Zagadkowy żmijowiec |
Spotkałam przedziwne rośliny, dwie kępy rosnące w rozstawie ok. dwóch metrów na skraju piaszczystej ścieżki wiodącej do Mojego Lasu. Z pewnością mijałam je przez cały sezon, ale nie zauważyłam ich z okna samochodu, dlatego nie wiem jak wyglądały w pełnym rozkwicie. Zdecydowanie przypominają żmijowca (łukowato wygięte pędy i rodzaj kwiatów), a jednocześnie bardzo różnią się od najczęściej spotykanego, rodzimego żmijowca zwyczajnego.
Do rodzaju żmijowiec (Echium) zaliczono aż 66 gatunków, w Polsce występują podobno tylko 3 lub 4 (zwyczajny, babkowaty, a także czerwony, zwany ruskim). Ten ostatni został zresztą zaliczony do rodzaju Pontechium. Pole manewru mam zatem niewielkie (w sensie ustalenia gatunku) - no chyba, że jest to tajemniczy Echium lycopsis, którego opisu w ogóle(!) nie znalazłam.
Nadarza się więc okazja do nadania znalezionej roślince roboczej nazwy Echium anika, oczywiście, do czasu ustalenia tej właściwej :-)
Czy to możliwe, że jest to forma albinotyczna któregoś z występujących w Polsce żmijowców?
Te białe kwiaty oraz liście i łodygi w kolorze sałaty...
Dodane w czerwcu 2016
Niedawno zwróciłam się do znawców o identyfikację tej dziwnej rośliny. Niestety, nadal nie została jednoznacznie rozpoznana. Być może roślina została porażona jakimś wirusem - zobacz wątek.
Do rodzaju żmijowiec (Echium) zaliczono aż 66 gatunków, w Polsce występują podobno tylko 3 lub 4 (zwyczajny, babkowaty, a także czerwony, zwany ruskim). Ten ostatni został zresztą zaliczony do rodzaju Pontechium. Pole manewru mam zatem niewielkie (w sensie ustalenia gatunku) - no chyba, że jest to tajemniczy Echium lycopsis, którego opisu w ogóle(!) nie znalazłam.
Nadarza się więc okazja do nadania znalezionej roślince roboczej nazwy Echium anika, oczywiście, do czasu ustalenia tej właściwej :-)
Czy to możliwe, że jest to forma albinotyczna któregoś z występujących w Polsce żmijowców?
Te białe kwiaty oraz liście i łodygi w kolorze sałaty...
Dodane w czerwcu 2016
Niedawno zwróciłam się do znawców o identyfikację tej dziwnej rośliny. Niestety, nadal nie została jednoznacznie rozpoznana. Być może roślina została porażona jakimś wirusem - zobacz wątek.
Jedna z łodyg żmijowca, która rosła w miarę pionowo. jest mocno rozgałęziona. Listki widoczne na łukowato wygiętych łodyżkach noszą nazwę podsadek. Jest ich bardzo dużo. |
U dołu jednej z łodyg (od strony południowo-zachodniej) znalazłam skupisko bladych kwiatów. |
Dziwny to żmijowiec - wiele pędów wygląda tak jakby nigdy na nich nie pojawiły się kwiaty, na innych jednocześnie kwitnie ich kilka. |
Cała roślina o wysokości ok. 30-35 cm jest jasnozielonego koloru, łącznie z łodygami. |
U żmijowca zwyczajnego kwiaty wyrastają zawsze na końcu kwiatostanu typu skrętek. Tutaj widać bladoróżowy, niemal biały pąk kwiatowy wyrastający z dolnej części kwiatostanu. |
Gdzieniegdzie znajdowałam nieliczne kwiaty koloru niemal białego, ale z charakterystycznymi pręcikami koloru ciemnoróżowego i białym, rozwidlonym słupkiem. (7 września) Echium anika |
Łukowato wygięte pędy jasnozielonego żmijowca |
Pędy boczne dziwnego żmijowca oglądane od spodu. Wyglądają tak jakby znajdowały się na nich tylko te włochate listki, a kwiaty nigdy tam nie wyrosły. |
Kępa jasnozielonego żmijowca okres świetności ma już za sobą, ale niektóre pędy wydają jeszcze kwiaty [16 sierpnia] |
Widok pokładających się łodyg. Widoczne są większe, podłużne, ostro zakończone liście łodygowe z wyraźną żyłką główną. |
To dziwne - ten żmijowiec posiadał także jeden niebieski kwiat. Nie wiem czy jest uszkodzony, czy niedorozwinięty - brak słupka i tylko 3 pręciki (17 sierpnia) |
A poniżej, dla porównania "zwykły" żmijowiec zwyczajny, który rósł nieopodal (sfotografowany w tym samym czasie). Niebieskie kwiaty wyrastają na końcu każdego odgałęzienia. Podsadki są znacząco mniejsze (i mniej liczne?). Teraz widzę, że obie rośliny różnią się znacznie. Nie sądzę zatem, żeby przedstawione na zdjęciach powyżej rośliny były "tylko" formą albinotyczną żmijowca zwyczajnego.
