Tego drzewa nie spotkasz w naszych stronach, a jeśli nawet, to tylko w postaci rośliny doniczkowej, przypominającej jakąś paprotkę. I nigdy nie doczekasz się, by zakwitło, bo wianowłostka królewska potrzebuje gorącego klimatu i silnego słońca. Kiedy jednak wybierzesz się daleko na południe, gdzie słońce pali niemiłosiernie od świtu do zachodu, i będzie Ci dane znaleźć się w cudownym cieniu tego rozłożystego drzewa, poczujesz się jak w raju. Spójrz wtedy w górę na koronę drzewa, na jego gładki, jasnobrązowy pień, misterny układ długich, rozwidlających się gałęzi oraz pióropusze dużych liści, delikatnie falujących na wietrze. To rajski, zielony parasol! Być może pośród liści dostrzeżesz także duże czerwone kwiaty, albo nadzwyczaj długie, zwisające strąki.
Ja nigdy nie zapomnę tego wspaniałego drzewa. Zapraszam i Ciebie - odpocznij w jego cieniu.
Wianowłostka królewska (Delonix regia), zwana ognistym drzewem lub płomieniem Afryki zaliczana jest do najpiękniejszych drzew świata. Drzewa te spotykałam w Egipcie na terenie hoteli.
Większość zdjęć pochodzi z okresu pstrykania, pokazuję je jednak, by choć w części ukazać niezwykłą urodę tej rośliny.
Za pierwszym razem natknęłam się na drzewa jeszcze kwitnące lub wykształcające strąki. Za drugim razem mogłam jedynie podziwiać same drzewa i ich liście - jeśli wykształciły strąki, to z pewnością zostały oberwane (normalnie utrzymują się na drzewie przez wiele miesięcy).
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) - liście bardzo duże, ciemnozielone, podwójnie pierzastodzielne. W czasie suszy mogą być okresowo zrzucane (22 lipca) |
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) - jej owocem są olbrzymie ciemnobrązowe strąki o długości dochodzącej do 75 cm, tak jak tutaj (22 lipca) |
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) - to młode drzewko wykształca już swoje owoce. Strąki są nieduże, mają najwyżej 35 cm długości (22 lipca) |
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) - wierzchołek młodego drzewa |
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) w stanie naturalnym występuje w lasach Madagaskaru, gdzie jest gatunkiem zagrożonym (26 sierpnia) |
Wianowłostka królewska, płomień Afryki (Delonix regia) - pień jest dość krótki o jasnobrązowej i niemal gładkiej korze (22 lipca) |
----------------------------
Wianowłostka królewska, płomień Afryki, drzewo ogniste (Delonix regia) - gatunek tropikalnej rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae).
Łacińska nazwa rodzaju „Delonix”, pochodzi od greckiego delos (pazur, szczypce) - nawiązuje do kształtów płatków kwiatów. Nazwa gatunkowa regia (łac. regis) - królewski, wspaniały.
W stanie naturalnym drzewo to występuje w lasach Madagaskaru, gdzie jest gatunkiem zagrożonym.
Ze względu na swoje duże walory dekoracyjne jest powszechnie uprawiane w wielu rejonach świata o tropikalnym klimacie. Uważane jest za jedno z najpiękniejszych drzew na świecie.
Pokrój - wianowłostka królewska to drzewo o wysokości do 9 m z szeroką, kopulastą koroną o średnicy do 18 m. Pędy mają naturalną tendencję do wzrostu horyzontalnego dlatego w stosunku do rozłożystej korony jest to drzewo dość niskie.
Pień - dość krótki o jasnobrązowej i niemal gładkiej korze.
Liście - bardzo duże (min. 50 cm), ciemnozielone, podwójnie pierzastodzielne przypominające liście mimozy, zwłaszcza, że wieczorem listki tzw. drugiego rzędu składają się. W czasie suszy mogą być okresowo zrzucane.
Kwiaty - wyrastają na szczytach pędów w luźnych wierzchotkach, kolor od pomarańczowo-czerwonego po szkarłatny. Kwiaty duże (średnica do 15 cm). Cztery łopatkowate płatki są rozpostarte poziomo, natomiast piąty ustawiony jest pionowo - ma nieco inny kształt i wybarwienie (smugowate, białe lub jasnożółte wzory z niewielkim udziałem czerwonego).
Kwitnie bardzo obficie od wiosny do lata, głównie w czerwcu i lipcu.
W okresie kwitnienia, drzewo z daleka wygląda jakby stało w płomieniach.
Owoc - ciemnobrązowy strąk o długości od 30 do 75 cm, zawierający poprzecznie ułożone, niewielkie nasiona (2 cm długości). Powstaje w wyniku zapylenia krzyżowego. Strąki utrzymują się na drzewie przez długie miesiące.
Nasiona przechowywane w szczelnym zamknięciu w temperaturze pokojowej zachowują zdolność kiełkowania przez 5 i więcej lat.
Korzenie - rozłożysty i bardzo płytki system korzeniowy.
