Zawilec chiński

Na wysokich i dość sztywnych, różowofioletowych łodygach kołysały się bladoróżowe kwiaty i fioletowawe pąki. Niezwykłe, piękne, eteryczne zawilce. Widząc je po raz pierwszy musiałam dotknąć płatków - zdawały się być nierzeczywiste, jakby wykonane z mięsistej bibuły. Na środku dużych, pięciopłatkowych kwiatów gęsty wianuszek pręcików otaczał kuliste dno kwiatowe.
Te kwiaty to zawilce chińskie, ale nie mam pewności. Możliwe, że jest to ich odmiana - zawilec japoński. Na wszelki wypadek podaję opisy obu roślin. Zawilce rosły na pewnej wypielęgnowanej rabacie, którą podziwiałam dwukrotnie, tam gdzie znalazłam m.in. wilczomlecza obrzeżonego.
Oto jeszcze jedno wspomnienie lata, co prawda, zebrane późnym i nieco już pochmurnym popołudniem, ale to zawsze coś.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych, pochodzi z zachodnich i środkowych Chin i Tajwanu (fot. 27 lipca)

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - kwiaty zbudowane z 5 listków okwiatu, o płatkach z zewnątrz ciemniejszych, wewnątrz jasnoróżowych, prawie białych, zebrane w luźne baldachy na szczycie rozgałęzionej łodygi.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - w środku kwiatu żółte pręciki otaczają słupki zebrane na kulistym dnie kwiatowym. Słupki początkowo zielone w miarę dojrzewania żółkną.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) kwitnie od sierpnia aż do pierwszych jesiennych chłodów.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - kwiaty białe różowe lub fiołkoworóżowe o średnicy 5 cm. Cała roślina jest słabo owłosiona.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - bylina rabatowa, ceniona ze względu na późną porę kwitnienia. Osiąga od 50 do 100 cm wysokości.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - wymaga gleby gliniasto-piaszczystej lub próchniczej o odczynie lekko kwaśnym, stale wilgotnej i dobrze zdrenowanej.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - wymaga stanowiska w półcieniu. Roślina dość odporna na mróz, ale należy okrywać ją na zimę, choćby suchymi liśćmi, zwłaszcza w pierwszym roku po posadzeniu.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - nadaje się na rabaty, brzegi oczek wodnych, ogrody skalne, kompozycje naturalistyczne oraz na kwiat cięty.

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - liście ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze, duże, złożone, trójdzielne, nieregularnie trójklapowe, o łatkach ząbkowanych.

-----------------------------------------

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych, pochodzi z zachodnich i środkowych Chin i Tajwanu. Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.
Często błędnie nazywany jest zawilcem japońskim, gdyż ten jest tylko jego odmianą (wyhodowaną w Japonii).
Nazwa zawilca Anemone pochodzi od greckiego słowa anemos (wiatr).

Bylina rabatowa, ceniona ze względu na późną porę kwitnienia. Osiąga 50-90(100) cm wysokości.

Łodyga -  wysokie, luźno rozgałęzione pędy z charakterystycznym okółkiem głęboko podzielonych, ciemnozielonych liści podkwiatostanowych. Cała roślina jest słabo owłosiona.

Liście - ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze, duże, złożone, trójdzielne, nieregularnie trójklapowe, o łatkach ząbkowanych.

Kwiaty - białe różowe lub fiołkoworóżowe, promieniste kwiaty zbudowane z 5 listków okwiatu, o płatkach z zewnątrz ciemniejszych, wewnątrz jasnoróżowych, prawie białych, zebrane po około 15 w luźne baldachy, na szczycie rozgałęzionej łodygi. W środku kwiatu żółte pręciki otaczają słupki zebrane na kulistym dnie kwiatowym. Słupki początkowo zielone w miarę dojrzewania żółkną. Kwiaty o średnicy 5 cm
Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu i trwa aż do pierwszych jesiennych chłodów.

