Pięciornik gęsi (Potentilla anserina)

W ogrodzie botanicznym odnotowałam już kilka (chyba nawet kilkanaście!) gatunków pięciornika. Te większe, o wzniesionym, krzaczkowatym pokroju zwykle prezentowane są pojedynczo lub w niewielkich skupiskach, za to te niższe, bardziej płożące się, przybierają formę "dywaników", szczelnie lecz uroczo zakrywających podłoże. Pięciornikowi gęsiemu poświęcono całkiem spore stanowisko, bardzo słusznie, moim zdaniem. Ilekroć przypomniałam sobie o nim i zaglądałam do niego, zawsze z pewną dozą satysfakcji, choć przez chwilę kontemplowałam niemal graficzne kompozycje złożone z mnóstwa efektownie wycinanych liści, okraszone akcentami kwiatowymi.

Pięciornik gęsi (Potentilla anserina)  21 lipca

Dalia 'Krzyżański'. A może 'Nuit d'Ete'

Nazwę odmiany 'Krzyżański' sczytałam z tabliczki umieszczonej przy krzewie tej dalii. W internetowej wyszukiwarce nie znalazłam jednak najmniejszej wzmianki na jej temat. Natomiast wyszukiwanie obrazem wskazało na odmianę 'Nuit d'Ete' (Letnia noc). Przyjrzawszy się zdjęciom tejże odmiany widzę ogromne podobieństwo, ale nie chciałabym zajmować jednoznacznego stanowiska. 

Doszukałam się informacji dość pokrzepiającej mnie w tej sytuacji, a mianowicie, że dotąd wyhodowano kilkadziesiąt... tysięcy odmian georginii. Zatem istnieje spore prawdopodobieństwo, że odmiana 'Krzyżański' faktycznie istnieje, zwłaszcza, że nazwa została podana przez ogród botaniczny[!]. Sugeruje też, że została stworzona przez polskiego hodowcę.

A to, że po zdjęcia wielu odmian dalii, które sfotografowałam w Botaniku, sięgam z dużą rezerwą (bo czy aby zostały prawidłowo oznaczone??), wynika choćby z tego, że pewnego razu pod koniec ubiegłego lata byłam świadkiem, jak kilkuletni ruchliwy chłopaczek w try miga obleciał wszystkie ścieżki na pokaźnej parceli, na której rosła kolekcja około 50 odmian dalii. Gdy się w końcu z impetem zatrzymał, aż jęknęłam z rozpaczy, gdyż w rękach dzierżył ze dwadzieścia tabliczek, które dla zabawy powyrywał spod poszczególnych krzaków. Zanim doszło od tego incydentu i tak pokaźny procent odmian nie znajdował potwierdzenia nazwy (bądź wyglądu) podczas moich działań weryfikacyjnych. Ze smutkiem zauważam, że dbałość o prawidłowe oznaczenie roślin w Botaniku pozostawia nieco do życzenia. Przy całej mojej wdzięczności za możliwość odwiedzania tego godnego podziwu miejsca, mojej ostoi...

 

Dalia 'Krzyżański' lub dalia 'Nuit d'Ete'

Chmielograb wirginijski (Ostrya virginiana)

Przedstawiam już drugi gatunek chmielograbu, tym razem wirginijski, pochodzący z Ameryki Północnej. Poprzedni, chmielograb japoński, pochodzi z Azji, ale tej wiosny natknęłam się na jeszcze jeden gatunek, chmielograb europejski, możliwe, że kiedyś go zaprezentuję. 

W porównaniu z chmielograbem japońskim, który chyba najbardziej mi się podoba, ten wirginijski wydał mi się drzewem smuklejszym, strzelistym o koronie rozszerzającej się ku górze. Oto i on - z liści grab, z kwiatów - brzoza, z owoców - chmiel. Ot, i chmielograb. Z rodziny brzozowatych.

 Chmielograb wirginijski (Ostrya virginiana (Mill) K. Koch) – gatunek roślin z rodziny brzozowatych [7 lipca]

 

Bergenia orzęsiona (Bergenia ciliata)

Bergenia orzęsiona to nieduża bylina obficie kwitnąca wiosną w botanicznym alpinarium. 

