 |
| Wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych [28 marca] |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
 |
| wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides) |
--------------------------------------------
Wilczomlecz migdałolistny (Euphorbia amygdaloides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych.
Występuje w Północnej Afryce, w Zachodniej Azji i na Kaukazie oraz w Europie.
W Polsce występuje na południu, częściej w Karpatach, zwłaszcza w lasach bukowych, rośnie w Górach Świętokrzyskich i w południowej części Lubelszczyzny. W Polsce północnej nie występuje.
Pokrój - rośnie w kępkach. Jest to krzaczasta, wiecznie zielona bylina, dorastająca do wysokości 80 cm
Łodyga - podnosząca się.
Liście - zimotrwałe, skórzaste. Są osadzone pod kwiatostanem, jajowato-lancetowate, ciemnozielone, długości 4-7 cm, na spodniej stronie owłosione. Górne podsadki są talerzykowato zrośnięte nasadami mniej więcej w połowie swojej długości.
Kwiaty - zebrane w silnie rozgałęziony kwiatostan. Kielich kwiatowy beczułkowaty, zielonożółty, miodniki jajowate lub półksiężycowate. Górne podsadki talerzykowate zrośnięte nasadami do miej więcej połowy. Miodniki półksiężycowate z dwoma rożkami.
Kwitnie - od kwietnia do czerwca.
Bylina, chamefit.
Preferuje gleby wapienne, mineralno-próchnicze, zasobne w humus, przeciętnie wilgotne o obojętnym pHStanowisko - cieniste
Mleczny sok wydzielany przez roślinę jest toksyczny i może powodować podrażnienia w kontakcie ze skórą.
źródło 1, źródło 2,
a.58.85 (183) [35] /111/
Jest piękny, ale przemarza i łatwo ginie. Źle znosi suszę, słońce. W sunie dość wymagająca roślinka, a szkoda bo w zależności od pory roku mieni się wręcz kolorami. U mnie złocisty właśnie rozkwita ;-)
OdpowiedzUsuńJesteś prawdziwą znawczynią (i praktykiem) uprawy roślin. Nie miałam pojęcia, że tak trudno wyhodować tego wilczomlecza. Dziękuję i pozdrawiam
UsuńSam wilczomlecz nie jest taki wrażliwy na mróz ale musi pochodzić od roślin które rosną u nas w Polsce. Tu gdzie mieszkam na podkarpaciu są wilczomlecze w lesie i nigdy nie widziałem aby któryś z nich podmarzł. Mam jedną kempkę w ogrodzie i myślę że nasz krajowy wilczomlecz jest całkowicie odporny na przemarzanie. W intrenecie znalazłem że wilczomlecze w handlu pochodzą od lokalnych odmian Angielskich i przez to nie są w pełni przystosowane na krajową zimę. Ale w porównaniu do twoich zdjęć w mojej okolicy wilczomlecze nie mają młodych przyrostów czerwonych, tylko są całe zielone.
UsuńDziękuję za wypowiedź :-) Te okazy z czerwonymi przyrostami wyjątkowo mi się spodobały i widziałam je w 2-3 miejscach botanicznego alpinarium. Były tam również rośliny wyłącznie zielone (pokazują to także moje zdjęcia), z tym, że muszę wziąć pod uwagę wiek tych roślin - zdjęcia zielonych okazów powstały 2 i 3 lata temu. Ponadto, jak to bywa w ogrodzie botanicznym, sporo roślin hodowanych jest najpierw w specjalnych warunkach (np. w szklarniach), a potem są sadzone na stanowiskach. Dla zwiedzającego jest to trudne do ustalenia, dlatego fotografuję to, co wpadnie mi oko :-)
UsuńWilczomlecze pięknie uchwycone, powinnam tutaj zdecydowanie częściej zaglądać. Absolutnie piękne tło na pierwszym zdjęciu - czym teraz fotografujesz?
OdpowiedzUsuńDziękuję, miło mi :-) Już trzeci rok fotografuję bezlusterkowcem Olympus - więcej szczegółow o aparacie i obiektywach zamieściłam w zakładce Mój aparat. Pozdrawiam!
UsuńJa tylko technicznie - okropnie podoba mi się bokeh, to Helios? :)
OdpowiedzUsuńCóż, trudno.
UsuńNie, to Pentacon.