6 września 2015

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia)

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia) 

Tego lata przemierzyłam parę ścieżek w Moim Lesie w poszukiwaniu dotąd nieznanych miejsc i roślin. Pewnego dnia odkryłam zakątek, tu i ówdzie porośnięty dzwonkami. Odwiedzałam tę polanę kilkukrotnie próbując swoich sił przy fotowaniu urokliwych, wiotkich kwiatów o trudnym do zarejestrowania (dla mego aparatu) kolorze - niebieskofioletowym. Zżymałam się widząc efekty - brr! Dzwonki na zdjęciach wyglądały jak pomalowane atramentem.
Któregoś razu będąc na Polanie Dzwonków zwyczajnie odechciało mi się fotografować. Kwiatki były naprawdę piękne, ale na zdjęciach nie wychodziły dobrze. Chciałam więc zarejestrować je takimi jakie są w... mojej pamięci. I wtedy dzwonki "wzięły" w obronę mój aparat.
Ze zdziwieniem spostrzegłam, jak bardzo zmieniały swą barwę w zależności od... światła. Gdy świeciło słońce, zdawało się, że są niemal fioletowe (choć jednak były niebieskie), a gdy tylko się zachmurzyło - przybierały zimny odcień atramentowy. Takie to były dzwonki. Okrągłolistne, zresztą :-)

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.).

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - rośnie na glebach piaszczystych.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - kwiaty błękitne lub niebieskoliliowe (rzadko białe), 5-krotne o długości 1,2-2,2 cm, z długimi ogonkami. Najczęściej zwisłe, z ząbkami wciętymi do ok. 1/3 długości.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - kwiaty najczęściej tworzą rozpierzchłą, skąpokwiatową wiechę.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) kwitnie od maja do października.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - liście łodygowe równowąskolancetowate, siedzące, łodyga wzniesiona, delikatna, wiechowato rozgałęziająca się, u dołu omszona.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - jego siedliskami są widne lasy (zwłaszcza sosnowe i brzozowe), zarośla, murawy, suche łąki, przydroża, wrzosowiska, wydmy czy szczeliny skalne.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce pospolity na całym niżu.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - dzwonkowata korona kwiatu ma długość 12-18 mm. Kielich zrosły, o szydlastych łatkach.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - kwiaty 5-krotne, dzwonkowate, o zrosłej koronie i kielichu, zwisłe, długości ok. 2 cm.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - przedprątne kwiaty posiadają specjalny mechanizm zapobiegający samozapyleniu. W młodych kwiatach stulonych w pąk, dojrzewające już pylniki wysypują pyłek na płatki korony, po czym nitki pręcików kurczą się opadając wraz z pylnikami na dno kwiatowe. Wtedy dopiero dojrzewa słupek i rozchylają się płatki korony. Potem może nastąpić zapylenie krzyżowe pyłkiem przyniesionym przez owady z innego kwiatu dzwonka.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - łodyga osiąga wysokość  od 15 do 50 cm.

Zadałam sobie nieco trudu, by odnaleźć liście odziomkowe dzwonka okrągłolistnego. Bardzo chciałam je zobaczyć, by upewnić się co do identyfikacji gatunku. Wszak we florze Polski występuje aż 19 gatunków dzwonka, nie licząc uprawianych. Udało się! Znalazłam trochę kępek, choć przy niektórych roślinach w ogóle ich (już) nie było. Jak duże są te okrągławe, czy raczej nerkowate listki? Ano, malutkie. Każdą z tych kępek liści w całości(!) przykryłabym pudełkiem zapałek.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - liście odziomkowe są długoogonkowe, jajowato-okrągławe do nerkowatych.

Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) - podczas kwitnienia liście odziomkowe przeważnie już są uschnięte. Tu widoczne są także omszone u dołu łodygi.




----------------------------------------------





Dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). Występuje w Europie, Azji (Syberia, Mongolia) i Ameryce Północnej (od obszarów subarktycznych po północny Meksyk). W Polsce jest to roślina pospolita na całym niżu. Nie podlega ochronie.

Pokrój - roślina trwała z czołgającym się, cienkim kłączem. Jesienią ze znajdujących się na nim pąków wyrastają skrócone i zimujące pędy płonne.

Łodyga - wyrasta wiosną z zimujących pędów płonnych. Jest wzniesiona, delikatna, wiechowato rozgałęziająca się, u dołu omszona. Osiąga wysokość 15-50 cm.

Liście - dolne (różyczkowe) nerkowate, długoogonkowe kuliste lub sercowate, łodygowe równo-wąsko-lancetowate (heterofilia - różnolistność, różnopostaciowość liści), o szerokości najwyżej 1 cm. Liście odziomkowe podczas kwitnienia rośliny przeważnie już są uschnięte.

Kwiaty - błękitne, niebieskoliliowe (rzadko białe), 5-krotne o długości 1,2-2,2 cm z długimi ogonkami, najczęściej zwisłe, w wielokwiatowym gronie, z ząbkami wciętymi do ok. 1/3 długości. Dzwonkowata korona kwiatu ma długość 12-18 mm. Kielich zrosły, o szydlastych łatkach. Kwitnie od maja(czerwca) do października.

Owoce - otwierająca się trzema dziurkami w nasadzie torebka.
Kwiaty są nie tylko przedprątne, ale posiadają specjalny mechanizm zapobiegający samozapyleniu. W młodych kwiatach stulonych w pąk, dojrzewające już pylniki wysypują pyłek na płatki korony pokryte drobnymi włoskami, po czym nitki pręcików kurczą się opadając wraz z pylnikami na dno kwiatowe. Wtedy dopiero dojrzewa słupek i rozchylają się płatki korony. Potem może nastąpić zapylenie krzyżowe pyłkiem przyniesionym przez owady z innego kwiatu dzwonka. Gdyby jednak z jakichś powodów nie nastąpiło zapylenie krzyżowe, roślina zapewnia sobie możliwość samozapylenia – w ostatniej fazie rozwoju kwiatów znamiona słupka ślimakowato wydłużają się dotykając włosków na płatkach, gdzie jeszcze może znajdować się pyłek.

Siedliska - widne, suche lasy, zwłaszcza sosnowe i brzozowe, zarośla, murawy, suche łąki, przydroża, wrzosowiska, wydmy, szczeliny skalne. Rośnie na glebach piaszczystych.

Dzwonek okrągłolistny tworzy podgatunek górski – dzwonek okrągłolistny sudecki Campanula rotundifolia ssp. sudetica, będący endemitem Sudetów, występujący powyżej górnej granicy lasu.



źródło 1, źródło 2, źródło 3,


.64.37.

dzwonek okrągłolistny, Campanula rotundifolia, niebieskie dzwonki w lesie, leśny dzwonek zdjęcia opis, dzwonek okrągłolistny wygląd zdjęcia, Campanula rotundifolia zdjęcia pokrój, dzwonek okrągłolistny liście odziomkowe, Campanula rotundifolia liście kwiaty, dzwonek okrągłolistny chwile zachwycone, Campanula rotundifolia chwile zachwycone,


8 komentarzy:

  1. Uwielbiam, uwielbiam te dzwonki wprost! I kwiaty, i te delikatne, cieniutkie lodyzki. Ale rzeczywiscie wychodza (mi) na zdjeciach jakos tak granatowo. Twoje sa przesliczne, jak zywe :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję i cieszę się, jeśli moje dzwonki jakoś wyszły. Może Twoim zdjęciom pomoże obróbka - np. zmiana temperatury barw na cieplejszą? Pozdrawiam

      Usuń
  2. Tak, to piękne kwiaty. Małe, pospolite, niepozorne, ale przecież wystarczy nachylić się nad nimi, poświęcić im chwilkę, a pokażą swój ujmujący wdzięk.
    Dziękuję za ten post, Aniko.
    Kiedyś próbowałem zrobić zdjęcia w takim przybliżeniu, żeby kwiat wypełnił kadr, ale dzwonki nie pozwalały się sfotografować, drżąc chociaż wiatru nie było. Przytrzymanie kwiatu palcami nie pomagało, bo i moje dłonie spokojne nie są. Aniko, masz w swoich zbiorach takie zdjęcia?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A więc widziałeś je już? Bo ja chyba jeszcze nie - do czasu aż nie trafiłam na tę polanę.
      Pytasz o poruszone zdjęcia? Jasne, robię ich mnóstwo. Ale nie mam ich zbyt wiele - szybko trafiają do Kosza :-). Być może Twój aparat nie nadaje się do robienia dużych zbliżeń. Pozdrawiam

      Usuń
    2. Widziałem, te kwiaty faktycznie są dość często spotykane, a widuję je na swoich wędrówkach, jeśli zdarzą mi się takie poza zimą. Przy czym nie rozpoznaję odmian, więc całkiem możliwe, że widuję nieco inne, jednak dzwoneczki, tak wdzięcznie rozchylone i pochylone, są tak samo piękne.

      Usuń
  3. Przy okazji dokonałaś też obserwacji w dziedzinie optoelektroniki - nie wszystkie matryce radzą sobie tak samo z różnymi długościami fal świetlnych. Zresztą w przypadku filmów analogowych było podobnie - nawet gdzieś powinienem mieć notes z zapiskami że np. na filmie Kodaka robi się zdjęcia w lesie, a na filmie Konicy nad morzem bo jeden lepiej oddaje zieleń a drugi błękity.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie tylko jest to sprawa matrycy (jej rodzaju, wielkości czy filtrów barwnych), ale i balansu bieli, wybranych ustawień aparatu czy sam format zapisu JPG, który narzuca ograniczenia na możliwości kolorystyczne zdjęcia (a na RAW się nie przerzucę). Podobno aparaty kompaktowe mają właśnie problem z wiernym odwzorowaniem odcieni od niebieskiego do purpury, za to dobrze radzą sobie z zielenią. Zatem muszę jakoś z tym żyć ;-)

      Usuń
    2. Generalnie każdy aparat cyfrowy robi wpierw RAW a dopiero potem kompresuje - bo RAW to poniekąd zrzut "gołego" zapisu a matrycy, faktycznie daje sporo większe możliwości ingerencji i obróbki niż JPG ale też jest znacznie "cięższy" wymaga więcej pojemności karty pamięci i wydajności komputera do obróbki. Tymczasem JPG to zawsze kompresja stratna więc procesor w aparacie musi szybko zamienić spływające dane na gotowy plik, rezygnując z niuansów i 'zaokrąglając" do pewnych określonych wielkości (niczym księgowy, zaokrąglający do pełnych złotówek, problem w tym że jak "zaokrągla"cały czas w górę, to po jakimś czasie wyjdzie mu spore... manko ;-) )

      Oczywiście ustawienia osobiste aparatu mają ogromne znaczenie, choćby właśnie balans bieli - ale tu przecież błędów nie popełniasz,

      Usuń