Miałam tę okazję, by łącznia baldaszkowego (baldaszkowatego) spotkać w naturze (na brzegach Warty i Cybiny), ale wpierw w ogrodzie botanicznym.
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus L.) – gatunek rośliny będący jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju łączeń i rodziny łączniowatych [6 lipca] |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) 11 czerwca 2021 |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) 1 lipca 2018 |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) 6 lipca 2017 |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) |
 |
| Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus) 6 lipca |
----------------------------------------------
Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus L.) – gatunek rośliny będący jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju łączeń Butomus i rodziny łączniowatych Butomaceae. Naturalny zasięg jego występowania obejmuje obszary o klimacie umiarkowanym w Azji i Europie, także Afrykę Północną.
W Polsce łączeń baldaszkowy opisywany jest jako dość pospolity lub rzadki, co związane jest bardzo nierównomiernym rozprzestrzenieniem.
Pokrój – bylina z grubym (od 1,5 do 2 cm) i krótkim kłączem rosnącym poziomo. Kłącze rozgałęzia się monopodialnie. Wyrastają z niego bulwki i liczne, włókniste korzenie. Bulwki mogą powstawać także w obrębie kwiatostan
Liście – wyrastają w dwóch rzędach w szczytowej części kłącza. W zależności od siedliska są pływające lub prosto wzniesione. Pływające liście - długie, cienkie i jasnozielone rozwijają się na roślinach rosnących na dnie cieków. W przypadku roślin rosnących na brzegach wód liście są prosto wzniesione, sztywne, równo wąsko i ostro trójkanciaste, rynienkowate, długości od 0,5 do 1,2 m i szerokości do 1 cm, nieco spiralnie skręcone. Liście nie są podzielone na ogonek i blaszkę, są nagie, u nasady rozszerzone w pochwę i zwężające się ku szczytowi. Mają barwę zieloną do zielono purpurowej.
Kwiaty – mają średnicę 2-2,5 cm i rozwijają się na długich szypułkach o nierównej długości wynoszącej 4-10 cm. Wyrastają zebrane po 20-25 w pozorny baldach na szczycie obłej na przekroju łodygi osiągającej do 1,5 m wysokości.
Kwitnienie trwa w zależności od warunków klimatycznych od czerwca-lipca do sierpnia-września.
Owoc – mieszki jajowate o długości 10 mm, zwieńczone dzióbkiem (trwałą szyjką słupka). Owoce są zrośnięte ze sobą ukośnie u podstawy. Pękają wzdłuż wewnętrznego (doosiowego) szwu. Zawierają drobne nasiona pozbawione bielma, z prostym zarodkiem. Nasiona na powierzchni są podłużnie prążkowane
W obrębie naturalnego zasięgu rośnie na stanowiskach zwykle niezbyt obficie.
Zasiedla brzegi wód stojących i płynących, może rosnąć także w głębszych wodach w ciekach o wartkim nurcie, jednak wówczas nie kwitnie.
Rośliny tego gatunku są miododajne, mają jadalne kłącza, wykorzystywane są w plecionkarstwie i uprawiane jako rośliny ozdobne.
Wyróżniane są dwie odmiany uprawne: o kwiatach białych – 'Schneeweisschen' oraz różowoczerwonych – 'Rosen-rot'.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz