Złoty korzeń, różeniec górski

Oto kolejny gatunek rośliny wypatrzonej w botanicznym alpinarium - różeniec górski.
Nadszedł kres zimy, przynajmniej tej astronomicznej, pożegnam ją więc kwiatami. Oczywiście, w żaden sposób nie chciałabym jej rozwścieczyć, ani zachęcać do pozostania, zatem bukiet będzie mało wyzywający  :-) 
Pa pa, pa-ni Zimo!

Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych   [7 maja]

różeniec górski (Rhodiola rosea)   19 kwietnia

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   26 kwietnia

różeniec górski (Rhodiola rosea)   24 maja

różeniec górski (Rhodiola rosea)   11 lipca

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   

różeniec górski (Rhodiola rosea)   24 lipca

--------------------------------------------

Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Inna popularna nazwa złoty korzeń.

Występuje na całym obszarze wokółbiegunowym – w Ameryce Północnej, Europie, Azji. W Polsce występuje wyłącznie w Sudetach i Karpatach, tylko na terenie parków narodowych.
Gatunek rodzimy.

Pokrój - roślina tworząca bujne kępy.

Łodyga - gruba, soczysta, okrągła, jasnozielonego koloru, nie rozgałęziająca się. Osiąga wysokość do 40 cm.

Liście - grube, mięsiste, dolne jajowatego, górne lancetowatego kształtu, ostro zakończone, o ząbkowanych na szczycie brzegach. Pokryte grubą warstwą wosku, przy dotknięciu wydają się tłuste. Wyrastają skrętolegle na łodydze. Mają charakterystyczny sinozielony kolor, jesienią przebarwiają się na żółto i czerwono.

Kwiaty - drobne kwiaty zebrane na szczycie pędów w kwiatostany zwane podbaldachami (są to nieprawidłowe baldachy). Roślina dwupienna. Na jednych okazach występują tylko kwiatostany żeńskie, na innych tylko męskie.
Kwiaty żeńskie są zwykle pozbawione płatków korony, lub mają tylko drobne płatki oraz 1 lub 2 słupki.
Kwiaty męskie mają 4 płatki korony, 4 działki kielicha i 8 pręcików.
Płatki korony u różnych roślin mogą mieć inną barwę - od zielonej, poprzez żółtą do czerwonej. Roślina owadopylna, zapylana przez muchy.
Owoc - mieszek zawierający liczne ciemnobrunatne podługowato-jajowate nasiona. Nasiona mogą być rozsiewane przez wiatr i wodę.

Korzeń - kłącza bardzo grube, poskręcane. Zimują płytko pod ziemią, czasami nawet tuż nad ziemią. Po roztarciu mają charakterystyczny zapach, podobny do zapachu róż.

Bylina, geofit ryzomowy (roślina ziemnopączkowa). Gatunek arktyczno-alpejski, oreofit (roślina wysokogórska).

Siedlisko - występuje w ziołoroślach górskich, obrzeżach piargów, nad potokami górskimi, wśród skał, na niskich murawach.


Gleba - rośnie zarówno na podłożu granitowym, jak i wapiennym.


Roślina lecznicza - w związku z udowodnieniem bardzo korzystnych własności leczniczych, rozpowszechnia się uprawa różeńca górskiego dla pozyskania surowca.
Surowiec zielarski - kłącze z korzeniami.

Działanie - pobudzające (podwyższa sprawność organizmu), wzmacniające i adaptogenne (zwiększa wytrzymałość organizmu na stres i inne niekorzystne czynniki środowiska, zwiększa odporność na choroby).



Oreofit, orofit (gr. óros ‘góra’, phytón ‘roślina’) – roślina wysokogórska. Nazwą tą określa się gatunki roślin, które główne centrum swojego występowania mają w górach powyżej górnej granicy lasu. Rośliny te posiadają szereg przystosowań, umożliwiających im przetrwanie w trudnych warunkach wysokogórskich. W Tatrach do oreofitów należą m.in. takie gatunki, jak: kuklik rozesłany, pierwiosnek maleńki, różeniec górski, wierzba zielna.




źródło 1,  link,