Kto nigdy nie zasiadł w cieniu tamaryszka, niechaj posłucha jego sekretu. Nie tylko daje wielce przyjemny, ażurowy cień, a nawet ochłodę i orzeźwienie (dzięki wydzielającej się z liści soli), ale jeszcze jego gałązki, poruszając się na wietrze, nie powodują najmniejszego szelestu. O złowieszczym niekiedy skowycie naszych sosen czy nieustannym szumie np. klonów nie wspominając.
Kontemplując w cieniu tamaryszka doskonale słychać za to własne myśli :-)
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) – gatunek roślin z rodziny tamaryszkowatych (Kos, Grecja) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
Pod jednym z tych dwóch rachitycznych jeszcze drzewek rosnących nad piaszczystym brzegiem Morza Kreteńskiego spędzałam błogie godziny podczas wakacji. Bajka!
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
 |
| Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla) |
-------------------------------
Tamaryszek bezlistny (Tamarix aphylla (L.) H.Karst.) – gatunek roślin z rodziny tamaryszkowatych (Tamarixaceae).
Jest to wiecznie zielone drzewo, rodzime w całej Afryce Północnej, Wschodniej i Środkowej, na Bliskim Wschodzie oraz w części zachodniej i południowej Azji.
Jako gatunek introdukowany rozprzestrzenił się w wielu rejonach świata i obecnie rośnie dziko także w Namibii, Australii, niektórych stanach USA i Meksyku, na Hawajach i archipelagu Peskadory. Ponadto jest uprawiany w Kuwejcie, Izraelu, Jordanii i Iraku.
W niektórych regionach świata, np. w Australii jest gatunkiem inwazyjnym
Pokrój - drzewo o wysokości do 18 m i zwisających gałęziach. Starsze drzewa stają się sękate i pochylone. Jest największym znanym gatunkiem z rodzaju tamaryszek
Pień - w młodości pień jest jasnoszary, starsze pnie są szarobrązowe i mogą osiągnąć średnicę do 1 m.
Liście - drobne, łuskowate, ciemnozielone, podobne do igieł sosny. Liście są rozmieszczone naprzemiennie wzdłuż pędów i wydzielają sól, która może tworzyć skorupę na powierzchni i kapać na ziemię pod koroną.
Kwiaty - 5-krotne, biało-różowe, wyrastające bez szypułek bezpośrednio na cienkich, tegorocznych pędach. Mają długość 3-4 cm.
Kwitnie latem.
Owoc - dzwonkowatego kształtu torebka z z małą kępką włosków i licznymi nasionami
Korzenie - silnie zdrewniałe, w poszukiwaniu wody wrastające na dużą głębokość.
Nasiona dojrzewają jesienią. Rozsiewane są przez wiatr i wodę. Kiełkują wkrótce po upadnięciu na ziemię, po roku siewki osiągają wysokość 60-100 cm. Już w trzecim roku roślina zakwita. Jedna roślina corocznie tworzy tysiące nasion.
Tamaryszek bezlistny jest odporny na suszę i znosi duże nawet zasolenie gleby.
Najchętniej rośnie nad rzekami, ale również na stepach, półpustyniach i pustyniach
Beduini na pustyni często sadzili tamaryszka (zazwyczaj przez sadzonki), by dawał cień pasterzom i bydłu. Cień, jaki daje tamaryszek, jest lepszy od cienia innych drzew rosnących na terenach Ziemi Świętej. Nocą, gdy na pustyni zwiększa się wilgotność powietrza, tamaryszek absorbuje z pary wodnej sól, która tworzy maleńkie kryształki na jego liściach. Rano tamaryszek pokryty jest błyszczącymi kropelkami rosy. Gdy zaczyna przygrzewać słońce, woda z nich stopniowo wyparowuje, dając przyjemny chłód, utrzymujący się aż do godzin południowych
źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4
Cudne to drzewo, tyle pięknych zdjęć. <3 Kocham drzewa, mam do nich słabość i przejmuję się ich losem totalnie. Twój tekst jest taki uspokajający, piękny, jakby wyciągnięty z porywającej powieści, bardzo mi się spodobał. Pozdrawiam Cię cieplutko, miłego weekendu. :))) <3
OdpowiedzUsuńNie po raz pierwszy zaskakujesz mnie swoimi wrażeniami, aż wierzyć mi się nie chce, że to wszystko wyczytałaś tutaj (między wierszami??). Pozdrawiam, 3m sie!
UsuńPrzepiękne zdjęcia, ciekawe drzewa, tworzą niespotykany klimat. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńO tak, na widok takich drzew od razu wiadomo, że jest się w zupełnie innym klimacie :-) Również pozdrawiam!
UsuńŁadnie tam - w sam raz pod trekking.
OdpowiedzUsuńŁadnie i inaczej, ale czy zaraz pod trekking, to nie wiem (nikogo nie spotkałam).
UsuńOpisałaś to czego nie doświadczyłam, za czym mogę tylko tęsknić.
OdpowiedzUsuńDziękuję za te słowa. Tak niewiele potrafię pokazać poprzez obrazy, ale i tak stanowią one dla mnie niemałą pociechę w takim czasie jak np. teraz. Budzą się też i ożywają wspomnienia tamtych wrażeń, wtedy przeżytych haustami, chwila za chwilą, a dopiero po czasie przychodzi refleksja, która i we mnie budzi i tęsknotę, ale i pewną satysfakcję, że byłam tam i naprawdę tego doznałam :-)
UsuńTrzeba przyznać, że wygląda bardzo malowniczo - i te delikatne korony, i te poskręcane konary :) Ale z opisu wnioskuję, że jednak u nas jest mu nieco za chłodno ;)
OdpowiedzUsuńNiestety, tak.
UsuńOch, jakąś bajkę opowiadasz, Aniko. Gdzież takie piękne widoki i słońce? W bajce chyba.
OdpowiedzUsuńNo, może jeszcze we wspomnieniach.
Gratuluję tekstu, jest świetny. Osobisty i emocjonalny.
Aniko, tamaryszki spotykane u nas jakiego są gatunku? Te znane mi i spotykane, są piękne szczególnie po deszczu, gdy w gałązkach lśnią kropelki wody.
Dziękuję, Krzysztofie :-) Bajka była ze wspomnienia greckich wysp - Kos i Kreta.
UsuńU nas, myślę, najczęściej spotykany jest tamaryszek pięciopręcikowy i francuski.
Tamaryszek w wersji drzewiastej to wyłącznie t. bezlistny - tylko on jest drzewem, reszta gatunków to krzewy.