Teraz gdy wiem już jakie liście posiada klon jesionolistny, z niejakim zdziwieniem zauważam go w wielu miejscach, zarówno w postaci drzew w różnym wieku, jak i wysokich niby krzewów. W poprzednim odcinku pokazałam kwiaty tego drzewa oraz podałam opis botaniczny. Wynika z niego, m.in., że klon jesionolistny jest rośliną inwazyjną, zagrażającą (tłumiącą) innym gatunkom. Nie mnie jednak osądzać te czy inne rośliny pod tego rodzaju kątem, gdyż interesują mnie one same w sobie, jako jeden z cudów natury, który dane mi jest zobaczyć i przeżyć.
Przy mojej aktywności fotograficznej możesz liczyć na niemal pełną dokumentację faktograficzną :-) - dziś przedstawiam tylko liście, a na deser tworzące się owoce klonu jesionolistnego.
Ze względu na sporą ilość zdjęć, sylwetki drzew - pokrój, pień i korę pokażę w kolejnym (ostatnim?) odcinku poświęconym temu gatunkowi klona.
No to zaczynamy! Na początek pąki. Pamiętasz? Są to pąki kwiatowe, nie liściowe - to od nich drzewo rozpoczyna swą wegetację i zakwita (osobniki męskie!) najwcześniej spośród niemal wszystkich drzew.
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - rozwijające się kwiaty męskie, zawiązków liści jeszcze nie ma, a przynajmniej ich nie widać. Pąki mają brudnożółto-brązową barwę (wygląd 16 marca, Łąka Wschodnia) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - młode liście (wygląd 14 kwietnia) Młode pędy są pokryte woskowatym, białoniebieskawym i łatwo ścierającym się nalotem (cecha rozpoznawcza) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) osobnik żeński - niezbyt widoczne kwiaty żeńskie rozwijają się równocześnie z liśćmi. Ciekawostka - owoce pojawiają się wyłącznie na osobnikach żeńskich ;-P . |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) ten sam osobnik żeński - widoczne są młode listki, ale bardziej rzucają się w oczy zeszłoroczne szypułki, z których odpadły owoce (fot. 14 kwietnia, park przy Drodze Dębińskiej) |
 |
| Pierzaste liście klona jesionolistnego (Acer negundo L.) stanowią wyjątek wśród klonów - młode liście (wygląd 14 kwietnia) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - liście (fot. 2 maja) Listek szczytowy często dość głęboko wcięty, czasem nawet wyraźnie trójklapowy; wcięcia na listkach bocznych są zwykle mniejsze, a niekiedy w ogóle nie występują. Czasami jednak mogą być większe niż na listku szczytowym. |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - ulistnienie drzewa o pokroju nieco krzaczastym (fot. 2 maja, Łąka Wschodnia) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - liście (fot. 11 maja) Górna powierzchnia liści jest zielona, dolna owłosiona. |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - liście (fot. 11 maja) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - liście (fot. 11 maja) Liście naprzeciwległe, nieparzystopierzaste, składające się z 3-5 (9)listków na krótkich łodyżkach, osiągają długość 15 cm. |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - liście (fot. 11 maja) Poszczególne listki są owalno-lancetowate i zaostrzone, o brzegach nieregularnie piłkowanych |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) osobnik męski - liście rozwijają się po przekwitnięciu kwiatów. Ta gałązka bardzo się rozrosła (porównaj ze zdjęciem kwiatów z poprzedniego odcinka - zdjęcie nr 13). |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - inna gałązka tego samego drzewa (osobnik męski) - fot. 11 maja |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - rzut oka na pień drzewa. Dokładniej pokażę korę, pień i pokrój tych drzew w kolejnym odcinku - fot. 11 maja. |
Po przekwitnięciu zapylonych dzięki wiatrowi kwiatów, drzewa szybko wytwarzają owoce, które często utrzymują się na drzewie przez całą zimę. To znak rozpoznawczy osobników żeńskich.
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - dojrzewające owoce (fot. 11 maja) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - na innym osobniku (inna odmiana?) dojrzewające skrzydlaki (owoce) mają czerwonawe zabarwienie (fot 11 maja, Łąka Wschodnia). |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - zeszłoroczne owoce dotąd utrzymywały się na drzewie (fot. 17 marca) |
 |
| Klon jesionolistny (Acer negundo L.) - po rozwinięciu kwiatów (męskich) na szczycie zaczynają pojawiać się jasnozielone zawiązki liści (fot. 9 kwietnia) |
---------------------------------
Ogólny opis klona jesionolistnego podałam tutaj. Poniżej przytaczam jedynie opis liści:
Blaszkowate, nieparzystopierzaste, złożone (wyjątek wśród klonów!) z 3-5(7) listków, długości całkowitej 10-25cm. Listki bardzo zmienne w formie, czasami nieregularnie podzielone, przeważnie jednak owalno-lancetowate o zaostrzonym i mocno wyciągniętym wierzchołku, długości 5-10 cm, na brzegu ostro i głęboko, nieregularnie ząbkowane, z góry matowo jasnozielone i nagie, od spodu lekko owłosione, cienkie (przez co nieco zwisające), umieszczone na bardzo krótkich ogonkach (czasami wręcz siedzące) z wyjątkiem listka szczytowego, który ma dłuższy ogonek. Listek szczytowy często dość głęboko wcięty, czasem nawet wyraźnie trójklapowy; wcięcia na listkach bocznych są zwykle mniejsze, a niekiedy w ogóle nie występują, ale czasami mogą być też większe niż na szczytowym. Nerwy dochodzą do brzegu blaszki.
Ustawienie liści - naprzeciwległe na długich, w młodości czerwonawych ogonkach.
Okres występowania liści - od połowy kwietnia do przełomu września i października, czasem do końca października.
Liście zaczynają się rozwijać około połowy kwietnia. Pod koniec września rozpoczyna się ich przebarwianie. Zmiana koloru jest raczej nieznaczna (wyjątkowa cecha wśród klonów) - jasnozielona barwa przechodzi stopniowo w wyblakły, żółtawy kolor. Liście opadają stopniowo od przełomu września i października do końca października.
Klon jesionolistny jest jednym z drzew dość wcześnie tracących liście. Ich przebarwienie następuje na początku października, a przed połową tego miesiąca drzewa są już całkiem bladożółte. Około połowy października (w przypadku przymrozków czasem nawet wcześniej) opadanie liści staje się intensywne i przed początkiem listopada ich zdecydowana większość jest już na ziemi. Opadanie liści rozpoczyna się zwykle od wierzchołka, co powoduje dość charakterystyczny wygląd klona jesionolistnego jesienią: drzewo na szczycie korony posiada bezlistne, miotlasto sterczące w górę gałązki.
Pierzaste liście klona jesionolistnego stanowią wyjątek wśród klonów.
źródło - Moje drzewa
Zobacz też inne wpisy związane z klonem jesionolistnym:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz