Zarówno rojniki, jak i rojowniki (bardzo podobne rodzaje roślin) najpiękniej wyglądają podczas kwitnienia. Jednak rozeta, która wyda pęd kwiatostanowy, a następnie owoce, wkrótce potem ginie. Do tego czasu zdążyła wydać wiele rozet potomnych, ma więc prawo zaserwować taką ucztę (dla oczu) na pożegnanie.
 |
| Rojnik murowy (Sempervivum tectorum L.) – gatunek byliny z rodziny gruboszowatych [17 czerwca] |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
Poniżej zdjęcia sprzed roku
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) 18 czerwca |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
 |
| rojnik murowy (Sempervivum tectorum) |
----------------------------------------
Rojnik murowy (
Sempervivum tectorum L.) – gatunek byliny z rodziny
gruboszowatych. Został opisany w 1753 r. przez Karola Linneusza
Pokrój - roślina zebrana w rozety wydaje z kącików liści liczne rozłogi zakończone kolejnymi, małymi rozetkami. Dorasta do 15 cm wysokości i 50 cm szerokości
Łodyga kwiatostanowa wyrasta ze środka rozety.
Liście - nagie, z brzegu orzęsione, mięsiste, siedzące, o średnicy 4-10 cm, na szczytach często są różowoczerwone. Skupione w zwarte, zimozielone różyczki.
Kwiaty - bladoróżowe do czerwonawo-fioletowych, małe, siedzące, zebrane w płaskie kwiatostany (szczytowe wierzchotki). Płatków korony 8-16, pręcików dwa razy więcej od płatków.
Rośnie w miejscach silnie nasłonecznionych, na piaszczystych terenach.
Często sadzona jest w przydomowych ogródkach skalnych. Używana do obsadzania ozdobnych murków.
Wg rzymskiej tradycji, twierdząc, rojnik murowy chroni budynki przed wyładowaniami atmosferycznymi.
Roślina monokarpiczna – rozeta, która jest odpowiednio duża, po wypuszczeniu pędu kwiatowego i wydaniu nasion zamiera.
Gatunek jest bardzo zmienny, częściowo dlatego, że e przez prawie 200 lat powstały setki odmian, które były rozmnażane i sprzedawane.
źródło, źródło 2, link,
Rojnik
Jest w moich górach szczyt, a na jego skałach rosną dziwne roślinki. Pomyślałem o nich oglądając zdjęcia. Może dlatego, że są tam podobne? Może nawet takie same? Nie wiem.
OdpowiedzUsuńRozmaitość gatunków flory zadziwia mnie coraz bardziej, w czym masz nie ostatni udział, Aniko.
Sfotografowałam te rojniki, myślę, w najatrakcyjniejszej fazie rozkwitu. Obserwuję je jednak (zaglądam do nich) od czasu do czasu i widzę, że ich wygląd bardzo się zmienia. Gdybym spotkała je w naturze, nie wiedziałabym czy to ten sam gatunek, który widziałam np. miesiąc wcześniej.
UsuńJa naprawdę przestałam sobie zaprzątać głowę drobiazgową identyfikacją i opisem botanicznym. Podaję nazwy gatunków dlatego, że znajduję je wypisane na tabliczkach. Masz więc dobry punkt odniesienia - wystarczy więc, że stwierdzisz, iż widziałeś rojnika lub rojownika, albo jakiegoś "gruboszowatego" i będzie jak najbardziej OK. Przecież nie musimy być super znawcami botaniki :-)
Nie musimy. Ważne, że flora działa na nasz zmysł estetyczny.
UsuńJakie piękne zdjęcia mojego ulubionego rojnika. A dlaczego tak ulubionego? Dlatego, że chętnie się rozrasta w naszym ogrodzie. Gleba jest taka, że tylko nieliczne i odporne roślinki sobie dobrze radzą. W tym roku pięknie kwitnie i oby się rozrastał zasłaniając swymi pięknymi rozetami puste miejsca. Pozdrawiam!!!
OdpowiedzUsuńTo rzeczywiście ma się dobrze u Ciebie, bo nawet w Botaniku obserwuję raczej powolny przyrost rozetek potomnych. Za to jak już jakiś gatunek zakwitnie to "daje" z siebie wszystko - aż miło popatrzeć na pędy kwiatostanowe. Pozdrawiam :-)
UsuńPrzepiękny :)
OdpowiedzUsuń:-)
Usuń