Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias)

Oto wilczomlecz błekitnawy, a dokładniej - jeden z dwóch podgatunków wilczomlecza błękitanawego, Euphorbia characias subsp. wulfenii. Zaczął kwitnąć już pod koniec marca, kiedy to było jeszcze bardzo mało  kwitnących roślin, a jeśli już, były to głównie drzewa. Posadzony na dość dużym stanowisku prezentował się całkiem okazale, zwłaszcza w kwietniu.

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych [7 maja]

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias)  28 marca

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) 28 marca

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) 12 kwietnia

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) 12 kwietnia

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) 21 kwietnia

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias)  7 maja

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias) 7 maja

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias)  4 października

---------------------------------------------------

Wilczomlecz błękitnawy (Euphorbia characias L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae).

Bylina z obszaru śródziemnomorskiego; rośnie w świetlistych lasach, na skalistych zboczach, w uprawach oliwek i w winnicach. Najlepiej rośnie na suchych terenach, często z dala od wód gruntowych, zarówno na płaskim, jak i górzystym terenie. 

Podgatunek ssp. wulfenii jest roślejszy (do 120 cm) i ma zielonożółte miodniki, rośnie w Turcji; 

z kolei typ z obszaru śródziemnomorskiego do Portugalii osiąga 80 cm i ma miodniki ciemnoczerwone.

Euphorbia characias posiada wiele średnich do wysokich nierozgałęzionych pędów z długimi, wąskimi liśćmi, gęsto owłosionymi i posiadające ciemne (ssp characias) lub żółte (ssp wulfenii) gruczoły nektarowe wewnątrz żółtych kielichowatych cyjacjach, które wyrastających w dużych, gęstych, kulistych do podłużnych skupiskach, od wiosny do wczesnego lata. 

Owoce są gładkimi, gęsto owłosionymi torebkami. 

Jest to wytrzymała roślina, zdolna do opierania się długim okresom suszy. 

Do podobnych gatunków należą E. kotschyana (wierzchnia strona liści błyszcząca) i E. thompsonii (liście owłosione, ale górne liście niespodziewanie bardzo krótkie)

W różnych regionach basenu Morza Śródziemnego występują dwa główne podgatunki, które często nakładają się na siebie w zachodnich obszarach zasięgu:

• Euphorbia characias L. subsp. characias. Występuje od Portugalii do Krety (gruczoły kwiatowe są ciemne, pędy dorastają do 80 cm wysokości).
• Euphorbia characias subsp. wulfenii (Hoppe ex WDJKoch) Radcl.-Sm. Występuje od południowej Francji do Anatolii (gruczoły kwiatowe są żółte, pędy osiągają wysokość do 180 cm).

Euphorbia characias jest ceniona jako roślina ozdobna ze względu na jej zdolność do przetrwania suszy i zdolność do pokrywania gleby. 

Nadaje się na każde stanowisko - osłonięte lub nieosłonięte, rośnie na lekkiej glebie w pełnym słońcu. Jest mrozoodporna (do −10 °C). Roślina ta może również opierać się wysokiemu zasoleniu. 

Wilczomlecz błękitnawy - link 1, link 2,

Euphorbia x martinii - link

Wikipedia - link 1,

Wilczomlecz (rodzaj) - link,