Winobluszcz najpiękniej wygląda jesienią, gdy jego liście przebarwiają się na niezliczone odcienie czerwieni. To nie pierwsza złota jesień, podczas której winobluszcze przypominają mi o swoim istnieniu. Wiosną i latem prawie ich nie widać - ot, zielona masa liści porastających ogrodzenia i mury. Jednak właśnie wtedy trzeba się przyjrzeć młodym pędom, by poprawnie odróżnić winobluszcz pięciolistkowy od zaroślowego. Pędy tego pierwszego są zaczerwienione, tego drugiego - zielone.
Nie podejmę się identyfikacji gatunków zadowalając się informacją, że zarówno winobluszcz pięciolistkowy, jak i zaroślowy zwane są dzikim winem. Jedno wiem na pewno - na moich zdjęciach nie ma winobluszczu trójklapowego (zwanego japońskim), trzeciego gatunku, który również występuje w Polsce.
 |
| Winobluszcz (Parthenocissus) rosnący razem z bluszczem pospolitym |
 |
| Winobluszcz (Parthenocissus) zwieszający się z muru (fot. 11 października) |
 |
| Winobluszcz (Parthenocissus) z tego samego muru parę dni później (fot. 19 października) |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz (Parthenocissus) - granatowe owoce na czerwonych szypułkach |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz (Parthenocissus) - owocem są granatowe jagody o średnicy ok. 6 mm |
I jeszcze winobluszcz rosnący na ogrodzeniu. Wydaje mi się, że miał większe i nieco inne liście, które przebarwiły się na jeszcze inne odcienie czerwieni i żółci, za to nie miał owoców.
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
 |
| Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) |
-------------------------------
Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia), zwany też dzikim winem – gatunek silnie rosnącego pnącza ozdobnego z rodziny winoroślowatych. W stanie naturalnym występuje w Ameryce Północnej od Gwatemali na południu, poprzez Meksyk i Stany Zjednoczone po prowincje Ontario i Quebec w Kanadzie. Poza tym jest szeroko rozpowszechniony w uprawie i w wielu miejscach naturalizowany.
Pokrój - bardzo szybko rosnące pnącze (1-2 m rocznie), wysokie (pokrywa podpory nawet do 20 m wysokości) samoczepne o młodych pędach zaczerwienionych. Z węzłów wyrastają wąsy z 5 do 8 rozgałęzieniami zakończonymi przylgami, które niczym ssawki czepiają się powierzchni.
Liście - pięciolistkowe, zielone, od spodu szarozielone, jesienią zabarwiają się na czerwono. Poszczególne listki osiągają 4-10 cm długości, są ząbkowane na brzegu i zwykle nagie.
Kwiaty - drobne i niepozorne, zielonkawe, miododajne.
Owoce - granatowe jagody z woskowym nalotem o średnicy ok. 6 mm; dojrzewają we wrześniu i październiku.
Odmiany winobluszczu pięciolistkowego:
- var. murorum Rehd. – odmiana murowa – listki krótsze i szersze. Mocniej przywiera do podpór – ma mocniejsze przylgi i wąsy z 8-12 rozgałęzieniami.
- var. engelmanii Rehd. – odmiana Engelmanna - listki wąskie (do 3 cm szerokości). Jesienią liście brązowoczerwone.
Do odmian uprawnych należy m.in. 'Star Showers' o białopstrych liściach. Jej wzrost jest znacznie ograniczony, może wspinać się jedynie na wysokość 3-6 m. Wymaga też mniej nasłonecznionych stanowisk.
%%%%%%%%%%
Winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserata) – gatunek pnącza z rodziny winoroślowatych. W stanie naturalnym występuje w Ameryce Północnej od południowych stanów USA po prowincje Ontario i Quebec w Kanadzie. Poza tym jest szeroko rozpowszechniony w uprawie i w wielu miejscach naturalizowany. Do Europy sprawdzony w 1629 roku; w Polsce pojawił się w 1806 r.
Pokrój - wysokie pnącze samoczepne o młodych pędach zielonych. Z węzłów wyrastają wąsy z 3 do 5 rozgałęzieniami owijającymi się wokół podpór i zazwyczaj pozbawionymi przylg (także cecha odróżniająca od winobluszczu pięciolistkowego).
Liście - pięciolistkowe, z obu stron zielone i błyszczące.
Kwiaty - drobne i niepozorne.
Podobne gatunki - bywa często mylony z winobluszczem pięciolistkowym, zwłaszcza mieszańce są kłopotliwe do rozpoznania.
Winobluszcz zaroślowy zalecany jest bardziej do sadzenia przy konstrukcjach ażurowych (np. siatek) niż przy murach.
Winobluszcz pięciolistkowy - link 1, link 2, link 3,
Winobluszcz zaroślowy - link 4, link 5,
Winobluszcze - link 6, link 7, link 8,
.79.99.
Piękne kolory, piękna ozdoba murów i ogrodzeń. Aniko, teraz już wiem, co podziwiałem na ostatniej wędrówce - właśnie dzikie wino. Raz jeszcze dziękuję Ci.
OdpowiedzUsuńCieszę się, że wpis jest na czasie i możesz jeszcze oglądać winobluszcz na żywo :-)
UsuńWybitnie fotogeniczna roślina - swoje przygody z fotografią przyrody zaczynałem m/in od niego.
OdpowiedzUsuńWadą rośliny jest jej ekspansywność i niestety niszczenie tego po czym się wspinają.
Potwierdzam - jesienny winobluszcz wygląda nadzwyczaj atrakcyjnie. Cała reszta - wady, o których wspominasz, dla mnie nie mają znaczenia, więc nie mogę się wypowiadać.
UsuńWidzisz, a ja się zastanawiałam dlaczego jedna roślina na moim balkonie było zdecydowanie inna od dwóch pozostałych - kupowałam winobluszcz pięciolistny a okazuje się, że jeden z nich to był zaroślowy. Dziękuję za Twoją wiedzę, teraz łatwiej rozróżnię co będę kupować.
OdpowiedzUsuńWinobluszcze są rzeczywiście bardzo trwałe i pięknie zdobią balkony. Latem zieleniały pięknie na moim balkonie i dawały trochę "odcięcia" od balkonów sąsiadów :)
A zatem masz tę sposobność, by przez cały rok oglądać dwa gatunki winobluszczu rosnące obok siebie. Ja, niestety, odwiedzam je okazjonalnie, więc teraz nie potrafię na podstawie zdjęć ocenić który gatunek sfotografowałam, zwłaszcza, że winobluszcz pięciolistkowy występuje w dwóch odmianach(!). A może właśnie masz dwie odmiany, a nie dwa gatunki? Pozdrawiam i dziękuję
UsuńTen winobluszcz z bluszczem to piękne połączenie. Winobluszcz pięknie przebarwia się jesienią, natomiast bluszcz jest cały rok zielony. Bardzo mi się podoba to zestawienie.
OdpowiedzUsuń