Krwawnica pospolita i jej odmiany jest także uprawiana jako roślina ozdobna. Nie ma się czemu dziwić - na tle zieleni prezentuje się bardzo dekoracyjnie. Oczywiście, to kolejna dziko rosnąca roślina, którą zobaczyłam pierwszy raz w życiu.
Niniejszy wpis uaktualniłam w lutym 2022 r. dokonując ponownej obróbki zdjęć z 2014 r. (głównie w celu zmniejszenia rozmiaru plików) oraz dodając poniższe kadry, które powstały w 2018 r. nad brzegami rzek Warta i Cybina w obrębie Poznania.
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny krwawnicowatych, jeden z kilku występujących w Polsce.
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria L.) - gatunek rośliny z rodziny krwawnicowatych [6 sierpnia] |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) 30 czerwca |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) 2 września |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) |
----------------------------
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny krwawnicowatych, jeden z kilku występujących w Polsce.
Nazwy ludowe - krwawnica wodna, moczarka.
Jest pospolity na siedliskach wilgotnych.
Występuje w całej Europie i w Azji w pasie od Afryki Płn. po koło podbiegunowe. Zawleczony do Peru, Tasmanii, Australii, Kanady i USA. W Stanach Zjednoczonych uważany jest za agresywną roślinę inwazyjną zawleczoną przez osadników i rozprzestrzeniającą się od XIX wieku z terenu Nowej Anglii. Obecnie występuje na całym obszarze USA z wyjątkiem Florydy.
Występuje w całej Europie i w Azji w pasie od Afryki Płn. po koło podbiegunowe. Zawleczony do Peru, Tasmanii, Australii, Kanady i USA. W Stanach Zjednoczonych uważany jest za agresywną roślinę inwazyjną zawleczoną przez osadników i rozprzestrzeniającą się od XIX wieku z terenu Nowej Anglii. Obecnie występuje na całym obszarze USA z wyjątkiem Florydy.
Bylina, hemikryptofit. Roślina wilgociolubna, rosnąca w skupiskach, mrozoodporna.
Nie podlega ochronie. Roślina nie jest zaliczana do chwastów.
Łodyga - wzniesiona, pojedyncza lub z nielicznymi, krótkimi odgałęzieniami, wyprostowana, górą owłosiona, 4-kanciasta wysoka od 50 do 130(150) cm. Na każdym odgałęzieniu wyrasta wysoki smukły kwiatostan.
Liście - ulistnienie naprzeciwległe lub okółkowe (po 3 listki w okółku). Dolne liście sercowate na wystających spodem nerwach owłosione o długości do 10 cm, górne - łodygowe mają kształt wąskolancetowaty, zaostrzony i są ułożone naprzeciwlegle po 2 lub 4 w okółkach, górne skrętoległe. Podsadki są znacznie mniejsze od pozostałych liści.
Kwiaty - nieduże (do 2 cm średnicy) koloru karminowo-różowego, wyrastają w kątach liści, zebrane w gęsto po sobie następujące pozorne okółki tworzące szczytowy, smukły kwiatostan kłosokształtny o długości do 30 cm. Kwiat składa się z kieliszka o działkach znacznie dłuższych od działek kielicha, 6 małych działek kielicha, 6 płatków korony, słupka ze spłaszczonym znamieniem i dwunastu pręcików (6 krótszych i 6 dłuższych). Kwiaty odznaczają się trójpostaciową różnosłupkowością: słupek może być dłuższy od wszystkich pręcików, krótszy od nich, bądź jednocześnie krótszy od 6 pręcików i dłuższy od pozostałych 6 pręcików. Ponadto kwiaty różnią się wielkością i barwą pyłku co zapobiega samozapyleniu. Kielich 6-ząbkowy owłosiony; ząbki kielicha niejednakowe – wewnętrzne trójkątne, krótsze od szydlastych zewnętrznych. Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu łodygi ku górze, są liczne - nawet ponad 100 kwiatków w kwiatostanie.
Kwitnie od czerwca do sierpnia (września).
Owoce - owocostan w kształcie torebki okryty zaschniętym kielichem. Torebka posiada w środku przegródkę, po dojrzeniu pęka.
Korzeń - silny, drewniejący system korzeniowy.
Stanowiska - trzcinowiska, turzycowiska, wilgotne łąki, wilgotne lasy liściaste, wilgotne zarośla, brzegi wód, rowy, torfowiska niskie, moczary.
Roślina lecznicza - surowcem zielarskim jest ziele Herba Salicariae. Zawiera alkaloid kriogeninę i glikozyd salikarynę. Zawiera też garbniki, w związku z tym wykazuje działanie ściągające. Działanie: przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i rozszerzające naczynia krwionośne.
Więcej o zastosowaniu leczniczym krwawnicy - link
Roślina miododajna - kwiaty są chętnie odwiedzane przez motyle i pszczoły zbierające nektar z dna kwiatowego. Nasiona powstają wyłącznie w wyniku zapylenia krzyżowego. Drobne nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Łodyga - wzniesiona, pojedyncza lub z nielicznymi, krótkimi odgałęzieniami, wyprostowana, górą owłosiona, 4-kanciasta wysoka od 50 do 130(150) cm. Na każdym odgałęzieniu wyrasta wysoki smukły kwiatostan.
