Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych (27 maja) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) 24 maja 2019 |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) 1 czerwca 2020 |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) 7 czerwca |
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum) 17 czerwca |
Zdjęcia powstawały pod koniec maja do połowy czerwca 2019 i 2020 roku.
--------------------------------------
Zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych.
Dawniej w języku polskim gatunek nazywany był rapunkułem dzikim kłosowym.
Występuje w Europie z wyjątkiem części południowej i wschodniej oraz północnych krańców kontynentu.
Występuje w Europie z wyjątkiem części południowej i wschodniej oraz północnych krańców kontynentu.
W Polsce jest dość rozpowszechniony na przeważającej części kraju.
Pokrój - roślina zielna z nadziemnymi pędami wyrastającymi corocznie z kątów łuskowatych liści na szczycie zgrubiałego korzenia. Z jednej szyi korzeniowej rozwinąć się może do kilku pędów nadziemnych o wysokości 20-90 (rzadko do 110) cm. Pędy są nagie, rzadko nieliczne włoski obecne są na krawędzi ogonków liściowych.
Łodyga - prosto wzniesiona, pusta, delikatnie żeberkowana, zwłaszcza w górze z wąskimi listewkami.
Liście - pojedyncze, zróżnicowane w zależności od miejsca wyrastania. Najniższe liście (od 2 do 6) tworzą trwałą (do czasu kwitnienia), przyziemną rozetę. Ich blaszka liściowa ma kształt jajowato-sercowaty (szerokość 2,5-4 cm, długość 5-8 cm). Na brzegu jest pojedynczo lub podwójnie karbowano-piłkowana.
Liście łodygowe (zazwyczaj od 4 do 10) wyrastają skrętoległe. W miarę zbliżania się do szczytu pędu nasada liści staje się zaokrąglona i zbiegająca, a ogonek krótszy. Blaszka liściowa im wyżej tym jest coraz węższa i mniejsza. Najwyższe liście są drobne, lancetowate i siedzące.
Kwiaty - zebrane w liczbie od 30 do ok. 100 w szczytowy, gęsty kłosowaty kwiatostan, o wysokości 5-10 cm. Na początku kwitnienia kwiatostan jest niemal kulisty, z czasem się wydłuża, staje się wąsko-jajowaty i w końcu walcowaty. U podstawy kwiatostanu wyrastają wąsko-lancetowate liście okrywy. Kwiaty siedzące wsparte są równowąskimi przysadkami. Kielich składa się z 5 działek, a korona z 5 płatków połączonych u nasady w nieco zgiętą rurkę kwiatową. U formy typowej płatki są białe, jasnożółte do kremowych, z zielonkawymi końcami. Po rozpostarciu wstęgowate płatki mają do 10-15 mm długości. Pręcików jest 5, wolnych, ale przytulonych do szyjki pojedynczego słupka.
Kwitnienie - trwa od maja do lipca [koniec maja-początek czerwca]
Owoce - torebki z nielicznymi nasionami (średnio 17), zebrane w walcowaty owocostan (powstaje w nim w sumie od 525 do 1750 nasion). Torebki otwierają się po dojrzeniu, po czym wysypują się z nich owalne, spłaszczone nasiona o długości 1 mm i szerokości 0,6 mm.
Siedlisko - rośnie na terenach nizinnych głównie w lasach liściastych (głównie w buczynach i w grądach), a w górach często także w mieszanych i iglastych oraz na łąkach i w traworoślach na siedliskach świeżych i wilgotnych.
Więcej informacji znajdziesz w źródle (Wikipedia)
aq35.43. (220) /113/
Pokrój - roślina zielna z nadziemnymi pędami wyrastającymi corocznie z kątów łuskowatych liści na szczycie zgrubiałego korzenia. Z jednej szyi korzeniowej rozwinąć się może do kilku pędów nadziemnych o wysokości 20-90 (rzadko do 110) cm. Pędy są nagie, rzadko nieliczne włoski obecne są na krawędzi ogonków liściowych.
Łodyga - prosto wzniesiona, pusta, delikatnie żeberkowana, zwłaszcza w górze z wąskimi listewkami.
Liście - pojedyncze, zróżnicowane w zależności od miejsca wyrastania. Najniższe liście (od 2 do 6) tworzą trwałą (do czasu kwitnienia), przyziemną rozetę. Ich blaszka liściowa ma kształt jajowato-sercowaty (szerokość 2,5-4 cm, długość 5-8 cm). Na brzegu jest pojedynczo lub podwójnie karbowano-piłkowana.
Liście łodygowe (zazwyczaj od 4 do 10) wyrastają skrętoległe. W miarę zbliżania się do szczytu pędu nasada liści staje się zaokrąglona i zbiegająca, a ogonek krótszy. Blaszka liściowa im wyżej tym jest coraz węższa i mniejsza. Najwyższe liście są drobne, lancetowate i siedzące.
Kwiaty - zebrane w liczbie od 30 do ok. 100 w szczytowy, gęsty kłosowaty kwiatostan, o wysokości 5-10 cm. Na początku kwitnienia kwiatostan jest niemal kulisty, z czasem się wydłuża, staje się wąsko-jajowaty i w końcu walcowaty. U podstawy kwiatostanu wyrastają wąsko-lancetowate liście okrywy. Kwiaty siedzące wsparte są równowąskimi przysadkami. Kielich składa się z 5 działek, a korona z 5 płatków połączonych u nasady w nieco zgiętą rurkę kwiatową. U formy typowej płatki są białe, jasnożółte do kremowych, z zielonkawymi końcami. Po rozpostarciu wstęgowate płatki mają do 10-15 mm długości. Pręcików jest 5, wolnych, ale przytulonych do szyjki pojedynczego słupka.
Kwitnienie - trwa od maja do lipca [koniec maja-początek czerwca]
Owoce - torebki z nielicznymi nasionami (średnio 17), zebrane w walcowaty owocostan (powstaje w nim w sumie od 525 do 1750 nasion). Torebki otwierają się po dojrzeniu, po czym wysypują się z nich owalne, spłaszczone nasiona o długości 1 mm i szerokości 0,6 mm.
Siedlisko - rośnie na terenach nizinnych głównie w lasach liściastych (głównie w buczynach i w grądach), a w górach często także w mieszanych i iglastych oraz na łąkach i w traworoślach na siedliskach świeżych i wilgotnych.
Więcej informacji znajdziesz w źródle (Wikipedia)
aq35.43. (220) /113/
Dziwna roślina. Wygląda jakby dziergana była na drutach zieloną nicią, dołem umazaną czymś białym.
OdpowiedzUsuńBabce muszę się przyjrzeć w naturze, bo chyba wiem, jak wygląda jesienią. Pospolita, niewyróżniająca się, a przyciąga wzrok.
Masz rację, ten kłos kwiatowy wygląda trochę jak wydziergany z włóczki :-)
UsuńZnam z Bieszczadów, na Pogórzach juz nie jest tak popularna
OdpowiedzUsuńAha
Usuń