Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) – gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych. |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) |
--------------------------------------
Paprotnik szczecinkozębny (Polystichum setiferum) – gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae) i rodzaju paprotnik, pochodzący z południowej i zachodniej Europy.
Łaciński epitet setiferum oznacza „z włosiem”.
Występowanie - najliczniej występuje w Irlandii, południowo-zachodniej Wielkiej Brytanii, zachodniej Francji i północno-zachodniej Iberii (gdzie korzysta z kombinacji łagodnych zim i wilgotnych lat), ale występuje także bardziej lokalnie na północ - do północnej Szkocji i na wschód - do Krymu i Turcji; w rejonie Morza Śródziemnego zwykle rośnie na dużych wysokościach.
Rośnie w lasach, często, ale nie zawsze, na stromych zboczach. Jest paprocią wiecznie zieloną lub półzimozieloną.
W Polsce roślina uprawiana.
Osiąga wysokość od 75-90 cm.
Liście - jasnozielone, lancetowate, miękkie, gęste, pojedynczo lub podwójnie pierzaste, o regularnej budowie, długości 30-100(120) cm, szeokości 10-25 cm, zwykle sierpowato zakrzywione, opadające, zwykle z 4-10 liśćmi u dojrzałej rośliny. Wytwarzają jasnożółte zarodniki. Liście są miękko teksturowane. Poszczególne liście żyją od 9 do 15 miesięcy i po uschnięciu pozostają przymocowane do kłącza. Liście mają do 40 par piłkowanych listków, które wyrastają na wyraźnych ogonkach. Ogonek liściowy i oś liścia pokryte są brązowymi, łuskowatymi włoskami.
Stanowisko - półcień, cień.
Gleba - próchnicza, wilgotna, zasobna w wapń, przepuszczalna(!)
Strefa mrozoodporności -5. W bezśnieżne zimy może podmarzać, warto zabezpieczyć stroiszem i agrowłókniną.
Rozmnażanie - przez zarodniki, podział
Paprotnik szczecinkozębny nadaje się na cieniste rabaty i do sadzenia pod drzewami na rabatach. Doskonałe towarzystwo stanowią funkie i inne rośliny o gładkich liściach lub paprocie w typie Adiantum pedatum - o zdecydowanie innym, łagodniejszym pokroju.
Roślina bardzo tolerancyjna - dobrze znosi okresowe przesuszenie, poradzi sobie w miejscu nieosłoniętym od wiatru, a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne, zniesie dość dużą dawkę słońca.
Isnieje wiele odmian paprotnika szczecinkozębnego.
źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4,
link, link,
i91.7.. (272) [24]
Piękne zdjęcia. pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDziękuję i również pozdrawiam :-)
UsuńWygląda jakby żywcem wyjęta z jakiejś bajki, baśni... Pozdrawiam słonecznie! ;)
OdpowiedzUsuńTeż tak widziałam te paprocie :-) Pozdrawiam!
UsuńŚlicznie oddany na zdjęciach. Moim zdaniem ładniej niż w naturze.
OdpowiedzUsuńDziękuję :-) Nic nie upiększałam. Wiosną wszystko wygląda pięknie ;-)
UsuńBoooska paproć, zachwyca. Jakie ona ma kształty, teksturę, ideał. Fantastycznie ją sfotografowałaś. Wiem, że już to pisałam, ale powtórzę: Idealnie oddajesz piękno roślin! <3
OdpowiedzUsuńNie mam specjalnie innego wyboru, ale prawdą jest, że bardzo lubię fotografować rośliny. Przekonałam się, że gdy przyglądam się im z uwagą, zwykle znajduję coś co, mi się spodoba. Dziekuję i pozdrawiam :-)
Usuń