10 listopada 2021

Dąb pontyjski (Quercus pontica)

Na terenie botanicznego alpinarium zauważyłam dwa dęby pontyjskie. Oba są podobnych rozmiarów (mają ok. 2,5, może 3 m wysokości), a więc zapewne są w tym samym wieku. Jakim? Trudno powiedzieć, bowiem rosną bardzo wolno i w sprzyjających okolicznościach osiągają wysokość zaledwie 8 m.
Od dłuższego czasu jestem bardzo chora. Męczy mnie straszliwy suchy kaszel, duszności i ogólne osłabienie. Odporność mojego organizmu została poważnie nadszarpnięta. Więc jeśli wrócę do zdrowia i znów będę mogła bezkarnie szwendać się po Botaniku, obiecuję, że w przyszłym sezonie sfotografuję żeńskie kwiaty dębu pontyjskiego, które najwidoczniej przeoczyłam. 

Dąb pontyjski (Quercus pontica K.Koch) – gatunek rośliny z rodziny bukowatych
 
Dąb pontyjski (Quercus pontica)   kwiaty męskie [15 maja]

Dąb pontyjski (Quercus pontica)   kwiaty męskie [15 maja]

Dąb pontyjski (Quercus pontica)   kwiaty męskie [15 maja]

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  14 czerwca

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  27 czerwca

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  4 lipca

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  21 sierpnia

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  3 października

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  4 października

Zdjęcia powstałe w 2022 r.

Dąb pontyjski (Quercus pontica)  23 kwietnia
 
Dąb pontyjski (Quercus pontica)  9 maja  (obok liści widoczne są wilczomlecze migdałolistne!)




--------------------------------------------------



Dąb pontyjski (Quercus pontica K.Koch) – gatunek rośliny z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). 

Występuje naturalnie w północno-wschodniej Turcji oraz na Kaukazie.

Pokrój  - drzewo dorastające do 8 m wysokości. Charakteryzuje się wolnym tempem wzrostu. 

Pień jest krótki. Korona - zaokrąglona i luźna. 

Kora - łuszcząca się, z czasem staje się szorstka i pobrużdżona, ma barwę od szarej do purpurowo-brązowej. 

Gałęzie - tęgie, kanciaste, o barwie od śniadej do szarobrązowej, z wąskimi przetchlinkami. 

Pąki - osiągają 1-1,5 cm długości, z zielonymi, nakładającymi się na siebie łuskami, są orzęsione przy wierzchołku.

Liście - blaszka liściowa jest gruba i ma odwrotnie jajowaty kształt, z 25-30 ząbkami na brzegu. Mierzy 10-20 cm długości oraz 5-10 cm szerokości, jest ząbkowana na brzegu (ząbki są ościste i zakręcone). Górna powierzchnia jest błyszcząca i ma zieloną barwę, natomiast od spodu jest jasno sina, z gwiaździstymi włoskami. Ma 15-17 par zagłębionych nerwów o żółtej barwie, co drugi sięga szczytu ząbka. Ogonek liściowy jest żółty i ma 15 mm długości.

Kwiaty - kwiaty męskie to kotki zebrane po 2 lub 3. Kwiaty żeńskie mają słupkowie z 5 długimi znamionami.

Owoce - orzechy zwane żołędziami o jajowatym kształcie z wąskim wierzchołkiem, dorastają do 3-4 cm długości. Szypułki są krótkie i grube. Orzechy otulone są w miseczkach do 35-50% ich długości.

Występuje na wysokości od 1200 do 2300 m n.p.m. 

Jest zimotrwały. 

Preferuje gleby ubogie w wapń.



źródło, link





8 komentarzy:

  1. Wspaniale udokumentowany zdjęciami opis. Piękne drzewo.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie wiedziałem o takim dębie. Jego liście bardziej buka lub graba przypominają.
    Aniko, zdrowia życzę!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ha, widziałam i pobieżnie sfotografowałam jeszcze inne dęby w Botaniku. Wierz mi, nie przypominają naszych rodzimych dębów (chodzi mi głównie o liście).
      Dziękuję za życzenia, Krzysztofie. Pomału zdrowieję :-)

      Usuń
  3. Ojej, Aniko, mam nadzieję, że już lepiej się czujesz. Wpis "jeśli wrócę do zdrowia" brzmi dramatycznie. A w kwestii dębów - dęby są jednopienne. Ich kwiaty rzeczywiście są rozdzielnopłciowe, ale występują na tym samym osobniku. Te kotki widoczne na Twoich zdjęciach to na bank kwiaty męskie. Kwiaty żeńskie u dębów to niepozorne "robaczki", zebrane po 2-3 na krótszych lub dłuższych szypułkach w kątach liści. Musiałaś je przeoczyć. Botanik.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Serdecznie dziękuję za sprostowanie mojego błędu, już poprawiłam wpis.
      Tak, czuję się lepiej, ale prawda jest taka, że to była (i jeszcze trochę jest) moja najdłuższa i najcięższa infekcja wirusowa, jaką w życiu przeszłam (a nie był to C 19).
      Jeszcze raz bardzo dziękuję i pozdrawiam, polecając swój blog Twej nieocenionej botanicznej trosce ;-D

      Usuń
    2. Polecać nie musisz, bo zaglądam tu z przyjemnością, za każdym razem podziwiając Twoje zdjęcia i dziwiąc się, że osoba nie związana z biologią ma taką wiedzę. P.S. To popraw jeszcze pierwsze zdanie ;) Nie ma osobnika żeńskiego i męskiego w przypadku dęba ;)

      Usuń
    3. Bardzo mnie cieszą Twe odwiedziny i merytoryczna piecza :-). Biologia była moim ulubionym przedmiotem w szkole i chyba zawsze miałam z niej piątkę. Szkoda, że nie poszłam na studia w tym kierunku, może byliby ze mnie ludzie. Niestety, wtedy wbiłam sobie do głowy (a nikt mi tego nie wybił), że powinnam zostać artystą plastykiem.

      Usuń