Oto pełnik europejski, zwany różą kłodzką - kwiat pełni wiosny :-)
Zobacz też jak wygląda pełnik chiński - przedstawiłam go TUTAJ.
Pełnik europejski (Trollius europaeus L.) – gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej południowo-zachodnich krańców, na południu tylko w górach, oraz w zachodniej Syberii.
W Polsce rzadka, występuje na całym obszarze w rozproszeniu. Największe siedliska naturalne spotykane są na wilgotnych łąkach na ziemi kłodzkiej - tam pełnik zwany jest różą kłodzką. Największa populacja pełnika europejskiego na Pomorzu występuje w Dolinie rzeki Chocieli w Gminie Bobolice.
W Polsce pełnik europejski jest objęty ścisłą ochroną gatunkową (gatunek narażony na wyginięcie). Roślina dawniej była masowo wykopywana do przydomowych ogródków i zrywana na bukiety, co znacznie przyczyniło się do zmniejszenia jej liczebności. Część stanowisk chroniona jest w parkach narodowych i rezerwatach.
Łodyga - osiąga 10-50 cm wysokości. Jest wzniesiona, lekko łukowato wygięta, nie rozgałęzia się.
Liście - dłoniasto podzielone, wcięte głęboko, aż do nasady (dłoniastozłożone). Składają się z 3-5 blaszek (5 blaszek mają tylko liście odziomkowe). Każda z blaszek jest nieco wcięta, lub ząbkowana. Wyrastają naprzemianlegle na łodydze. Dolne liście osadzone są na długich ogonkach, środkowe na krótszych, a najwyższe są siedzące.
Kwiaty - na każdej łodydze występuje najczęściej 2-3 dużych (2,5-5 cm średnicy) cytrynowożółtych lub żółtych kwiatów, dojrzewających stopniowo. Wyglądem kwiat przypomina małą różę. Jest kulisty i pełny (stąd nazwa rośliny). Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę. Osadzone spiralnie płatki zaginają się do środka i dachówkowato zachodzą na siebie, chroniąc wnętrze kwiatu. Zewnętrzne płatki są duże i barwne, wewnętrzne są węższe i przechodzą stopniowo w miodniki z nektarem. Środek kwiatu wypełniają liczne pręciki i słupki.
Kwiaty zapylane są przez chrząszcze, błonkówki i muchówki, które przeciskają się pomiędzy płatkami, by dostać się do znajdujących się w środku miodników i pylników, przy okazji zapylając kwiat. Kwiaty wydzielają przyjemny, słaby zapach. Szybko przekwitają, lecz na ich miejsce stopniowo zakwitają następne, wydłużając okres kwitnienia. W czasie deszczu płatki kwiatów ciasno się stulają, chroniąc w ten sposób znajdujące się wewnątrz organy rozrodcze - pręciki i słupki.
Kwitnie - od maja do czerwca.
Owoce - zebrane w wielomieszek, poszczególne mieszki są wielonasienne. Każdy z mieszków posiada stwardniały kolec (zdrewniała szyjka słupka). Przy trwającej przez dłuższy czas niepogodzie również powstają nasiona - w wyniku samozapylenia. Kuliste, czarne nasiona dojrzewają pod koniec sierpnia.
Siedlisko - łąki bagienne lub górskie, torfowiska, bagienne lasy, brzegi potoków, ziołorośla. W górach Europy występuje do wysokości 3000 m n.p.m., w Polsce jego zasięg pionowy nie został dokładnie zbadany. W górach rośnie zarówno na wapieniu, jak i granicie.
Cała roślina jest lekko trująca. Zwierzęta nie zjadają pełnika.
Roślina ozdobna - występuje w wielu odmianach. Nadaje się do uprawy na rabatach, do sadzenia w pobliżu zbiorników wodnych lub na kwiat cięty. Efektownie prezentuje się w połączeniu z takimi roślinami jak funkie, bergenie, paprocie czy irysy.
Gleba powinna być żyzna, próchniczno-gliniasta, przez całe lato średnio wilgotna do mokrej.
Wymaga stanowiska słonecznego. Im bardziej jest gleba wilgotna, tym miejsce może być bardziej nasłonecznione.
