Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) - gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych [25 lipca] |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) 17 sierpnia |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) 24 września |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) |
-----------------------------------------
Lukrecja kolczasta (Glycyrrhiza echinata) - gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych. Jest to wytrzymała, wiążąca azot, wieloletnia roślina zielna
W Polsce bywa rzadko zawlekana i uprawiana.
Osiąga wysokość do 1(1,3) m i 0,6 m szerokości, pokrój wielopędowy.
Kwiaty - niebieskofioletowe, motylkowate, zebrane w grono w kształcie główki. Kwiaty są hermafrodytami (mają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy) i są zapylane przez owady.
Kwitnie - od czerwca do sierpnia.
Glycyrrhiza echinata była jednym z gatunków opisanych przez Karola Linneusza w jego pracy "Species Plantarum" z 1753 roku, stanowiącej punkt wyjścia dla nomenklatury botanicznej.
Roślina wchodzi w interakcje z pożytecznymi owadami, takimi jak złotooki i pasożytnicze osy.
Stanowisko - półcień lub pełne słońce.
pH gleby - kwaśne, obojętne do zasadowych (może rosnąć na glebach bardzo zasadowych)
Nadaje się na gleby lekkie (piaszczyste) i średnie (gliniaste). Preferuje wilgotną glebę.
Glycyrrhiza echinata ma długą historię zastosowania leczniczego. Ekstrakt z korzenia służy do wyrobu lukrecji i może służyć jako substytut cukru. Jeśli uprawiana jest dla pozyskania korzeni, najlepiej jest przyciąć ją, zanim roślina zakwitnie i dobrze nawodnić korzenie.
Korzeń - surowy lub ugotowany. Bardzo włóknisty, często gotowany w celu wydobycia cukrów. Suszony korzeń jest często używany do żucia. Herbata z korzeni doskonale gasi pragnienie.
Rośliny te występują w Europie (5 gatunków) i Azji, nieliczne gatunki rosną w Australii oraz na kontynentach amerykańskich.
Ciekawa roślina, ładnie oddałaś jej pokrój i cechy charakterystyczne
OdpowiedzUsuń