Liście - ulistnienie naprzeciwległe lub okółkowe (po 3 listki w okółku). Dolne liście sercowate na wystających spodem nerwach owłosione o długości do 10 cm, górne - łodygowe mają kształt wąskolancetowaty, zaostrzony i są ułożone naprzeciwlegle po 2 lub 4 w okółkach, górne skrętoległe. Podsadki są znacznie mniejsze od pozostałych liści.
Kwiaty - nieduże (do 2 cm średnicy) koloru karminowo-różowego, wyrastają w kątach liści, zebrane w gęsto po sobie następujące pozorne okółki tworzące szczytowy, smukły kwiatostan kłosokształtny o długości do 30 cm. Kwiat składa się z kieliszka o działkach znacznie dłuższych od działek kielicha, 6 małych działek kielicha, 6 płatków korony, słupka ze spłaszczonym znamieniem i dwunastu pręcików (6 krótszych i 6 dłuższych). Kwiaty odznaczają się trójpostaciową różnosłupkowością: słupek może być dłuższy od wszystkich pręcików, krótszy od nich, bądź jednocześnie krótszy od 6 pręcików i dłuższy od pozostałych 6 pręcików. Ponadto kwiaty różnią się wielkością i barwą pyłku co zapobiega samozapyleniu. Kielich 6-ząbkowy owłosiony; ząbki kielicha niejednakowe – wewnętrzne trójkątne, krótsze od szydlastych zewnętrznych. Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu łodygi ku górze, są liczne - nawet ponad 100 kwiatków w kwiatostanie.
Kwitnie od czerwca do sierpnia (września).
Owoce - owocostan w kształcie torebki okryty zaschniętym kielichem. Torebka posiada w środku przegródkę, po dojrzeniu pęka.
Korzeń - silny, drewniejący system korzeniowy.
Stanowiska - trzcinowiska, turzycowiska, wilgotne łąki, wilgotne lasy liściaste, wilgotne zarośla, brzegi wód, rowy, torfowiska niskie, moczary.
Roślina lecznicza - surowcem zielarskim jest ziele Herba Salicariae. Zawiera alkaloid kriogeninę i glikozyd salikarynę. Zawiera też garbniki, w związku z tym wykazuje działanie ściągające. Działanie: przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i rozszerzające naczynia krwionośne.
Więcej o zastosowaniu leczniczym krwawnicy - link
Roślina miododajna - kwiaty są chętnie odwiedzane przez motyle i pszczoły zbierające nektar z dna kwiatowego. Nasiona powstają wyłącznie w wyniku zapylenia krzyżowego. Drobne nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Jest jedną z roślin żywicielskich gąsienic motyla postojka wiesiołkowca.
Wytwarza duże ilości nektaru przez co jest atrakcyjną rośliną dla motyli. Dzięki temu prawie każdy kwiat wiąże nasiona. To sprawia, że w warunkach naturalnych jest uważana za roślinę inwazyjną.
Krwawnica jest wyjątkowo odporna na choroby. Szkodniki też ją omijają.
Roślina ozdobna - uprawiana w ogródkach wodnych jako bardzo dekoracyjny element brzegów zbiornika i próchnicznych rabatach. Lubi stanowiska słoneczne nad brzegami wód lub na wilgotnych rabatach. W miejscach bardziej suchych lepsze będzie stanowisko z popołudniowym słońcem lub półcień. Idealna do sadzenia przy zbiornikach wodnych. Jeśli zetnie się kwiatostany pod koniec kwitnienia, roślina może zakwitnąć powtórnie, choć kwiatostany będą mniejsze.
Rozmnażanie (w uprawie) - poprzez wysiew nasion rozmnażać można tylko gatunek, natomiast wszystkie odmiany muszą być rozmnażane przez podział lub przez sadzonki wierzchołkowe pobierane w maju.
Wytwarza duże ilości nektaru przez co jest atrakcyjną rośliną dla motyli. Dzięki temu prawie każdy kwiat wiąże nasiona. To sprawia, że w warunkach naturalnych jest uważana za roślinę inwazyjną.
Krwawnica jest wyjątkowo odporna na choroby. Szkodniki też ją omijają.
Roślina ozdobna - uprawiana w ogródkach wodnych jako bardzo dekoracyjny element brzegów zbiornika i próchnicznych rabatach. Lubi stanowiska słoneczne nad brzegami wód lub na wilgotnych rabatach. W miejscach bardziej suchych lepsze będzie stanowisko z popołudniowym słońcem lub półcień. Idealna do sadzenia przy zbiornikach wodnych. Jeśli zetnie się kwiatostany pod koniec kwitnienia, roślina może zakwitnąć powtórnie, choć kwiatostany będą mniejsze.
Rozmnażanie (w uprawie) - poprzez wysiew nasion rozmnażać można tylko gatunek, natomiast wszystkie odmiany muszą być rozmnażane przez podział lub przez sadzonki wierzchołkowe pobierane w maju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz