Rabarbar kędzierzawy

Wiosną rozkwitający rabarbar wydał mi się rośliną niezwykle oryginalną, urodziwą, a nawet tajemniczą. Żadnej tabliczki z nazwą przy nim nie było, toteż patrząc na liście, założyłam tylko hipotetycznie, że może być to rabarbar. Moje przypuszczenia wkrótce się potwierdziły, choć nieco kwaśny smaczek poczułam. Cóż, będąc mieszczuchem z wyboru, zawsze muszę liczyć się z tym, że to nie ostatni raz zaskakuje mnie (i urzeka) wygląd najzwyklejszych roślin  :-) 

Rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych  [7 maja]

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum)   

-----------------------------------------

Rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.).

Występuje naturalnie we wschodniej części Rosji, Mongolii oraz Chinach (w prowincjach Hebei, Heilongjiang, Hubei, Jilin i Shanxi, a także w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna). Ponadto został naturalizowany i jest uprawiany na całym świecie w strefie umiarkowanej.


Pokrój - bylina dorastająca do 30-200 cm wysokości.

Liście - ich blaszka liściowa ma owalnie eliptyczny kształt. Mierzy 30–45 cm długości oraz 10–30 cm szerokości, jest klapowana na brzegu, o niemal sercowatej nasadzie i tępym wierzchołku. Ogonek liściowy jest owłosiony. Gatka jest błoniasta, ma lejkowaty kształt i osiąga 20–40 mm długości.

Kwiaty - zebrane w gęste wiechy, o długości 15-40 cm, rozwijają się na szczytach pędów. Listki okwiatu mają podłużnie owalny kształt i mierzą 2-4 mm długości.
Kwitnie - od lipca do sierpnia.

Owoce - mają jajowaty kształt, osiągają 6-10 mm długości


Siedlisko - rośnie na łąkach, stokach, terenach skalistych oraz w zaroślach. Występuje na wysokości do 4000 m n.p.m.

Gatunek ten jest uprawiany od ponad dwóch tysiącleci.
Samodzielnie lub w połączeniu z innymi składnikami jest wykorzystywany do przyrządzania galaretek, sosów i wina. Głównie wykorzystywany jest ogonek liściowy, ponieważ sama blaszka liściowa charakteryzuje się wysoką zawartością kwasu szczawiowego, kwasu cytrynowego oraz glikozydów, które są toksyczne w wysokich dawkach.



źródło,