Niestety, maki na moich zdjęciach nie prezentują się okazale, tak jak w rzeczywistości. Ognistej barwy, ani delikatności płatków nie udało mi się wydobyć, więc (w ramach rekompensaty) załączam opis botaniczny tej rośliny.
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 28 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 28 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 22 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 28 maja |
Mak wschodni (Papaver orientale) 9 lipca |
-----------------------------
Mak wschodni (Papaver orientale L.), czasami nazywany makiem tureckim – gatunek byliny należący do rodziny makowatych.
Występuje w stanie dzikim w Azji Mniejszej (Armenia, Kaukaz, Persja).
W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna, czasami dziczejąca (efemerofit).
Łodyga - wzniesiona, prosta, odstająco owłosiona, jednokwiatowa. Wysokość u formy typowej do 90 cm, u odmian ozdobnych do 120 cm.
Liście - głównie odziomkowe, łodygowe nieliczne i mniejsze. Są pierzastodzielne, zebrane w okazałe rozety i sztywno owłosione. Po kwitnieniu liście zasychają.
Kwiaty - jasnoczerwone, o średnicy do 15 cm. Mają u różnych odmian kolor od łososioworóżowego do wiśniowoczerwonego. U nasady płatków posiadają czarną plamę.
Kwitnie w maju i czerwcu. Po przekwitnięciu ginie część nadziemna rośliny.
Owoc - makówka.
Korzeń - gruby, palowy, głęboki i mięsisty.
Gatunki podobne - mak przykwiatkowy (Papaver bracteatum). Jest wyższy i ma pierzaste liście pod kielichem. Istnieją także liczne, podobne mieszańce.
Mak wschodni nadaje się na rabaty i do sadzenia w trawnikach. Jest też uprawiany na kwiat cięty (pędy należy ścinać, gdy kwiaty są jeszcze w pąkach, ponieważ rozwinięte szybko więdną).
Rozmnażanie - wiosną i jesienią z sadzonek korzeniowych. Po przekwitnieniu pędy ścina się.
Wymaga stanowiska słonecznego i raczej suchego.
Wymaga gleb suchych do średnio wilgotnych, dobrze zdrenowanych, lekkich i żyznych. Nie toleruje mokrych miejsc ani ciężkiej gleby (gniją korzenie).
Niemal wszystkie uprawiane odmiany są mieszańcami maku wschodniego z makiem przykwiatkowym.
Odmiany:
- 'Beauty of Liwer' - kwiaty o średnicy do 15 cm, ciemnoczerwone z czarnym środkiem
- 'Brilliant'
- 'Victoria Luise'
- 'Cedric Morris'
źródło 1, źródło 2,
u98.19. (155) [216]