Zresztą typowy żmijowiec zwyczajny przybiera różnorodne formy - jedne rośliny są wysokie i smukłe, inne niższe lub wręcz małe, "krępe", mniej lub bardziej rozgałęzione, ale kwiaty zawsze są niebieskie.
Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) 17 sierpnia |
Dodane rok później
Następnego lata pamiętałam o tym dziwnym żmijowcu. Wielokrotnie przechodziłam ścieżką, na skraju której widziałam kiedyś tę roślinę, próbując ją odnaleźć. Niestety, nie wyrosła wcale - po prostu jej nie było. Odnotowałam również to, że nie wyrosły tam także zwykłe żmijowce (ten z ostatniego zdjęcia rósł kilka metrów dalej od tego zagadkowego.
Echium anica czy cokolwiek to jest, spróbuję opisać własnymi słowami, porównując do znanego mi żmijowca zwyczajnego. Być może opis ten naprowadzi kogoś na właściwy trop. Mam też nadzieję, że zdjęcia stanowią dobrą dokumentację.
Spotkane rośliny (tylko dwie!) miały wysokość 30-35 cm i tworzyły rozłożyste kępy o średnicy ok. 40 cm. Część łodyg pokładała się, a nieliczne wznosiły. Cała roślina jest koloru jasnozielonego i sprawia wrażenie włochatej, ale jest miła w dotyku.
Listki na odgałęzieniach (podsadki?) pokryte białymi, niekłującymi włoskami. Dolne liście łodygowe przypominają liście żmijowca zwyczajnego.
Łodygi dość sztywne, w przekroju okrągłe, jasnozielone, pokryte delikatnymi włoskami, bez charakterystycznych dla żmijowca zwyczajnego brodawek.
Kwiaty w większości białe, z białymi, bądź różowymi pręcikami (3-5) i białym, rozwidlonym słupkiem, wyrastające pośród drobnych listków (podsadek?). Na jednym z pędów widocznych jest pięć więdnących już kwiatów oraz tworzące się pączki nowych. Wygląda na to, że obecnie więdnące kwiaty rozkwitły mniej więcej w tym samym czasie (a nie po kolei), a wielkość młodych pączków sugeruje, że kwiaty rozwiną się również w tym samym czasie.
Niestety, nie dopatrzyłam się owoców.
Zdjęcia wykonane 16 i 17 sierpnia oraz 7 września.
Żmijowiec (Echium L.) – rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin z rodziny ogórecznikowatych, dawniej szorstkolistnych (Boraginaceae Juss.).
Obejmuje co najmniej 66 gatunków występujących głównie w obszarze śródziemnomorskim, w Europie, Azji Zachodniej i w Afryce.
W Polsce rośnie (jako gatunek rodzimy) tylko:
Byliny, rośliny dwuletnie i jednoroczne o pędach szorstko owłosionych.
Rośliny trujące, lecznicze i miododajne.
Liście - owłosione, lancetowate, skrętoległe.
Kwiaty - zebrane w szczytowy kwiatostan typu skrętka, często wiechowato złożony. Kwiaty zwykle szypułkowe.
Kielich 5-krotny, z działkami lancetowatymi do równowąskich, rzadko szerokimi, podczas owocowania powiększającymi się. Działki zwykle nieco asymetryczne – dwie od strony doosiowej bywają mniejsze.
Korona kwiatu trąbkowata do dzwonkowatej, o zwykle krótkiej rurce, najczęściej niebieska, purpurowa lub różowa, często od zewnątrz nieco owłosiona. Końce płatków zwykle nierównej długości, stąd kwiaty nieco grzbieciste.
Pręciki także nierówne wyrastające z dolnej części rurki korony na nierównych jej wysokościach. Zalążnia 4-krotna, z nitkowatą szyjką słupka na szczycie rozwidloną i na każdym końcu zwieńczoną główkowatym znamieniem.
Owoce - czterodzielna rozłupnia, rozpadająca się na 4 pojedyncze owocki, zwykle jasnobrązowe, jajowate.
70110
Następnego lata pamiętałam o tym dziwnym żmijowcu. Wielokrotnie przechodziłam ścieżką, na skraju której widziałam kiedyś tę roślinę, próbując ją odnaleźć. Niestety, nie wyrosła wcale - po prostu jej nie było. Odnotowałam również to, że nie wyrosły tam także zwykłe żmijowce (ten z ostatniego zdjęcia rósł kilka metrów dalej od tego zagadkowego.
------------------------
Echium anica czy cokolwiek to jest, spróbuję opisać własnymi słowami, porównując do znanego mi żmijowca zwyczajnego. Być może opis ten naprowadzi kogoś na właściwy trop. Mam też nadzieję, że zdjęcia stanowią dobrą dokumentację.
Spotkane rośliny (tylko dwie!) miały wysokość 30-35 cm i tworzyły rozłożyste kępy o średnicy ok. 40 cm. Część łodyg pokładała się, a nieliczne wznosiły. Cała roślina jest koloru jasnozielonego i sprawia wrażenie włochatej, ale jest miła w dotyku.
Listki na odgałęzieniach (podsadki?) pokryte białymi, niekłującymi włoskami. Dolne liście łodygowe przypominają liście żmijowca zwyczajnego.
Łodygi dość sztywne, w przekroju okrągłe, jasnozielone, pokryte delikatnymi włoskami, bez charakterystycznych dla żmijowca zwyczajnego brodawek.
Kwiaty w większości białe, z białymi, bądź różowymi pręcikami (3-5) i białym, rozwidlonym słupkiem, wyrastające pośród drobnych listków (podsadek?). Na jednym z pędów widocznych jest pięć więdnących już kwiatów oraz tworzące się pączki nowych. Wygląda na to, że obecnie więdnące kwiaty rozkwitły mniej więcej w tym samym czasie (a nie po kolei), a wielkość młodych pączków sugeruje, że kwiaty rozwiną się również w tym samym czasie.
Niestety, nie dopatrzyłam się owoców.
Zdjęcia wykonane 16 i 17 sierpnia oraz 7 września.
************
Żmijowiec (Echium L.) – rodzaj roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin z rodziny ogórecznikowatych, dawniej szorstkolistnych (Boraginaceae Juss.).
Obejmuje co najmniej 66 gatunków występujących głównie w obszarze śródziemnomorskim, w Europie, Azji Zachodniej i w Afryce.
W Polsce rośnie (jako gatunek rodzimy) tylko:
- żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) [gatunek opisany na tym blogu]
- żmijowiec czerwony, żmijowiec ruski (Pontechium maculatum) - od 2000 r., po badaniach filogenetycznych wyodrębniany jest w rodzaju Pontechium) [gatunek opisany na tym blogu]
- żmijowiec babkowaty (Echium plantagineum L.) - przejściowo dziczejący z upraw
- Echium lycopsis znajdujący się na Krytycznej liście roślin naczyniowych Polski (bywa utożsamiany ze żmijowcem babkowatym)
Byliny, rośliny dwuletnie i jednoroczne o pędach szorstko owłosionych.
Rośliny trujące, lecznicze i miododajne.
Liście - owłosione, lancetowate, skrętoległe.
Kwiaty - zebrane w szczytowy kwiatostan typu skrętka, często wiechowato złożony. Kwiaty zwykle szypułkowe.
Kielich 5-krotny, z działkami lancetowatymi do równowąskich, rzadko szerokimi, podczas owocowania powiększającymi się. Działki zwykle nieco asymetryczne – dwie od strony doosiowej bywają mniejsze.
Korona kwiatu trąbkowata do dzwonkowatej, o zwykle krótkiej rurce, najczęściej niebieska, purpurowa lub różowa, często od zewnątrz nieco owłosiona. Końce płatków zwykle nierównej długości, stąd kwiaty nieco grzbieciste.
Pręciki także nierówne wyrastające z dolnej części rurki korony na nierównych jej wysokościach. Zalążnia 4-krotna, z nitkowatą szyjką słupka na szczycie rozwidloną i na każdym końcu zwieńczoną główkowatym znamieniem.
Owoce - czterodzielna rozłupnia, rozpadająca się na 4 pojedyncze owocki, zwykle jasnobrązowe, jajowate.
70110
Ciekawy ten żmijowiec , nigdy się tej roślinie nie przyglądałam, może nie widziałam, albo nie zwracałam uwagi , dzięki Tobie , jak kiedy spotkam , to prześwietlę ją na wylot:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Rozglądałam się jeszcze po okolicy, ale nigdzie indziej nie znalazłam podobnych roślin, jeśli już, to zwykłe żmijowce. Może to jakiś mutant? W każdym razie wygląda dość osobliwie. Jeszcze będę się mu przyglądać - w następnym sezonie.
UsuńTo Echium vulgare L. żmijowiec zwyczajny. Zawiera antocyjany w płatkach kwiatów, dlatego reaguje na zmiany pH środowiska. Ponadto to gatunek zmienny morfologicznie.
OdpowiedzUsuńDziękuję za to wyjaśnienie :-)
UsuńSwego czasu zwróciłam się o pomoc w identyfikacji tego żmijowca, podesłano na forum zdjęcia podobnych z wyglądu roślin. Znawcy tematu orzekli, że żmijowiec jest czymś porażony (nie pamiętam czym). W każdym razie, nigdy więcej taki żmijowiec nie pojawił się w tamtym, ani innym miejscu.