Tak gęste i efektowne skupisko ponikła błotnego w środowisku naturalnym być może występuje nieczęsto. Rośliny te wypatrzyłam na jednej z niewielkich kwater okalających owalny staw w ogrodzie botanicznym. Gdy przeczytałam w opisie, że jest to gatunek występujący pospolicie w niemal całym kraju, przypomniałam sobie o pewnym zdjęciu z dawnych czasów. Jest więc okazja, by zobaczyć tę roślinę także w warunkach naturalnych.
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris (L. Roem. & Schult.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych) - 11 czerwca |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) |
Ponikło błotne w środowisku naturalnym. Rośnie na brzegu Średniego Stawu w Moim Lesie
 |
| Ponikło błotne (Eleocharis palustris) 18 czerwca 2017 |
-------------------------------------
Ponikło błotne (Eleocharis palustris (L. Roem. & Schult.)) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych).
Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Występuje w Ameryce Północnej, Afryce Północnej i Makaronezji, w Europie i Azji.W Polsce występuje pospolicie w całym kraju (rzadko w górach).
Pokrój - roślina zielna, rozłogowa (falangowa), wytwarzająca liczne pędy wegetatywne.
Łodyga - kłącze rozgałęziające się. Wyrastające z niego pionowe łodygi są obłe, o grubości 1-4 mm. Sztywne, matowo zielone ze słabo widocznymi ok. 20 bruzdami, o wysokości do 100 cm.
Liście - same pochwy liściowe bez blaszek. Dolne żółtobrązowe lub czerwonobrązowe.
Kwiaty - obupłciowe, zebrane w kłos na szczycie źdźbła, bez podsadki. Kłosek wydłużony (5-20 mm), zwykle złożony z co najmniej 7 kwiatów. Słupek z dwoma znamionami. Szczecinki okwiatu zwykle obecne, najczęściej 4, nie przewyższają dzióbka słupka. Dwie dolne podsadki mniej więcej równe, obejmujące połowę jego nasady. Przysadki ostre, w 8-11 ukośnych rzędach, długie na 2-3 mm, nie odpadają po dojrzeniu owocu[6]. Wiatropylne.Kwitnie - od maja do września.
Owoce - orzeszek soczewkowato spłaszczony z oddzielonym przewężeniem od głównej części dzióbkiem będącym pozostałością szyjki słupka
Występuje w szuwarach, na brzegach wód wolno płynących i stojących. Znosi duże zmiany poziomu wody, łącznie z przejściowym wynurzeniem. Rośnie w bardzo różnych typach cieków i zbiorników, raczej eutroficznych i z mulistym dnem. Oprócz rozsiewania, rozmnaża się wegetatywnie za pomocą kłączy.
Niesamowity ma pokrój :) Coś fantastycznego jako schronienie dla małych zwierząt. Wysokość do 100 m to i dla średnich :))))) Fantastyczna :)
OdpowiedzUsuńCiekawe, że taką piękną roślinę w Polsce mamy!
OdpowiedzUsuń