Tawuła sina

Ponoć uchodzi za jedną z najmniej efektownych tawuł, o czym dowiedziałam się poszukując informacji i opisu botanicznego tego gatunku. Aż dziwne, bo mi sama wpadła w oko :-)

Tawuła sina (Spiraea cana) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych  [9 maja]

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Tawuła sina (Spiraea cana)  

Krzew sfotografowany w pierwszej połowie maja w ogrodzie botanicznym.

---------------------------------

Tawuła sina (Spiraea cana) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych.

Spiraea cana została opisana przez Franza de Paula Adama von Waldsteina i Páula Kitaibela (opis botaniczny został opublikowany w 1812 r.)

Pochodzi z obszaru Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz Serbii i Czarnogóry, a także z północno-wschodnich Włoch, 

Pokrój - krzew o wysokości 90 cm lub więcej i podobnej szerokości, o gęstym pokroju.

Pędy - młode pędy okrągłe i pokryte grubym szarym puchem.

Liście - ulistnienie naprzemienne, liście wąsko owalne lub owalne, zwężające się na obu końcach,  prawie zawsze całobrzegie; pokryte z obu stron, ale szczególnie pod spodem, szarym jedwabistym puchem.

Kwiaty - matowobiałe, o średnicy ok. 6 mm wyrastają na końcu krótkich liściastych gałązek w gęstych, podobnych do baldachów gronach o szerokości od 2 do 2,5 cm
Kwitnie - w maju.


Jedna z najmniej atrakcyjnych ze tawuł, ale o zgrabnym pokroju i dość odporna; wyróżnia się także wyglądem liści.

Preferuje stanowiska słoneczne.

Podłoże powinno być gliniaste, gliniaste lub piaszczyste.

Rośliny tolerują temperatury do -23 ° C.




źródło 1. źródło 2, źródło 3

tawuła sina, Spiraea cana, tawuła sina zdjecia opis, Spiraea cana foto informations, tawuła sina chwile zachwycone, Spiraea cana chwile zachwycone,