal w całej Europie, na południe sięga po Hiszpanię, Włochy, Półwysep Bałkański i południową część Rosji. Występuje również na Kaukazie, Syberii, w Japonii oraz w Ameryce Północnej i Południowej.
Jest pospolity na terenie całej Polski i w niższych położeniach górskich.
Pokrój – drobna bylina, osiągająca 8-15 cm wysokości.
Kwiaty – promieniste, pięciopłatkowe, pojedyncze, dłuższe od liści, delikatne. Płatki białe (rzadko różowe), zwykle czerwono żyłkowane z żółtą plamką u nasady. Działki kielicha krótkie, zrośnięte nieco u nasady, pojedynczy słupek z główkowatym znamieniem i 10 pręcików.
Kwitnie - od kwietnia do maja, czasem także jesienią.
Liście – trójlistkowe, cienkie, długoogonkowe, przypominają swym wyglądem liście koniczyny. Wszystkie odziomkowe, odwrotnie sercowate z krótkimi ogonkami. Listki szczawika w nocy i przy niepogodzie stulają się. Zjawisko to zwane jest "snem roślin" i przyczynia się do regulacji wyparowywania wody przez roślinę.
Owoc – wydłużona, naga, 5-kanciasta torebka. Nasiona jajowate o zaostrzonych końcach. Nasiona wyrzucane są z pękającej torebki na odległość do 2,3 m. Łupina tej torebki jest dwuwarstwowa - od wewnątrz twarda, od zewnątrz mięsista. Komórki warstwy zewnętrznej pęcznieją tak, że ciśnienie w ich wnętrzu osiąga 17-18 atmosfer. W efekcie działania takich sił łupina torebki gwałtownie się rozrywa, a wywijając się wyrzuca nasiona
Występuje w cienistych lasach liściastych i szpilkowych oraz w zaroślach.
Jest rośliną kwasolubną, cieniolubną i przystosowaną do środowiska wilgotnego.
Roślina miododajna, nektar znajduje się we wgłębieniu u podstawy płatków. Zwabione do niego muchy i chrząszcze przy okazji dokonują zapylenia krzyżowego. W lecie roślina wytwarza także inne, niepozorne kwiaty klejstogamiczne, które są samopylne.
Więcej informacji, także o własnościach leczniczych - w źródle.
W poprzednią wiosnę odkryłam te małe niepozorne kwiatki. Bardzo mnie zainteresowały. Pozdrawiam ja i Eltrox
OdpowiedzUsuń