Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) – gatunek rośliny należący do rodziny piwoniowatych [10 maja] |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 2 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 2 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 2 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 7 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 9 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 10 maja |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) |
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) 3 czerwca |
Poniżej otwarty owocostan piwonii krymskiej. Przedstawim go, gdyż moim zdaniem różnica w wyglądzie owocostanu piwonii Młokosiewicza jest... żadna.
Wpis o piwonii krymskiej raczej nie powstanie, załączam więc zdjęcie tej rośliny (wygląd w połowie września). W tym samym czasie piwonia Młokosiewicza miała nadal zielone liście. A ponieważ obie rośliny widziałam tego samego dnia, uderzyło mnie to, że liście tej drugiej są zdecydowanie, co najmniej półtora jeśli nie dwukrotnie większe!
-----------------------------------------------
Piwonia Młokosiewicza (Paeonia daurica subsp. mlokosewitschii (Lomakin) D.Y.Hong, syn. Paeonia mlokosewitschii Lomakin) – podgatunek piwonii krymskiej, rośliny należący do rodziny piwoniowatych.
Została odkryta w 1897 r. przez słynnego polskiego przyrodnika, Ludwika Młokosiewicza.
Dawniej uznawany za odrębny gatunek, Paeonia mlokosewitschii, lecz w 2002 r. chiński botanik, Hong Deyuan, zredukował go do podgatunku Paeonia daurica.
Pochodzi z Kaukazu, gdzie występuje w naturze (rośnie na skalistych zboczach w lasach dębowych, grabowych lub bukowych).
Piwonia Młokosiewicza to wolno rosnąca, długowieczna (nawet 25 lat) bylina o wzniesionym, krzaczastym i lekko rozłożystym pokroju. Dorosłe okazy mogą tworzyć krzewy.
Osiąga od 50 do 70 cm wysokości.
Łodyga - dość gruba.
Liście - duże, szarozielone, o jajowatym kształcie, lekko spłaszczone.
Kwiaty - żółte lub kremowe (rzadko białe), mają 8 płatków, pręciki intensywnie żółte. Kwiaty mają średnicę do 13 cm).
Kwitnie - w drugiej połowie maja (pełnię kwitnienia roślina osiąga po 5-8 latach od posadzenia).
Owoce - malutkie mieszki o czerwonych okrywach, zawierające lśniąco czarne nasiona. Dojrzewają w sierpniu
Korzenie - drewniejące.
Gatunek całkowicie mrozoodporny.
Preferuje stanowiska pół cieniste.
Gleby żyzne, przepuszczalne.
Ciekawa
OdpowiedzUsuńDobry wieczór, Aniko! :-)
OdpowiedzUsuńWidząc kwiaty, a ostatnio zwracam na nie większą uwagę, czasami wyobrażam sobie Anikę uwijającą się wokół kwiatów z aparatem. Czy tak jest?
Krzysztof Gdula
Na wszelki wypadek się podpisuję, bo ostatnio Google szwankują.