Mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

Mieczyk błotny jest w Polsce rośliną rzadką, a przy tym bardzo tajemniczą ze względu na nietypowe obszary występowania. Ponieważ miałam możność zobaczenia na własne oczy także mieczyka dachówkowatego (z którym to mieczyk błotny bywa mylony), nabrałam pewnego przekonania, że rozpoznam (rozróżnię) oba gatunki. Oczywiście, na terenie Botanika, bo w naturze to z jednym i drugim raczej będzie kłopot, w sensie szansy na spotkanie. 

W moich oczach mieczyk błotny jest rośliną niższą i delikatniejszą, a jego kwiatostany liczą mniej kwiatów. 

Mieczyk błotny (Gladiolus palustris Gaud.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kosaćcowatych.

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

 

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

 

mieczyk błotny (Gladiolus palustris)

--------------------------------

Mieczyk błotny (Gladiolus palustris Gaud.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kosaćcowatych.

Występuje w Europie od Francji na zachodzie po Ukrainę na wschodzie. W Polsce współcześnie znany z dwóch stanowisk: Rezerwat przyrody Łąka Sulistrowicka oraz okolice Kondratowa

Gatunek objęty w Polsce ścisłą ochroną.

Łodyga - pojedyncza, osiąga (25)30-60(70) cm wysokości.

Liście - mieczowate, zaostrzone, pochwiaste, najczęściej 2, o długości do 10 cm i szerokości od 4 do 10 mm. Resztki pochew liściowych okrywających bulwę tworzą oczkową sieć.

Kwiaty - liliowo-czerwone, zebrane w luźne grono po dwa do sześciu kwiatów budowy grzbiecistej, złożone z 6 listków okwiatu.
Kwitnie - w czerwcu i lipcu.

Owoc - torebka gładka, sześciobruzdowa, zaokrąglona na szczycie.

Część podziemna składa się z bulwy dorastającej do 2 cm średnicy, okrytej tuniką z resztek zeszłorocznych nasad pochew liściowych. Stanowi to jedną z najlepszych cech rozpoznawczych gatunku. Wyraźne, grube unerwienie pochew liściowych tworzy sieć o oczkach różnej wielkości.

Siedlisko - rośnie na wilgotnych łąkach.

Gatunek ten jest bardzo łatwy do pomylenia z mieczykiem dachówkowatym (Gladiolus imbricatus), od którego różni się przede wszystkim budową tunik okrywającą bulwę oraz mniejszą ilością kwiatów w kwiatostanie.

Jest gatunkiem niezwykle tajemniczym. Zarówno ze względu na jego podobieństwo i kłopoty w odróżnieniu od jego częstszego krewniaka jak i ze względu na nietypowe występowanie na terenie Polski. Do dziś pozostaje zagadką dlaczego występował na terenie kraju w postaci dwu centrów umieszczonych na terenie Dolnego Śląska i Kujaw. Pozostałe stanowiska miały charakter wyspowy, ale nie można wykluczyć iż brak jego występowania na niektórych terenach może wynikać z niedostatecznego rozpoznania przyrodniczego danych okolic.



źródło 1, źródło 2,