Adiantum powabne (Adiantum pedatum) – gatunek paproci z rodziny orliczkowatych. |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 14 maja |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 12 czerwca |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 17 czerwca |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 27 czerwca |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) |
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 4 lipca |
Dodane we wrześniu 2020 r.
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 1 sierpnia |
Dodane w 2021 r.
adiantum stopowate (Adiantum pedatum) 30 maja |
-------------------------------------------
Adiantum stopowate (Adiantum pedatum) – gatunek paproci z rodziny orliczkowatych.
Rodzimy obszar występowania to wilgotne lasy wschodniej Ameryce Północnej.
Dorasta do wysokości 35-60(75) cm przy szerokości około 30 cm. Długo zachowuje kępiasty pokrój.
Liście - jasnozielone, delikatne, pierzaste, ułożone poziomo, z ciemnymi, błyszczącymi osadkami. Jesienią liście żółkną.
Zarodniki wytwarza we wrześniu.
Kłącza - czarne, raczej krótkie.
Adiantum stopowate wcześnie rozpoczyna wegetację i przymrozki mogą uszkadzać młode przyrosty, ale paproć szybko się regeneruje.
Rozrasta się poprzez kłącza, tworząc z czasem spore, zwarte kępy, które łatwo można dzielić.
Wymaga stanowiska cienistego, gleby próchniczej, nie za suchej.Rośnie zarówno w glebie, jak i na skałach i półkach skalnych, jeśli występuje tam wystarczająca wilgotność podłoża.
Preferuje stanowiska cieniste i wilgotne.
Ziemia powinna być próchnicza i lekko kwaśna.
Dobrze znosi dzielenie i przesadzanie.
Ogrodowa paproć o oryginalnych, pierzastych liściach. Efektownie prezentuje się w dużej grupie paproci, jak i sadzony pojedynczo. Nie jest paprocią zimozieloną - zamiera na zimę.
*************
Niekropień, adiantum, złotowłos (Adiantum) – rodzaj paproci. Liczy około 200 gatunków naziemnych i naskalnych. Najliczniejsza grupa gatunków występuje w Ameryce Południowej. Gatunkiem typowym jest Adiantum capillus-veneris L.
Łacińska nazwa adiantum oznacza niezwilżanie, nie podlegający zamoczeniu.
źródło 1, źródło 2, źródło 3, link,
Niekropień (rodzaj roślin) - link,
aq52.5.. (219) /114/
Dziękuję :-)
OdpowiedzUsuńTo z botanika czy znalazłaś w lesie? Strasznie piękne i takie niezniszczone przez choroby - ostatnio, jak chodzę po lesie, to większość roślin ma, niestety, brzydkie liście, albo zaatakowane przez owady, albo przez coś w rodzaju rdzy... :( nie ominęło to także naszej ogródkowej jarzębiny :(
OdpowiedzUsuńPewnie, że z Botanika, gdzie indziej byłyby takie skałki w Poznaniu? Poza tym to paproć północnoamerykańska.
UsuńNo właśnie te skałki właśnie mi bardzo botanikowo wyglądały :)
Usuń:)
OdpowiedzUsuń