Zagłada Łąki Północnej

Nie będzie już TEGO powojnika, cykorii, wrotycza, nie dostanę się też do pałki szerokolistnej - wszystko jest lub zaraz zostanie zniszczone, sponiewierane i zrównane z ziemią. Zagospodarowane i ucywilizowane.
Już w Wielki Czwartek, gdy przechodziłam koło Łąki Północnej, do której mam najbliżej, zobaczyłam coś, od czego ścierpła mi skóra. Spychacz, zwiezione pnie drzew ułożone w wielki stos, mnóstwo pali wbitych w ziemię w równych odstępach, a przede wszystkim nagą, czarną ziemię obdartą ze wszystkiego, czemu dotąd gościnnie służyła, poznaczoną śladami koparki. Widok był porażający! W jednej chwili zrozumiałam, że oto jestem świadkiem nagłej i niespodziewanej zagłady łąki. Nieużytku, powiesz, ale to nie tak. Grunt na terenie miasta jest cenny, nawet jeśli przez wiele lat stał odłogiem. Jednak to nie jest nieużytek - to żywy organizm, złożony z wielu roślin, które rosły tu latami, a jesienią wysiały nasiona w nadziei stworzenia nowego życia, owadów, robaków, pająków - i był to ich cały świat. Teraz został bezpowrotnie zmasakrowany i skazany na wyrugowanie, zabetonowanie i zniewolenie.

Zagłada Łąki Północnej - koła koparki rozryły ziemię i zmasakrowały rośliny, które od lat ją porastały.

Ta ścieżka prowadziła do pałki szerokolistnej rosnącej na niewielkim, podmokłym skrawku ziemi. On też zapewne zostanie zniszczony

W ziemi osadzono mnóstwo drewnianych pali. Stoją jak bezgłowi, bezręcy żołnierze wcieleni do nowej służby.

Lada dzień cały teren, który dotąd był łąką i polem, zostanie ogrodzony blaszanym płotem. Wszystko co rosło na tym terenie zostanie zgładzone, nasiona nie wykiełkują, nic się nie zazieleni bez... pozwolenia.

To tam znalazłam powojnika pnącego, który tak mnie zachwycił.

Bezręcy strażnicy stanęli w ponurym szpalerze otaczając wielki teren. Nie wiem jak to możliwe, ale czułam (słyszałam?) ich wibrujący, zwielokrotniony jęk bólu i niedowierzania - jeszcze niedawno były drzewami w lesie; nie pojmują, jak to się stało, że odtąd, niczym zombie będą trwać na straży unicestwiania tego miejsca. 

Nie będzie też łobody. Co prawda nie rośnie na grodzonym terenie, ale spychacz panoszący się wszędzie zniszczył, wyrwał z korzeniami większość tych roślin. Na nic nie zdały się moje jesienne zabiegi - rozsiałam nasiona łobody na łące, która... właśnie utraciła prawo bytu.
Jest mi bardzo smutno z tego powodu.
Ale mam chociaż jedną dobrą nowinę. Być może udało mi się uchronić przed koszeniem pewien uroczy skrawek ziemi przed ogrodzeniem dużej posesji - poprosiłam o to właścicielkę i ta zgodziła się chętnie. Dziękuję!

zagłada łąki zdjęcia, zagłada łąki chwile zachwycone,