Korzenie - włókniste

Wymagania glebowe - gleba gliniasto-piaszczysta lub próchnicza o odczynie lekko kwaśnym, stale wilgotna i dobrze zdrenowana. Zimą bardzo szkodliwa jest stagnująca woda w glebie, a więc drenaż jest niezbędny. Stanowisko półcieniste.
Roślina dość odporna na mróz, ale należy okrywać ją na zimę, choćby suchymi liśćmi, zwłaszcza w pierwszym roku po posadzeniu.

Rozmnażanie - przesadzanie i dzielenie kęp wykonuje się tylko wiosną.

Zastosowanie - rabaty (lekko zacienione), brzegi oczek wodnych, ogrody skalne, kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) oraz na kwiat cięty. Do sadzenia zarówno pojedynczo, jak i po 2-3 rośliny w grupie. Na 1 m² sadzi się pięć roślin.

******************

Zawilec japoński (Anemone hupehensis (Lemoine) Lemoine var. japonica (Thunb.) Bowles & Stearn) - odmiana pochodzącego z Chin gatunku zawilca Anemone hupehensis, zwanego zawilcem chińskim, rośliny z rodziny jaskrowatych. Gatunek ten od dawna uprawiany był w Japonii, gdzie wyhodowano z niego odmianę ozdobną, obecnie uprawianą w licznych krajach świata.
Przez niektórych botaników został nieprawidłowo sklasyfikowany jako odrębny gatunek Anemone japonica, często też nazwa zawilca japońskiego nieprawidłowo przypisywana jest do pochodzącego z Chin zawilca Anemone hupehensis.
Zawilec japoński jest wyższy od chińskiego, a kwiaty posiadają więcej płatków.
Tworzy dość wysokie i luźno rozgałęzione u dołu pędy, na których wiosną wyrastają duże, promieniste kwiaty w kolorze od białego do fiołkoworóżowego.

Kwiaty wyrastają z kątów górnych liści na rozgałęziających się, miękko owłosionych szypułkach. W zależności od odmiany kwiaty mogą być białe, różowe, czerwone lub jasnofioletowe, pojedyncze lub pełne. Od spodu są jedwabisto owłosione i zazwyczaj o nieco innej, intensywniejszej barwie. 
Kwitnie od sierpnia do października.

Liście wyłącznie odziomkowe, podzielone na wiele palczastych łatek; trójdzielne, pierzaste, szorstko owłosione wyrastają na rozgałęzionych u dołu, sztywnych pędach.

Korzenie - rośliny silnie się rozrastają, tworzą grube, mięsiste, pełzające kłącza i głęboko sięgające w głąb ziemi korzenie.

W krajach o cieplejszym klimacie jest rośliną wiecznie zieloną. Uprawiany jest ze względu na swoje piękne kwiaty, może być też rośliną okrywową. Rozmnaża się go głównie wegetatywnie, przez podział rozrośniętych, silnie drewniejących karp - wykonuje się go wczesną wiosną. Można także rozmnażać przez nasiona (latem).

Niektóre odmiany zawilca japońskiego:

• `Handspen Anundance` – o ciemnoróżowych kwiatach z jasnoróżowym lub białym obrzeżeniem płatków
• `September Charm` – o jasnoróżowych kwiatach z 5-6 płatkami
• `Prinz Heinrich` – kwiaty mają 10 lub więcej płatków jaśniejszych na spodniej stronie

W zależności od odmiany osiąga od 40 do 150 cm wysokości.

Wymagania glebowe - gleby żyzne, dość wilgotne o odczynie obojętnym, najlepiej w miejscach lekko zacienionych, ale nie pod drzewami.

Można je sadzić na rabatach bylinowych miejscach lekko zacienionych, np. pod koronami drzew, obok altany lub pergoli lub w grupach na trawnikach. Obok zawilców można sadzić paprocie, parzydło leśne, sadźca purpurowego lub świecznicę.
Nadaje się na kwiat cięty.


źródła:
zawilec chiński - link 1, link 2, link 3,
zawilec japoński - link 4, link 5, link 6, link 7,


w10.34

zawilec chiński, Anemone hupehensis, zawilec japoński, zawilec chiński zdjęcia opis, Anemone hupehensis zdjęcia opis, zawilec japoński zdjęcia informacje, zawilec chiński chwile zachwycone, Anemone hupehensis chwile zachwycone, zawilec japoński chwile zachwycone,