28 marca 2021

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)

Tegoroczny rekonesans w Botaniku zaliczony! Mogę(??) powiedzieć, że sezon został otwarty! Nie znalazłam zbyt wielu tematów do sfotografowania, ale pojechać warto było - choćby dla samej pogody, niemilknącej wrzawy ptaków, ukradkowej jeszcze gry w kolory. 
Pod krzewami wawrzynka wilczełyko znalazłam rannika zimowego. Tylko pierwsze zdjęcie pochodzi sprzed dwóch lat i przyznaję - kwiaty wyglądają na nim najlepiej. Już, już miałam się zdołować, gdy doczytałam coś w opisie botanicznym, a zaraz potem porównałam pory dnia, podczas których fotografowałam - i wszystko stało się jasne. Zatem i Wy sobie doczytajcie ;-)

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jaskrowatych [20 marca, godz. 13,05]
 
Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  26 marca, godz. 16,22

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

Rannik zimowy (Eranthis hyemalis)  

I jeszcze wspomniany wawrzynek wilczełyko (sprzed dwóch lat i wczorajszy):

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum L.) – gatunek krzewu należący do rodziny wawrzynkowatych.

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)  

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)  

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)  

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)  

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)  



--------------------------------------------



Rannik zimowy (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). 
Nazwa rośliny pochodzi od greckich słów: er – wiosna, anthos – kwiat i łacińskiego słowa hyems – zima.

Występuje w stanie dzikim w Europie środkowej i południowo-wschodniej. W pozostałej części kontynentu jest uprawiany i dziczejący. 
Uprawiany jest także, choć rzadko, w Polsce i także czasem rośnie jako uciekinier z upraw (efemerofit). 

Łodyga - wyrasta z niewielkiej, kulistawej bulwy podziemnej. Może osiągnąć wysokość do 15 cm, jest naga, niekiedy jest czerwono nabiegła. Nierozgałęziona, zakończona jest pojedynczym kwiatem wspartym kryzą podsadek.

Liście - asymilacyjne wyrastają z bulwy nad powierzchnię gruntu dopiero po przekwitnięciu. Zasychają w maju. Są długoogonkowe i osiągają do 10 cm wysokości. Blaszka liściowa ma do 5 cm średnicy i jest głęboko, dłoniasto podzielona.

Kwiaty - wyrastają na długich szypułkach i otoczone są tuż pod okwiatem okółkiem trzech, dłoniasto podzielonych podsadek kwiatowych o długości ok. 2 cm. Okwiat kubeczkowatego kształtu osiąga od 2 do 4 cm średnicy. Zewnętrzne listki okwiatu są jaskrawożółte i osiągają do 22 mm długości i 11 mm szerokości. Listki wewnętrznego okółka są drobne, krótsze od pręcików. U nasady listków okwiatu znajdują się miodniki. Jest ich 5-6, rzadko 3-4 i mają kształt lejkowaty. Pręciki w liczbie od kilkunastu do 38 wyrastają spiralnie wokół apokarpicznego słupkowia. Składa się ono z 3-5 jednokomorowych zalążni zwieńczonych krótkimi szyjkami i znamionami.

Kwitnie - od lutego do marca-kwietnia jako jedna z najwcześniej kwitnących roślin w klimacie umiarkowanym. Kwitnie długo, jeśli utrzymuje się niska temperatura. Gdy temperatury przekraczającą 10°C – bardzo szybko przekwita. Z kolei przymrozki i opady śniegu kwiatom nie szkodzą, a jedynie opóźniają rozwijanie się kolejnych. Wieczorami, a także podczas pochmurnej pogody, kwiaty stulają okwiat, prawdopodobnie w celu ochrony wnętrza przed niską temperaturą. Rozwijają się zwykle ok. godziny 9 rano. Szczyt kwitnienia przypada na godziny od 10 do 12.

Owoce - krótko szypułkowe mieszki osiągające ok. 15 mm długości. Zawierają nasiona o średnicy ok. 2 mm.


W naturze gatunek występuje w żyznych i cienistych lasach liściastych. Poza naturalnym zasięgiem, rośnie czasami dziko w Europie Środkowej i Zachodniej w zaroślach, lasach i starych parkach jako uciekinier z uprawy. Występuje na glebach wilgotnych, próchnicznych, wymaga dużej wilgotności gleby zwłaszcza w okresie wiosennym.


Więcej informacji - źródło



4 komentarze:

  1. Kwiaty rannika mają wbudowane zegarki! Wawrzynka w tym roku nie widziałem, a szkoda, bo ujmuje mnie ta roślinka. Poprzedniej wiosny znalazłem prawdziwy okaz: gęsty krzew ponad metrowej wysokości, z pniem na dwa palce grubym.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, to gratuluję Ci, Krzysztofie, takiego znaleziska. Botaniczne wawrzynki nie są aż tak duże, a ich kwiaty... raz mi się podobają, a raz nie. Ich barwa bardzo zależy od światła. Jeśli jest pochmurno - przypomina trupi fiolet i sporo trzeba podkręcić kolory na zdjęciu, żeby jakoś wyglądały.

      Usuń
  2. I niezmordowany przebiśnieg też jest ;-) Zachowania kwiatów mogą zastąpić zegary ;-)
    Udanego czasu w to wiosenne niewiosennie święto :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo bym chciała zobaczyć taki dobrze skomponowany zegar kwiatowy :-) Pozdrawiam serdecznie!

      Usuń