Za każdym razem, gdy odwiedzałam ogród botaniczny, gdzieniegdzie natykałam się plon czy raczej dowód wielogodzinnych wysiłków pracowników dbających o należyty stan roślin. Były to stosy wyrwanych chwastów, obciętych pędów (czasem kwitnących!), korzeni, liści, a nawet gałęzi. Jak wiecie, osobiście nie czuję powołania do ziemi (w sensie uprawy, a więc i selekcji roślin), wynagradzając sobie ten defekt stale utrzymującym się zamiłowaniem do znajdowania czegoś nowego i uporczywym doszukiwaniem wszelkich uroków natury.
Wyżpin jagodowy wyrósł sobie obok kępy
goździcznika skalnicowego. Jeśli został posadzony celowo, to nadano mu status
incognito, a jeśli wyrósł samowolnie - jego obecność uszanowano, nie traktując jako
persona non grata ;-P
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera (L.) Roth) – gatunek rośliny wieloletniej (byliny) z rodziny goździkowatych [17 sierpnia] |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) 21 września |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) 3 października |
 |
| Wyżpin jagodowy (Silene baccifera) |
-------------------------------------------------
Wyżpin jagodowy (Silene baccifera (L.) Roth) – gatunek rośliny wieloletniej (byliny) z rodziny goździkowatych.
Gatunek wyodrębniany był tradycyjnie w monotypowym rodzaju wyżpin ze względu na swój specyficzny owoc (jagodę).
Utrwalona nazwa polska odzwierciedla właśnie takie odrębne ujęcie systematyczne tego taksonu. Jednak w aktualnym piśmiennictwie naukowym i bazach danych taksonomicznych gatunek klasyfikowany jest w ramach rodzaju lepnica (Lychnis). Zmiana pozycji taksonomicznej gatunku nastąpiła w połowie lat 90. XX w. i później została potwierdzona badaniami molekularnymi.
Występowanie - pochodzi z Europy, ale jest również szeroko rozpowszechniony w umiarkowanych regionach Azji i Afryki Północnej.
W Polsce osiąga północną granicę zasięgu i w północnej części Polski występuje rzadko. Na południu występuje częściej, ale również są to zwykle pojedyncze stanowiska, łatwe do wypatrzenia, gdyż żywa zieleń rośliny rzuca się w oczy z daleka.
Łodyga - krótko owłosiona i silnie rozgałęziona, początkowo wznosząca się, później płożąca.
Liście - ułożone naprzeciwlegle, lancetowate, zaostrzone, u nasady przechodzące w krótki ogonek.
Kwiaty - w kątach liści ustawione dychotomicznie (pojedynczo mogą występować na szczycie pędu) na krótko owłosionych osadkach. Kwiaty pięciokrotne. Płatki korony dwudzielne, wydłużone, jasnozielone, na końcach białe. Działki kielicha dołem dzwonkowato zrośnięte, górą głęboko rozcięte.
Kwitnie - od czerwca do sierpnia[września].
Owoc - kulista, czarna jagoda dojrzewająca w osłonie kielicha i umieszczona na krótkiej szypułce.
Korzeń - gromadzi węglowodany.
Siedlisko - naturalnym środowiskiem rośliny są łęgi i zarośla nadrzeczne. Można ją spotkać także w miejscach nasłonecznionych, lecz równocześnie wilgotnych, najczęściej na brzegach rzek, w dolnych częściach nasypów i poboczy dróg (w miejscach, gdzie spływa woda).
źródło, link,
Zdjęcia ciekawie pokazują tę chyba jednak nie aż tak atrakcyjną roślinę ;-) Już to raz napisałam - natura pięknieje na Twoich zdjęciach.
OdpowiedzUsuńDziękuję :-) Ja wychodzę z założenia, że jak się chce zobaczyć coś ładnego, to się znajdzie i wypatrzy :-D
Usuń