Cienie zenitu

Na terenie hotelu żyje stadko wróbelków. Myślę, że nie mają lekkiego życia. Wyglądają na zabiedzone, choć może być to wrażenie Europejczyka, wszak w tak gorącym klimacie nie potrzeba wielu piórek. Mowa o Egipcie i hotelu w rejonie Marsa Alam - na skraju pustyni i morza, jakieś 300 km na południe od Hurghady, miejscu, w którym nie wykazuje się obecności wróbla.
Poza komarami nie ma tam owadów ani ulubionych ziaren, zatem hotelowe wróble zdane są na łaskę człowieka. Widać to po nich - nie są specjalnie płochliwe, ale znają swoje miejsce w szeregu i zawsze trzymają się razem. Nigdy nie widziałam, by pozwalały sobie na plądrowanie pozostawionych talerzy z jedzeniem czy... zanieczyszczenie miejsc przeznaczonych do użytku gości. Nigdy się nie czubiły, nie hałasowały, nie domagały czegokolwiek, we własnym zakresie starając się dać sobie radę. Coś do jedzenia zawsze im się dostało, zwykle niewiele, ale wiedziały, że musi wystarczyć. Za to zawsze mogły liczyć na słodką wodę z basenu.
      Czemu opowiadam o wróblach? Bo natknęlam się na nie w miejscu, w którym światło i cień, w tej najgorętszej części dnia, zdawały się znajdować w doskonałej równowadze. No i chciałabym znaleźć się tam znowu. Tymczasem tak tylko sobie wspominam :-)

Pomału zdrowieję, ale jeszcze jestem osłabiona. Dziękuję za wszystkie życzenia powrotu do zdrowia :-)

----------------------------

Wróbel zwyczajny, wróbel domowy, wróbel (Passer domesticus) – gatunek małego ptaka osiadłego z rodziny wróbli (Passeridae), zamieszkującego Europę i Azję.

Pierwotnie ptak półpustyń i stepów, pochodzi prawdopodobnie z Półwyspu Arabskiego i Azji Mniejszej. Skolonizował ludzkie osiedla wraz z rozwojem rolnictwa, prawdopodobnie przed kilkoma tysiącami lat. Występuje wszędzie tam, gdzie mieszka człowiek. Introdukowany (celowo lub przypadkiem) w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Australazji i południowej Afryce.

W XIX i XX w. należał do najpowszechniej występujących gatunków na terenach Polski.
Według najnowszych badań, opublikowanych w 2003 roku, w Polsce jest to nadal bardzo liczny ptak lęgowy. W roku 1984, kiedy ochroną gatunkową objęto prawie wszystkie ptaki wróblowe, dla wróbla zwyczajnego wyznaczono jedynie wiosenny okres ochronny. Wyjątek ten zniesiono w 1995 r. kiedy wróbel zwyczajny został objęty ścisłą ochroną gatunkową.

Wbrew powszechnemu mniemaniu nie jest to najliczniej występujący ptak lęgowy w Polsce. Podczas Europejskich Dni Ptaków w 2015 (pierwszy weekend października) wróbel był na 11. miejscu pod względem liczby zanotowanych osobników.
Według danych z 2015 roku w ciągu ostatniego dziesięciolecia liczebność wróbli w Polsce silnie spadała, do czego przyczyniły się masowe termomodernizacje budynków (brak miejsc lęgowych) i mniejsza dostępność pokarmu na wsi.

Opis wróbla
Krępy, o stosunkowo dużej głowie i mocnym dziobie.
U samca wierzch ciała brązowy z ciemniejszymi paskami, spód szary.
Policzki szare, oddzielone brązową pręgą od szarego wierzchu głowy.
Na podgardlu czarny śliniak.
Na policzku, w odróżnieniu od mazurka (P. montanus), brak czarnej plamki, a na skrzydle tylko jedna biała pręga.
Dziób w okresie lęgowym czarny, a poza nim szary.
Nogi brązowe lub różowe.
Samice o szarobrązowym upierzeniu, na grzbiecie paskowanym, bez wyraźnych cech charakterystycznych. Nad okiem nie zawsze wyraźna jaśniejsza brew. Nogi różowe, dziób szary. Młode podobne do samic.

Długość ciała ok. 16-18 cm.
Rozpiętość skrzydeł 21-21,5 cm.
Masa ciała ok. 20-39 g.
Pierzenie (zrzucanie piór) dorosłych trwa od połowy lipca do połowy października

Lot szybki, prosty lub falisty. W normalnych warunkach wróble nie latają nigdy dłużej niż kilka minut, zazwyczaj po krótkim locie przysiadają. Po ziemi skaczą.
Samce podczas śpiewu siedzą lub skaczą z opuszczonymi częściowo skrzydłami.

Pożywienie - głównie nasiona, również z pól uprawnych, w tym prosa, ryżu, sorgo (preferuje owies i pszenicę), różne nasiona dzikich roślin – szczawiu, gwiazdnicy, ziół, traw, odpadki jedzenia. 

Wiosną w skład diety wchodzą również pączki roślinne i kiełkujące liście. Żerują zarówno na ziemi, jak i w roślinności. Jedzą również owady. 

Pisklęta otrzymują owady, do tego ich larwy, mszyce, ryjkowce, prostoskrzydłe i gąsienice.
W Europie na wolności wróble zwyczajne osiągały wiek 20 lat.

Wyróżniono kilkanaście podgatunków Passer domesticus.
W Egipcie występuje Passer domesticus niloticus.


Więcej informacji o wróblu w Wikipedii i tutaj.



i11.45.  (239) [TL 102]