Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)

Złocistożółte kwiaty dziurawca kielichowatego są chyba największe, jakie dotąd widziałam u roślin z tego rodzaju. Na niektórych zdjęciach, oprócz kwiatów, pozują też owady (bzygi i pszczoły), zorientujecie się więc w skali. Liczne kwiaty ozdobione obłędną ilością pręcików z czerwonawymi pylnikami, do tego skórzaste, kształtne liście tworzą efektowny kobierzec. Ubiegłego lata miałam szczęście trafiając na najlepszy moment widowiska, które rozpoczęło się pod koniec czerwca.

 

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum) – gatunek rośliny należący do rodziny dziurawcowatych. 

 

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  18 lipca

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum)  

--------------------------------

Dziurawiec kielichowaty (Hypericum calycinum) – gatunek rośliny należący do rodziny dziurawcowatych.

Uprawiany w klimacie śródziemnomorskim, szeroko rozpowszechniony w górach Strandża wzdłuż bułgarskiego i tureckiego wybrzeża Morza Czarnego, a także we Flandrii (Belgia).

Półkrzew liściasty, pół zimozielony. Pędy pół zdrewniałe, pełzające. Wysokość - ok. 30 cm.

Liście - zimozielone, skórzaste, lancetowate, ciemnozielone. Ulistnienie naprzeciwległe. Na słońcu liście mają intensywny zielony kolor, a w cieniu mają jaśniejszy żółto-zielony odcień. Spód liści jest niebieskozielony, a jesienią liście przybierają kolor purpurowy.

Kwiaty - duże, złotożółte, o średnicy 6-8 cm, z pięcioma płatkami i licznymi żółtymi pręcikami zakończonymi ozdobnymi, czerwonymi pylnikami. Kwiaty można opisać jako „podobne do róży”  

Kwitnie- - w okresie od czerwca do sierpnia.

Uprawa - jest to nieco trudniejsza w uprawie roślina, przede wszystkim ze względu na słabszą mrozoodporność. 

Bardzo dobrze znosi cięcie, zabieg ten poprawia kwitnienie i pozwala kontrolować rozrastanie się rośliny. 

Stanowisko - od pełnego słońca do półcienia

Gleba - dobrze przepuszczalna kwaśna, najlepiej rośnie na glebach piaszczystych lub gliniastych. 

Krzew ten rozrasta się przez podziemne rozłogi i jest zwykle uprawiany jako roślina okrywowa lub w celu stabilizacji gleby na wzgórzach i wymaga niewielkiej pielęgnacji. Z tego powodu roślina posiada  potencjał, aby stać się inwazyjną.

====================

Gatunek ten jest zdolny do wytwarzania tych samych składników aktywnych leczniczo co Hypericum. perforatum (hiperforyna itp.), ale w różnych proporcjach, z przewagą adhyperforyny i niskim poziomem hiperforyny.

Badania wykazały, że pigmenty UV kwiatu Hypericum calycinum odstraszają drapieżniki, takie jak roztocza i mszyce . Stwierdzono, że jeden rodzaj DIP (dearomatyzowane izoprenylowane floroglucinole), kategoria pigmentów obok flawonoidów , jest również toksyczny dla gąsienic. Dużą ilość DIP stwierdzono w męskich i żeńskich narządach rozrodczych, co dodatkowo podkreśla wykorzystanie DIP jako mechanizmu obronnego. Pigmenty te pełnią również podwójną funkcję przyciągania zapylaczy, ponieważ są one widoczne dla owadów, a nie dla ludzi.

Niedawne badania na myszach wykazały, że alkoholowe ekstrakty z Hypericum calycinum mają działanie przeciwdepresyjne i są porównywalnie tak samo skuteczne, jak leki przeciwdepresyjne, takie jak dezypramina i trimipramina. W przeciwieństwie do reszty rodzaju H. calycinum nie zawiera hiperycyny, która powoduje fotouczulenie , które w przypadku stosowania leków powoduje skutki uboczne zaczerwienienia twarzy, zmęczenia i świądu. Te ekstrakty mają potencjał, by być lekarstwem na depresję bez tych skutków ubocznych, powszechnych w obecnych antydepresantach. Wymagane są jednak dalsze badania.

źródło 1