Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)

Zauważyłam tę uroczą roślinkę w botanicznym alpinarium dopiero w ubiegłym roku. Nie mam pojęcia czy jest nowością w ogrodzie, czy rośnie tam od lat, i tylko ja jej nie zauważałam. Większość zdjęć pochodzi właśnie z zeszłego sezonu. Niestety, zdecydowałam się fotografować ją dopiero w drugiej połowie kwietnia. Myślałam, że tej wiosny zrobię trochę zdjęć cieszynianki jeszcze przed  kwitnieniem lub w bardzo wczesnym okresie, ale najwyraźniej się spóźniłam. Kiedy tam się udałam (28 marca) zastałam cieszyniankę już w pelnym rozkwicie.

Cieszynianka wiosenna (Hacquetia epipactis, właśc. Sanicula epipactis) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych  [19 kwietnia]

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)   28 marca

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  19 kwietnia

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  7 maja

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  20 sierpnia 2019

Dodane później

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  23 kwietnia 2022

Cieszynianka wiosenna (Sanicula epipactis)  23 kwietnia 2022

----------------------------------------

Cieszynianka wiosenna (Hacquetia epipactis Neck.ex DC., właśc. Sanicula epipactis (Scop.) E. H. L. Krause) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Gatunek monotypowy – jedyny przedstawiciel rodzaju cieszynianka.

W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej.

Występuje w dwu izolowanych od siebie regionach. Główny ośrodek jej występowania obejmuje północno-wschodnie Włochy, Słowenię, Chorwację i południowo-wschodnie Alpy austriackie, drugi, mniejszy występuje w Karpatach Zachodnich. Związane są z nim rozproszone i izolowane stanowiska na przyległym niżu.

W Polsce najliczniej występuje na Pogórzu Cieszyńskim, rzadziej na Pogórzu Śląskim, a w Beskidzie Śląskim tylko na pojedynczych stanowiskach.


Pokrój - roślina osiąga do 25 cm wysokości. Tworzy przyziemną rozetkę liści wyrastających z przyziemnego, pełzającego kłącza, które u starszych okazów często jest rozgałęzione, składające się z segmentów o długości do 4 mm.

Liście - trój- lub pięciokrotnie dłoniastozłożone, odziomkowe, na długich ogonkach, o łatkach dodatkowo klapowanych i ząbkowanych.

Kwiaty - w rodzinie selerowatych cieszynianka wiosenna wyróżnia się nietypowym kwiatostanem - pojedynczym baldachem o skróconych promieniach, w efekcie tworzącym główkę, podpartą pięcioma efektownymi podsadkami (bracteae) sprawiającymi wrażenie okwiatu. Składa się z 20-25 drobnych kwiatów dwóch typów. W środku znajdują się liczbowo przeważające kwiaty obupłciowe, na obwodzie krótkoszypułkowe kwiaty męskie. Działki kielicha są wyraźnie widoczne. Płatki korony odwrotnie sercowate, żółte, o długości do 1,5 mm. Pręcików 5. Zalążnia dolna, dwukomorowa, w każdej z komór z pojedynczym zalążkiem. Szyjki słupka - dwie.
Kwitnie od marca do maja, owocuje w maju, czerwcu.

Owoce - rozłupnie do 3 mm długości, rozpadające się na wyraźnie żebrowane w górnej części rozłupki. Roślina owocuje w maju, czerwcu.

Korzenie - kłącze wrasta skośnie w górną, próchniczną warstwę gleby na głębokość 2-5 cm i może w niej rozrastać się przez kilkanaście lat. Wyrastają z niego parami lub po kilka mięsiste korzenie wrastające na głębokość do 40 cm.

Bylina, hemikryptofit.


Siedlisko - rośnie w lasach grądowych i w łęgach. W obrębie zasięgu rośnie głównie w lasach górskich. W Polsce występuje tylko w niższych partiach, nie wykraczając, z wyjątkiem kilku stanowisk poza piętro pogórza.

Gleba - preferuje żyzne i wilgotne gleby wapienne. Jest gatunkiem tolerancyjnym wobec pH podłoża, najlepiej rośnie przy umiarkowanym ocienieniu.

Bywa uprawiana jako roślina ozdobna, przeważnie w ogrodach skalnych] i o charakterze leśnym. Powinna mieć przepuszczalne, żwirowate podłoże na częściowo zacienionym stanowisku. Nie można dopuścić do zasuszenia gleby; podłoże musi być stale wilgotne, w czasie całego okresu wegetacji należy podlewać, jeśli nie ma deszczu.

Rozmnaża się przez wysiew nasion zaraz po ich dojrzeniu lub przez podział roślin, którego należy dokonać pod koniec zimy, przed pojawieniem się pąków kwiatowych




źródło, link



a.44.52. (209) [42] /109/

cieszynianka wiosenna, Sanicula epipactis, Hacquetia epipactis, cieszynianka wiosenna zdjęcia opis, Sanicula epipactis informacje zdjęcia, Hacquetia epipactis wygląd kwiaty, cieszynianka wiosenna chwile zachwycone, Sanicula epipactis chwile zachwycone, Hacquetia epipactis chwile zachwycone,