Rozmnaża się z nasion lub przez podział.
Odmiany pełnika europejskiego:
- 'Canary Bird' - kwiaty kanarkowożółte, wysokość 70 cm
- 'Earliest of All' - kwiaty złotożółte, wysokość 40 cm
- 'Etna' - kwiaty ciemnopomarańczowe, wysokość 50 cm
- 'Golden Cup' - kwiaty złotożółte, wysokość 70 cm
- 'Lemon Queen' - kwiaty cytrynowożółte, wysokość 80 cm
- 'Orange Princess' - kwiaty pomarańczowożółte, wysokość 75 cm
- 'Prichard's Giant' - kwiaty bardzo duże, ciemnopomarańczowe, wysokość 60 cm
- 'Superbus' - kwiaty żółte, wysokość do 1 m.
źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4,
Pełnik - rodzaj roślin - link
 |
| Pełnik europejski (Trollius europaeus L.) – gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych (5 maja). |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
 |
| pełnik europejski, Trollius europaeus |
----------------------------------------------
Pełnik europejski (Trollius europaeus L.) – gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem jej południowo-zachodnich krańców, na południu tylko w górach, oraz w zachodniej Syberii.
W Polsce rzadka, występuje na całym obszarze w rozproszeniu. Największe siedliska naturalne spotykane są na wilgotnych łąkach na ziemi kłodzkiej - tam pełnik zwany jest różą kłodzką. Największa populacja pełnika europejskiego na Pomorzu występuje w Dolinie rzeki Chocieli w Gminie Bobolice.
W Polsce pełnik europejski jest objęty ścisłą ochroną gatunkową (gatunek narażony na wyginięcie). Roślina dawniej była masowo wykopywana do przydomowych ogródków i zrywana na bukiety, co znacznie przyczyniło się do zmniejszenia jej liczebności. Część stanowisk chroniona jest w parkach narodowych i rezerwatach.
Łodyga - osiąga 10-50 cm wysokości. Jest wzniesiona, lekko łukowato wygięta, nie rozgałęzia się.
Liście - dłoniasto podzielone, wcięte głęboko, aż do nasady (dłoniastozłożone). Składają się z 3-5 blaszek (5 blaszek mają tylko liście odziomkowe). Każda z blaszek jest nieco wcięta, lub ząbkowana. Wyrastają naprzemianlegle na łodydze. Dolne liście osadzone są na długich ogonkach, środkowe na krótszych, a najwyższe są siedzące.
Kwiaty - na każdej łodydze występuje najczęściej 2-3 dużych (2,5-5 cm średnicy) cytrynowożółtych lub żółtych kwiatów, dojrzewających stopniowo. Wyglądem kwiat przypomina małą różę. Jest kulisty i pełny (stąd nazwa rośliny). Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę. Osadzone spiralnie płatki zaginają się do środka i dachówkowato zachodzą na siebie, chroniąc wnętrze kwiatu. Zewnętrzne płatki są duże i barwne, wewnętrzne są węższe i przechodzą stopniowo w miodniki z nektarem. Środek kwiatu wypełniają liczne pręciki i słupki.
Kwiaty zapylane są przez chrząszcze, błonkówki i muchówki, które przeciskają się pomiędzy płatkami, by dostać się do znajdujących się w środku miodników i pylników, przy okazji zapylając kwiat. Kwiaty wydzielają przyjemny, słaby zapach. Szybko przekwitają, lecz na ich miejsce stopniowo zakwitają następne, wydłużając okres kwitnienia. W czasie deszczu płatki kwiatów ciasno się stulają, chroniąc w ten sposób znajdujące się wewnątrz organy rozrodcze - pręciki i słupki.
Kwitnie - od maja do czerwca.
Owoce - zebrane w wielomieszek, poszczególne mieszki są wielonasienne. Każdy z mieszków posiada stwardniały kolec (zdrewniała szyjka słupka). Przy trwającej przez dłuższy czas niepogodzie również powstają nasiona - w wyniku samozapylenia. Kuliste, czarne nasiona dojrzewają pod koniec sierpnia.
Siedlisko - łąki bagienne lub górskie, torfowiska, bagienne lasy, brzegi potoków, ziołorośla. W górach Europy występuje do wysokości 3000 m n.p.m., w Polsce jego zasięg pionowy nie został dokładnie zbadany. W górach rośnie zarówno na wapieniu, jak i granicie.
Cała roślina jest lekko trująca. Zwierzęta nie zjadają pełnika.
Roślina ozdobna - występuje w wielu odmianach. Nadaje się do uprawy na rabatach, do sadzenia w pobliżu zbiorników wodnych lub na kwiat cięty. Efektownie prezentuje się w połączeniu z takimi roślinami jak funkie, bergenie, paprocie czy irysy.
Gleba powinna być żyzna, próchniczno-gliniasta, przez całe lato średnio wilgotna do mokrej.
Wymaga stanowiska słonecznego. Im bardziej jest gleba wilgotna, tym miejsce może być bardziej nasłonecznione.
Rozmnaża się z nasion lub przez podział.
Odmiany pełnika europejskiego:
- 'Canary Bird' - kwiaty kanarkowożółte, wysokość 70 cm
- 'Earliest of All' - kwiaty złotożółte, wysokość 40 cm
- 'Etna' - kwiaty ciemnopomarańczowe, wysokość 50 cm
- 'Golden Cup' - kwiaty złotożółte, wysokość 70 cm
- 'Lemon Queen' - kwiaty cytrynowożółte, wysokość 80 cm
- 'Orange Princess' - kwiaty pomarańczowożółte, wysokość 75 cm
- 'Prichard's Giant' - kwiaty bardzo duże, ciemnopomarańczowe, wysokość 60 cm
- 'Superbus' - kwiaty żółte, wysokość do 1 m.
źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4,
Pełnik - rodzaj roślin - link
Śliczne, zwłaszcza w tak dużej ilości - mnie bardziej przypominają piwonie niż róże:)
OdpowiedzUsuńChyba masz rację - pełniki przypominają piwonie, ale miniaturowe, choć ktoś kto w ogóle ich nie zna szukałby zdjęć (i nazwy) pod hasłem np. duże kaczeńce albo duże jaskry :-)
UsuńTo prawda, śliczne.
OdpowiedzUsuńAniko, niedawno widziałem dziwne, delikatnie mówiąc, zdjęcia w różnych miejscach internetu, teraz Twoje wydają mi się jeszcze ładniejsze, a ten blog jawi się ostoją gustu i dobrej fotografii.
Jakże mi miło, Krzysztofie, czytać takie pochwały, zwłaszcza w chwilach zwątpienia i poczucia niemocy. Dziękuję, podniosłeś mnie na duchu :-)
UsuńPiękne są te Twoje różyczkowe słoneczka - zarówno rośliny, jak i zdjęcia.
OdpowiedzUsuńA blog jest bardzo wartościowy i zaglądałam do niego dużo, dużo wcześniej, niż napisałam pierwszy komentarz. Robisz bardzo dobrą robotę i zawsze o tym pamiętaj.
Możliwe, że jestem wobec siebie nadmiernie krytyczna, ale ogólnie rzecz biorąc, ubolewam i ciągle... nie potrafię fotografować (i obrabiać!!!) tak, jakbym chciała. Dlatego tym bardziej cieszą mnie Twoje słowa, dziękuję i pozdrawiam :-)
UsuńI jeszcze raz przepraszam za tę niedogodność z komentowaniem, ale nie mam już siły, by oczyszczać blog ze spamów (bywało, że tygodniowo było ich ok. 20).
Takie piękno, a lekko trujące i tak bywa. hehe Zdjęcia po prostu zachwycają, każde!!! Cudowna roślina, rzeczywiście przypomina róże, a jej środek jest taki zaskakujący. Niesamowicie mi się podoba. Brawo za zdjęcia. <3 <3 <3
OdpowiedzUsuńPełniki są bardzo ładne, więc wybaczam im ich toksyczność ;-).
UsuńTrucizny, substancje drażniące lub parzące, no i kolce - to oręż roślin, które muszą walczyć o przetrwanie. One nie uciekną przed niebezpieczeństwem, więc tylko w ten sposób mogą stawić mu czoła...
dziękuję, Agnieszko :-*