Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny astrowatych [26 lipca] |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) 7 sierpnia |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) 13 sierpnia |
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) |
Dodane w następnym sezonie
Dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) 29 czerwca |
-----------------------------------------------
Występuje w rejonach alpejskich południowej i centralnej Europy, dosyć często na terenie Polski południowej (Beskidy, Pieniny, Tatry, Sudety), Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej (Rębielice Królewskie), rzadko na niżu.
Łodyga - przeważnie brak łodygi i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.
Liście - pierzaste, powcinane, kolczasto zakończone, tworzące rozetę. Na spodniej stronie słabo pajęczynowate. Rozeta rozpostarta tuż przy gruncie, osiąga do 15 cm średnicy.
Kwiaty - w środku rozety umiejscowiony jest duży srebrzystobiały, rozwarty koszyczek, przypominający pojedynczy kwiat. Ma średnicę 7-15 cm, łuski okrywy mają na brzegach rozgałęzione kolce. Wewnętrzne łuski okrywy biało lśniące, długości 3-5 cm. Kwiatostan złożony wyłącznie z kwiatów rurkowatych.
Owoce - niełupka o długości 4-6 mm z puchem kielichowym 15-17 mm. Włoski puchu zrośnięte w nasadzie pęczkami po 5-8. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Korzeń - gruby, palowy, słabo rozgałęziony i drewniejący.
Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwiatostan otwiera się tylko w słońcu, a zamyka się pod wpływem zwiększonej wilgotności powietrza, co postrzegane jest jako zwiastun nadchodzącego deszczu. Występuje na suchych murawach i obrzeżach lasów na terenach górzystych do 2800 m n.p.m., często na wzgórzach wapiennych, także niżej.
Łodyga - przeważnie brak łodygi i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.
Liście - pierzaste, powcinane, kolczasto zakończone, tworzące rozetę. Na spodniej stronie słabo pajęczynowate. Rozeta rozpostarta tuż przy gruncie, osiąga do 15 cm średnicy.
Kwiaty - w środku rozety umiejscowiony jest duży srebrzystobiały, rozwarty koszyczek, przypominający pojedynczy kwiat. Ma średnicę 7-15 cm, łuski okrywy mają na brzegach rozgałęzione kolce. Wewnętrzne łuski okrywy biało lśniące, długości 3-5 cm. Kwiatostan złożony wyłącznie z kwiatów rurkowatych.
Kwitnie - od lipca do września.
Owoce - niełupka o długości 4-6 mm z puchem kielichowym 15-17 mm. Włoski puchu zrośnięte w nasadzie pęczkami po 5-8. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Korzeń - gruby, palowy, słabo rozgałęziony i drewniejący.
Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwiatostan otwiera się tylko w słońcu, a zamyka się pod wpływem zwiększonej wilgotności powietrza, co postrzegane jest jako zwiastun nadchodzącego deszczu. Występuje na suchych murawach i obrzeżach lasów na terenach górzystych do 2800 m n.p.m., często na wzgórzach wapiennych, także niżej.
Preferuje gleby o odczynie obojętnym lub zasadowym, ubogie, piaszczysto-gliniaste. Rośnie w miejscach nasłonecznionych.
W latach 1946-2014 dziewięćsił bezłodygowy podlegał w Polsce ochronie ścisłej, od 2014 r. objęty jest częściową ochroną.
W latach 1946-2014 dziewięćsił bezłodygowy podlegał w Polsce ochronie ścisłej, od 2014 r. objęty jest częściową ochroną.
Ciekawe, jakiej odmiany dziewięćsił widuję dość często w Sudetach. Wygląda, wypisz wymaluj, na bezłodygowy. Oryginalna roślina, zwraca uwagę właśnie swoją dwuwymiarowością, niemal zupełnym brakiem pionu. Kwiaty jakby leżą bezpośrednio na ziemi.
OdpowiedzUsuń