18 maja 2015

Suchodrzew tatarski

Suchodrzew tatarski najlepiej czuje się i rozkwita w pełnym słońcu, lecz ja po raz pierwszy zobaczyłam ten krzew w miejscu dość zacienionym, pośród drzew rosnących wzdłuż ścieżki rowerowej. Na tle rozmaitych odcieni zieleni liści sąsiadujących drzew widok dość licznych różowo-białych kwiatów, a zwłaszcza różowych pąków tej rośliny natychmiast przykuł moją uwagę. Nigdy dotąd nie widziałam takiego krzewu o wiotkich gałązkach, charakterystycznych ciemnozielonych listkach i wręcz egzotycznych kwiatach. Oczywiście, zatrzymałam się i zrobiłam sporo zdjęć, bardzo przejęta swym odkryciem.
Gdy udało mi się zidentyfikować gatunek, zebrałam o nim sporo informacji i postanowiłam odwiedzić ten krzew ponownie. I wiecie co? Po drodze natknęłam się na wiele suchodrzewów, którymi obsadzono fragmenty pobocza jezdni oraz na kilka rosnących samopas. Przechodzę tamtędy dość często, a jednak krzewy umykały mojej uwadze. Doprawdy, to zdumiewające, że zaChwycił mnie suchodrzew tatarski rosnący w miejscu niezbyt dla niego odpowiednim. Być może tak zaskoczył mnie swoją obecnością, że nareszcie go ujrzałam. Tsaheylu, suchodrzewie.

Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - krzew należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae).  Osiąga do 3-4 m wysokości.

I jeszcze słowo o nazwie gatunkowej. Stosowane są dwie - suchodrzew, bądź wiciokrzew tatarski. Poniżej opisu botanicznego zamieszczam informacje o rodzaju Lonicera, z którego wynika, że formy zdrewniałe określa się mianem suchodrzewu. Do tego rodzaju roślin należą również formy pnące (niezdrewniałe) i te nazywa się wiciokrzewami.
 
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) kwitnie bardzo obficie na przełomie maja i czerwca.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - kwiaty pachną delikatnie, wytwarzają nektar i zapylane są przez owady i ptaki.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - kwiaty różowe lub białe o długości 1,5-2 cm i średnicy do 2,5 cm, wzniesione, ustawione parami w kątach liści wzdłuż pędów. Bardzo dekoracyjne i miododajne.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - kwiaty o pięciu zrośniętych płatkach, tworzących długą rurkę, 2-wargowe; 5 pręcików i 1 słupek.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie na stanowisku słonecznym.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) rośnie na każdej glebie (z wyjątkiem bardzo suchej i piaszczystej), ale najlepiej się czuje na glebach przepuszczalnych, ale żyznych. Odczyn gleby najlepiej obojętny lub lekko kwaśny. 
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - liście jajowate lub eliptyczne 4-6(8) cm długości, zwykle gładkie, sercowate u nasady i zwężone na szycie, ciemnozielone, na dolnej stronie sinozielone.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) jest rośliną ekspansywną, dobrze rośnie nawet na ubogich glebach. Jego czerwone, kuliste owoce są chętnie zjadane przez ptaki.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) może być stosowany do rekultywacji terenów poprzemysłowych oraz w nasadzeniach krajobrazowych, jak i do obsadzania dróg i autostrad.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) to dekoracyjny, szybko rosnący, szeroki krzew dorastający do 3-4 m wysokości i 1,5-3 m szerokości, o jajowatej, gęstej koronie.
Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - krzewy, które widziałam miały różowe pąki, a rozwinięte w pełni kwiaty stawały się białe.

Wiciokrzew tatarski spotkałam także przy ścieżce prowadzącej do Zaczarowanego Lasu. Rosła tam także odmiana o białych kwiatach - jest to albo odmiana 'Alba', albo... wiciokrzew pospolity.

Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - przekwitłe kwiaty obsychają i lekko brązowieją.

To prawdopodobnie także suchodrzew tatarski (Lonicera tatarica) odmiana 'Alba' o białych kwiatach.
To prawdopodobnie także suchodrzew tatarski (Lonicera tatarica) odmiana 'Alba' o białych kwiatach. 



------------------------------------



Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica) - krzew należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae), rodzaj Lonicera L.
Pochodzi z Syberii i innych części Azji Wschodniej. Obecnie zdziczały występuje powszechnie na terenie Europy i Ameryki Północnej, gdzie został sprowadzony, jako roślina ozdobna. Jest rośliną ekspansywną, dobrze rośnie nawet na ubogich glebach. Jego owoce są chętnie jedzone przez ptaki, dlatego w szybkim tempie rozprzestrzenia się na nowe obszary.

Pokrój - szybko rosnący, szeroki krzew o przeciętnej wysokości nieco ponad 2 m (dorasta jednak do 3-4 m) i 1,5-3 m szerokości, o jajowatej, gęstej koronie. Pędy szare lub szarożółte.

Liście - jajowate lub eliptyczne 4-6(8) cm długości, zwykle gładkie, sercowate u nasady i zwężone na szycie, ciemnozielone, na dolnej stronie sinozielone, szarawe. Nasada liścia jest prawie płaska, lekko sercowata. Krzew wygląda atrakcyjnie również jesienią za sprawą liści, które przebarwiają się na brązowo-różowy kolor.

Kwiaty - różowe, białe lub ciemnoczerwone o długości 1,5-2 cm i średnicy do 2,5 cm, wzniesione, ustawione parami w kątach liści wzdłuż pędów. Bardzo dekoracyjne i miododajne.
Kwitnie bardzo obficie na przełomie maja i czerwca.

