Szparag lekarski (Asparagus officinalis)

Dziko rosnące szparagi lekarskie spotkałam w dwóch lub trzech miejscach w okolicy Dużego Stawu w obrębie Mojego Lasu. Stali bywalcy bloga wiedzą dlaczego od dawna nie odwiedzam tego miejsca, zatem, jak można się domyślić, zdjęcia pochodzą sprzed co najmniej trzech lat. 

Szparagi uprawia się dla ich smakowitych młodych pędów, które są jadalne tylko do momentu, gdy osiągną maksymalnie 30 cm długości. Owe pędy rosną zaś w tempie 7 mm na godzinę!! Jednak "moje" szparagi zainteresowały mnie w czasie, gdy już dawno stały się niejadalne, za to - przynajmniej w moich oczach - całkiem atrakcyjne, a przynajmniej warte uwiecznienia. 

Szparag lekarski (Asparagus officinalis L.) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych [3 maja]

 

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  27 maja

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  27 maja

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  9 czerwca

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)   9 czerwca

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  9 czerwca

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  9 czerwca

Dodane później 

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)   8 sierpnia 2022

Szparag lekarski (Asparagus officinalis)  5 września 2023

----------------------------------------------

Szparag lekarski (Asparagus officinalis L.) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych. 

Jest jedynym jadalnym przedstawicielem rodzaju szparag (Asparagus) i jako roślina uprawna rozpowszechniony został na całym świecie, z największym obecnie ośrodkiem produkcji w Chinach.

Występuje naturalnie w obszarze śródziemnomorskim i na terenach przyległych. 


Pęd nadziemny - nagi, obły i prosty, osiąga do 1,5 m (rzadko 2 m) wysokości. Silnie, wiechowato rozgałęziony w górnej części. W dolnej części nierozgałęziony, okryty nielicznymi i rzednącymi ku górze, skrętoległymi, łuskowatymi liśćmi. 

Liście wspierające odgałęzienia I rzędu u nasady są wydłużone w kolczastą ostrogę. Z pachwin liści w górnej części pędu wyrastają wznoszące się odgałęzienia boczne pędu. Z pachwin łuskowatych liści u nasady gałązek oraz rosnących na gałązkach wyrastają pęczki 3-15 (rzadko do 25) gałęziaków. Są to końcowe fragmenty pędu pełniące funkcję asymilacyjną. Są proste, obłe, ostro zakończone i osiągają 1-3 cm długości.

Kwiaty - zwisające, drobne (do 4-6 mm długości), dzwonkowate, żółtawe lub jasnozielone. Wyrastają pojedynczo lub po 2-3 z rozgałęzień w górnej części pędu. Osadzone są na cienkich szypułkach, długich zwykle na 10-20 mm, z kolankiem w połowie długości. Kwiaty męskie i żeńskie zwykle tworzą się na różnych roślinach (gatunek dwupienny), choć zdarzają się i kwiaty obupłciowe. Sześć listków okwiatu zrośniętych jest u nasady, końce mają lekko zaokrąglone. Do okwiatu od wewnątrz przyrośnięte są w dolnej części listków nitki sześciu pręcików. Nitki te osiągają podobną długość jak podługowate, pomarańczowe pylniki. W kwiatach męskich słupek jest zmarniały, w kwiatach żeńskich - pręciki, a poza tym okwiat jest krótszy. Słupek jest trzykomorowy, z trójdzielnym znamieniem.

Kwitnie - od maja do lipca.

Owoc - kulista jagoda o średnicy 6-10 mm, po dojrzeniu czerwona. W trzech komorach nasiennych zawiera od jednego do sześciu nasion. U nasady jagody utrzymują się listki okwiatu.

Nasiono - kulistawe lub owalne, czarne, o siateczkowato pomarszczonej powierzchni. Osiąga 2,8-3,5 mm długości i 2,8-3,2 mm szerokości. W 1 g nasion znajduje się 35-60 sztuk.

Kłącze - nazywane karpą, krótkie i rozgałęzione, drewniejące, okryte gęstymi, łuskowatymi liśćmi. Z jednego kłącza wyrasta zwykle kilka pędów nadziemnych oraz liczne, grube, szare korzenie.

Korzenie - mięsiste, pełniące funkcję spichrzową żyją wiele lat. Co roku wyrastają z nich włókniste korzenie boczne służące do pobierania wody i substancji pokarmowych, obumierające po zakończeniu wegetacji. System korzeniowy sięga na głębokość ok. 3 m i szerokość 2,5 m, główna masa korzeni znajduje się na głębokości ok. 1 m.

Rośnie na suchych zboczach, przydrożach i w świetlistych zaroślach.

Więcej informacji znajdziesz w Wikipedii