Zdjęcia eukaliptusów powstały w drugiej połowie września 2019 r. na wyspie Kos.
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) – gatunek wiecznie zielonego drzewa należący do rodziny mirtowatych. |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
Nie trafiłam ani na porę kwitnienia, ani owocowania eukaliptusów. Moim zdaniem są to zawiązujące się pąki kwiatowe.
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) 26 września |
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
A tu mamy przykład galasów :-) . Przedstawiłam i omówiłam je TUTAJ.
 |
| Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus) |
---------------------------------------
Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus Labill.), zwany też eukaliptusem właściwym lub rozdrębem gałkowym – gatunek wiecznie zielonego drzewa należący do rodziny mirtowatych.
Pochodzi z południowej Australii i Tasmanii, ale rozprzestrzeniony został również w Afryce, Azji, Ameryce Północnej, Europie, na Hawajach i Makaronezji.
Istnieją cztery podgatunki, każdy o innym układzie pąków kwiatowych, występujące w Nowej Południowej Walii, Wiktorii i Tasmanii.
Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego globulus, małej kulki nawiązującej do kształtu owocu.
Pokrój - drzewo, które zwykle rośnie do wysokości 45 m, w niesprzyjających warunkach może być tylko karłowatym krzewem, a w idealnych warunkach może dorastać do 90-100 m.
Kwiaty - osadzone pojedynczo, drobne, osadzone na krótkich szypułkach, zawsze białe, obupłciowe, o licznych pręcikach (długich, bladozielonych) i jednym słupku. Mają zredukowany kielich, koronę zaś zrośniętą i przekształconą w nakrywkę, która odpada podczas kwitnienia. Pąki kwiatowe są ułożone pojedynczo lub w grupach po trzy lub siedem w kątach liści, czasem siedzące lub na krótkiej grubej szypułce.
Pokrój - drzewo, które zwykle rośnie do wysokości 45 m, w niesprzyjających warunkach może być tylko karłowatym krzewem, a w idealnych warunkach może dorastać do 90-100 m.
Rośnie szybko, wzrostem przewyższając pokrewne gatunki.
Pędy - młode pędy podłużnie pagórkowate i ostro żeberkowane. Młode rośliny, często kilkumetrowe, jak i odrosty mają łodygi o przekroju mniej więcej kwadratowym, z widocznym skrzydłem na każdym rogu.
Kora - przeważnie gładka, od białej do kremowej.
Liście - na młodych roślinach i młodych pędach okrągławe lub okrągławo-jajowate, naprzeciwległe, siedzące lub obejmujące pęd, spodem srebrzystobiałe, wierzchem ciemnozielone. Stare liście skrętoległe, krótkoogonkowe, wąsko lancetowate, sierpowato wygięte, o ciemnozielonym zabarwieniu, spodem srebrzystobiałe, o długości 15-30 cm i szerokości 1,7-3 cm na ogonku 1,5-6 mm długości. Wszystkie charakteryzują bardzo silną fototaksją ujemną, co oznacza, że liście ustawiają się równolegle do kąta padania promieni słonecznych, nie 'dając cienia'.
Liście - na młodych roślinach i młodych pędach okrągławe lub okrągławo-jajowate, naprzeciwległe, siedzące lub obejmujące pęd, spodem srebrzystobiałe, wierzchem ciemnozielone. Stare liście skrętoległe, krótkoogonkowe, wąsko lancetowate, sierpowato wygięte, o ciemnozielonym zabarwieniu, spodem srebrzystobiałe, o długości 15-30 cm i szerokości 1,7-3 cm na ogonku 1,5-6 mm długości. Wszystkie charakteryzują bardzo silną fototaksją ujemną, co oznacza, że liście ustawiają się równolegle do kąta padania promieni słonecznych, nie 'dając cienia'.
Kwiaty - osadzone pojedynczo, drobne, osadzone na krótkich szypułkach, zawsze białe, obupłciowe, o licznych pręcikach (długich, bladozielonych) i jednym słupku. Mają zredukowany kielich, koronę zaś zrośniętą i przekształconą w nakrywkę, która odpada podczas kwitnienia. Pąki kwiatowe są ułożone pojedynczo lub w grupach po trzy lub siedem w kątach liści, czasem siedzące lub na krótkiej grubej szypułce.
Czas kwitnienia różni się w zależności od podgatunku i rozmieszczenia roślin.
Owoc - zdrewniała, żeberkowana, półkolista, wielonasienna torebka pękająca na szczycie.
Owoc - zdrewniała, żeberkowana, półkolista, wielonasienna torebka pękająca na szczycie.
Korzenie - płytki, ale silnie rozwinięty system korzeniowy.
Zastosowanie - drewno ma zastosowanie w konstrukcji okrętów, wagonów i budowli wodnych. Wytwarza się z niego także papier. Jest bardzo odporne na gnicie. Kora zawiera garbniki.
Zastosowanie - drewno ma zastosowanie w konstrukcji okrętów, wagonów i budowli wodnych. Wytwarza się z niego także papier. Jest bardzo odporne na gnicie. Kora zawiera garbniki.
Ciekawie wyglądają te aleje obsadzone drzewami eukaliptusowymi. Nigdy nie widziałam tych drzew w naturze. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńUrokliwe, nie powiem. Zdjęcia jak z folderu turystycznego
OdpowiedzUsuńPodczas wakacji w Grecji (płw. Attycki) mijaliśmy te drzewa w drodze na plażę i nie byliśmy pewni, czy to eukaliptus. Wskazywał na to charakterystyczny zapach, ale drzewo tak kojarzy się z Australią, że trudno było na to zrazu wpaść :)
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia! Ja tam za gorącymi klimatami nie przepadam, no ale to co teraz mam za oknem odpada zupełnie. Dzięki więc za te słoneczne krajobrazy!!!
O! Uwielbiam eukaliptusy! W mojej okolicy rosną wszędzie, są prawie jak chwast, nie wiem czy właśnie ta ta odmiana, ale dzięki Twoim zdjęciom widzę, że i taka też rośnie tu gdzie mieszkam. Zbieram czasem z nich liście i piję, ale słyszałam, że nie wszystkie eukaliptusy sa zdrowotne ( a nawet moga zaszkodzić), i teraz nie wiem który jest ten ok. Pijam w zasadzie z każdego napotkanego i nic się nie dzieje na razie ale warto się nad nimi zastanowić. Dzięuję jak zwykle za piękne fotografie i Twoją pracę w postaci opisu roślinek :) Też lubię tamaryszki bardzo.
OdpowiedzUsuń