Rozmnażanie - z nasion lub sadzonek. Nasiona wymagają skaryfikacji (sztuczne uszkodzenie okryw nasiennych w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania). Latem przetrzymuje się ją na powietrzu, w pełnym słońcu. Należy zapewnić systematyczne podlewanie, by nie utraciła liści.
Zimą należy ją przetrzymywać w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 5-15 °C. i ograniczyć podlewanie. Traci wówczas liście i przechodzi w stan spoczynku.
Wiosną, gdy pojawi się więcej słońca rozwija nowe liście. Należy wówczas wzmóc podlewanie i rozpocząć zasilanie nawozami.
Roślina ozdobna, uprawiana jako drzewo w krajach o ciepłym klimacie. W Polsce jest czasami uprawiana w doniczkach jako roślina pokojowa.
Istnieją odmiany o różnych kształtach i kolorach kwiatów.
Na Karaibach, ze względu na powszechność tej rośliny, robi się z niej instrument muzyczny - marakasy. Popularną nazwą karaibską tego drzewa jest „kobiecy język” ze względu na hałas jaki podczas wiatru czynią suche strąki wypełnione nasionami.
źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4, źródło 5,
..4 8..
Piękna...
OdpowiedzUsuńWidziałem na własne oczy, dotykałem pnia i nawet miziałem się z Ona w jej cieniu ;-). Niestety akurat nie kwitła, ale i tak robi wrażenie. Właśnie tak się wtenczas zastanawiałem, bo drzewo to do północnej Afryki nijak mi nie pasowało - a on z Madagaskaru - no to teraz wszystko jest na swoim miejscu.
No to tym bardziej Twoje wspomnienia związane z tym drzewem zapadły Ci mile w pamięci ;-)
UsuńW Portugalii takie tez widzialam, ale niestety tylko w "fazie suchego strąka" - szkoda, bo sliczne te kwiaty!
OdpowiedzUsuńZaczynam sie zastanawiac pomalu, ile razy bylas w tym Egipcie :) To chyba twój /wasz ulubiony wakacyjny cel?
Byłam tam dwukrotnie, ale nie zawaham się polecieć tam i trzeci raz :-). Zrobiłam tam sporo zdjęć roślin (moim, w miarę sensownym aparatem), ale jeszcze wielu nie zidentyfikowałam - to bardzo długie i żmudne poszukiwania, choć czasem trafi się łut szczęścia.
UsuńZatem do Portugalii musisz udać się na przełomie czerwca i lipca - wtedy powinnaś zobaczyć i kwiaty :-)
Witaj, Aniko.
OdpowiedzUsuńNiesamowite liście jakby podwójnie zgrupowane i śliczne kwiaty – piękne drzewo.
Strąki, ale także i liście, przypominają drzewo spotykane w Polsce: glediczję trójcierniową. Strąki, które widziałem na glediczji, miały ponad 20 centymetrów i też robiły wrażenie. Drzewo daje uroczy, lekki cień w upalne dni..
Gdy poszukiwałam nazwy (i zdjęć) tego drzewa cały czas natykałam się na glediczję, ale ona ma niepozorne, zielone kwiaty oraz charakterystyczne kolce na pniu. Jednak w końcu domyśliłam się, że i moje drzewo musi należeć do rodziny bobowatych - i tak w końcu znalazłam jego zdjęcia i nazwę. Pozdrawiam Cię, Krzysztofie i dziękuję za odwiedziny :-)
UsuńDziękuję, Aniko.
UsuńBędąc ostatnio w górach, znalazłem tablicę informującą o akcji ratowania motyli, ale to później, bo pierwsze, co zobaczyłem na tej tablicy, to nazwa: czerwończyk nieparek. Przeczytałem ją i poczułem zaskoczenie silnym wrażeniem kojarzenia – z kim, z czym? W moment później przyszła odpowiedź: Anika!
Gdybyś chciała przeczytać o zadziwiająco pogmatwanych losach motyli, zamieściłem zdjęcie tablicy na końcu ostatniego tekstu na blogu.
Cieszy mnie jeśli jakiś mój wpis wzmacnia inny komunikat o ochronie jakiegoś gatunku.
UsuńJa z kolei, czytając Twoje słowa, poczułam się tak, jakbym na chwilę znalazła się w górach :-)
Piękna roślina - mocno przypomina albicję, która stoi u mnie w pokoju :) Chciałbym zobaczyć kiedyś te drzewka na żywo - oczywiście najlepiej kwitnące :) :D
OdpowiedzUsuńAlbicja i wianowłostka należą do tej samej rodziny bobowatych, ale innych rodzajów. Rzeczywiście ich liście są dość podobnie zbudowane. Czy Twoja doniczkowa albicja kwitnie?
UsuńNiestety, nie zdarzyło jej się nigdy. Ale rośnie jak oszalała - w grudniu została przycięta tak, że sterczały z ziemi dziesięciocentymetrowe kikutki, dzisiaj ma śmiało metr wysokości :) Podejrzewam, że w mieszkaniu są słabe szanse na kwiaty... :( a szkoda, bo podobno fosforyzują w nocy :D
Usuń