Owoce -  czerwone, kuliste o średnicy 0,8 cm, na dość długich szypułkach, dojrzewają w sierpniu. Po dojrzeniu szybko opadają. Ich zjedzenie może spowodować dolegliwości żołądkowe.

Wymagania siedliskowe - niewielkie. Rośnie na każdej glebie (z wyjątkiem gleb bardzo suchych i piaszczystych), ale najlepiej się czuje na glebach przepuszczalnych, ale żyznych. Odczyn gleby najlepiej obojętny lub lekko kwaśny.
Wytrzymuje okresowe braki wody.

Stanowisko - najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie posadzony w pełnym słońcu (w cieniu słabo kwitnie).

Rozmnażanie - przez sadzonki półzdrewniałe pobierane latem.

Roślina mrozoodporna.
Odporny na zanieczyszczenia powietrza. Może być używany do rekultywacji terenów poprzemysłowych oraz w nasadzeniach krajobrazowych, jak i do obsadzania dróg i autostrad. Ładnie wygląda zarówno posadzony pojedynczo, jak i w grupach. Dobrze znosi cięcie, więc można formować z niego gęste i dość wysokie żywopłoty oraz szpalery.

Choroby - dość wrażliwy na mączniaka oraz atakowany przez mszyce.


Odmiany suchodrzewu tatarskiego:
  • ‘Alba’ - odmiana o białych kwiatach.
  • ‘Arnold Red’ – o ciemnoróżowej niemal czerwonej barwie kwiatów.
  • ‘Morden Orange’ – jasnoróżowych kwiatach i pomarańczowych owocach.
  • ‘Nana’ – odmiana karłowa dorastająca do 1 m wysokości, kwitnąca na różowo.
  • ‘Lutea’ – kwitnie na różowo i tworzy żółte owoce.


**************


Wiciokrzew, suchodrzew (Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae).
Formy zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast formy zdrewniałe suchodrzewami. Liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej.
Gatunkiem typowym jest Lonicera caprifolium L . (suchodrzew pospolity).
Krzewy lub pnącza, zarówno wiecznie zielone, jak i o ulistnieniu sezonowym.
Ulistnienie - nakrzyżległe, liście całobrzegie, z krótkimi ogonkami.
Kwiaty - 5-krotne, ze zrośniętymi płatkami tworzącymi długą rurkę, 2-wargowe. Przeważnie są wonne, wytwarzają nektar i zapylane są przez owady i ptaki.
Owoce - jagody, czasem zrośnięte parami.

Gatunki dziko rosnące w Polsce:



Źródła i linki:
link 1, link 2, link 3, link 4, link 5, link 6, link 7,


.24.2..

krzew różowo białe kwiaty, suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski, Lonicera tatarica, suchodrzew tatarski zdjęcia opis, wiciokrzew tatarski zdjęcia opis, Lonicera tatarica zdjęcia opis, suchodrzew tatarski wygląd informacje, wiciokrzew tatarski jak wygląda, Lonicera tatarica obrazy informacje, suchodrzew tatarski chwile zachwycone, wiciokrzew tatarski chwile zachwycone, Lonicera tatarica chwile zachwycone,ozdobny krzew różowe kwiaty, krzew białe kwiaty

5 komentarzy:

  1. mamy w ogródku kilka, ale właśnie w wersji pnącej, z tym że odziemne starsze części rośliny... drewnieją.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Musisz zatem zdecydować czy to wiciokrzewy czy suchodrzewy. Pewna różnica jest, ale w sumie obie nazwy są prawidłowe.

      Usuń
    2. Jak sądzę mam w ogródku do czynienia z odmianami wyhodowanymi sztucznie, dlatego jedyna w miarę pewna wiedza pochodzić może z etykiet... a tych nie mam, bo "odszczepiłem" sobie od sąsiadów.

      Usuń
  2. Bardzo ładny jest ten wiciokrzew. Kwiaty jakbym znał, gdzieś je widziałem, a może kojarzą mi się z kwiatami innej rośliny.
    Więź, napisałaś. Skoro są nasze emocje, jest i więź, ale dla uzupełnienia wspomnę tutaj swoje zaskoczenie i zadowolenie, gdy po lekturze książki poświęconej geomorfologii rozejrzałem się wokół, zwłaszcza w górach. Widziałem więcej i wyraźniej niż wcześniej. Teraz wiem, że wiedza to taki ekran wysokiej rozdzielczości, przez który oglądamy świat. Wiedza wyostrza widzenie.
    Aniko, podoba się nam ten sam film. Ja bardzo mało oglądam filmów, bo telewizora nie mam, a do kina chodzę raz na kilka lat. Avatar po raz pierwszy obejrzałem na wielkim ekranie kina domowego będąc u kogoś w gościnie. Wrażenie uczynił wielkie nie tylko jakością obrazu i komputerową grafiką.
    Do tej pory oglądałem go już trzy razy:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z pewnością widziałeś ten krzew, bo wcale nie jest rzadki, trzeba go tylko zauważyć. Ja teraz już widzę go w wielu miejscach - na skwerach lub rosnący dziko. To bardzo ekscytujące odczucie, choć budzące pewne zmieszanie - nagle coś zobaczyć (dostrzec), co dotąd mijało się obojętnie, nie obrzuciwszy nawet wzrokiem. Zdobyta wiedza również pomaga otworzyć oczy.
      Informacje o filmie "Avatar" znajdują się m.in. w Wikipedii. Przeczytałam, że było sporo przypadków depresji u widzów, pragnących żyć na Pandorze. Dla mnie Pandora znajduje się tu i teraz, przynajmniej czasami.

      Usuń