Jeszcze trwa lato i pogoda dopisuje, i chociaż staram się bywać jak najczęściej w ogrodzie botanicznym, to coraz rzadziej udaje mi znaleźć kwitnące rośliny. Zaczynam więc cofać się w czasie   ;-) 

Bergenia orzęsiona (Bergenia ciliata) – gatunek byliny należący do rodziny skalnicowatych  [1 maja]

 

Krwawnik wielkolistny (Achillea grandifolia)

Pierwszy raz dostrzegłam te okazałe rośliny trzy lata temu (co nie znaczy, że wcześniej ich tam nie było). Właśnie kwitły pod dwiema wierzbami, trochę daleko, by dokładniej im się przyjrzeć, ale zapadły mi w pamięć ze względu na dekoracyjne liście i pokaźne kwiatostany. Dopiero w tym sezonie uzbierałam wystarczającą ilość zdjęć, by zaprezentować ten gatunek krwawnika i okazało się, że sporządzenie choćby skromnego opisu botanicznego nie było wcale proste, gdyż żadna Wikipedia go nie zawiera. Początkowo swoje zdjęcia opatrzyłam nazwą krwawnik wielkoblaszkowy (bo taką nazwę podaje polska Wikipedia), lecz gdy wyszukiwarka dawała mi wyłącznie wyniki, że Achillea grandifolia to po polsku krwawnik wielkolistny, dla świętego spokoju zmieniłam nazwy zdjęć i posta na krwawnik wielkolistny. 

Krwawnik wielkolistny (Achillea grandifolia)   14 czerwca

 

Dalia 'Gipsy Night'

Dalia należąca do odmiany Gipsy Night (Gypsy Night), po polsku Cygańska Noc, ma bardzo ciemne kuliste kwiaty, których głębokiej barwy chyba nie do końca potrafiłam oddać. Z drugiej strony, przyglądając im się wielokrotnie w Botaniku, mogę stwierdzić, że w zależności od warunków pogodowych, kąta padania światła słonecznego (lub jego braku) oraz od wieku poszczególnych kwiatów, intensywność koloru oraz odcień ulega pewnym zmianom, więc moje zdjęcia dostatecznie odzwierciedlają, a przynajmniej przybliżają wygląd tych kwiatów.

Dalia 'Gipsy Night' - odmiana dalii zmiennej (Dahlia hybr.) - 7 sierpnia

 

Chitalpa taszkiencka (Chitalpa tashkentensis)

Takie oto drzewko dzisiaj dla Was mam. Prawda, że ładne? 

Zdjęcia powstały 30 czerwca i 7 lipca, ale to wielopniowe drzewko (no bo raczej nie krzew) nadal kwitnie. Jeśli później zauważę owoce, to dołączę zdjęcia.

Chitalpa taszkiencka (Chitalpa tashkentensis)  30 czerwca

 

Lilia królewska (Lilium regale)

Lilie królewskie, raptem trzy, rosnące w Botaniku obserwuję od trzech sezonów. Z pewnością są to młode okazy, trzy- najwyżej czteroletnie, ponieważ daleko im jeszcze od rozmiarów typowych dla gatunku. Obecnie mają 50-60 cm wysokości, a każda z roślin wytwarza jeden, góra dwa kwiaty jednocześnie (ten drugi to pąk). Póki co, są to małe królewiątka, którym przyglądam się z zachwytem przeplatanym troską, czy aby na pewno przetrwają, takie wydają się kruche. Cudnie pachną, wabią bzygi i małe robaczki, pięknieją i mężnieją z każdym rokiem. Warto mi było poczekać, by uzbierać więcej zdjęć, ponieważ dopiero w tym roku trafiłam na TE najwspanialsze pięć minut lilii królewskich. Spójrzcie, jak okazałe są pręciki świeżo rozwiniętych kwiatów, a jak bardzo zmieniają się one wraz z upływem czasu.

Lilia królewska (Lilium regale) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny liliowatych [4 lipca]

 

Krwiściąg Menziesa (Sanguisorba menziesii)

Jasnoróżowe, puchate kwiatostany tego krwiściągu, z gracją kołyszące się na leciutkim wietrze natychmiast zwróciły moją uwagę, choć jeszcze wcześniej, zanim pojawiły się kwiaty, wpadły mi w oko efektowne liście.  

Zdjęcia powstały w okresie od 23 maja do 30 czerwca 2025 r., tak oto udokumentowałam jedną z kilku nowości dostrzeżonych w ogrodzie botanicznym. Możliwe, że kadrów przybędzie, to u mnie częste  ;-)

Krwiściąg Menziesa (Sanguisorba menziesii Rydb.) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych [21 czerwca]  

 

Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum)

Wiele lat temu poznałam i opisałam na blogu judaszowca kanadyjskiego (TUTAJ). Potem odkryłam, że w innym miejscu Botanika rośnie jeszcze jeden egzemplarz tego gatunku. W ubiegłym roku, w drugiej połowie maja natrafiłam na kolejnego judaszowca o zupełnie innym, wielopniowym, a przez to jakby krzaczastym pokroju. Okres kwitnienia się kończył, na gałązkach było już sporo rozwiniętych liści, więc dopiero tej wiosny zaczęłam regularniej go odwiedzać i fotografować. Z tabliczki identyfikacyjnej dowiedziałam się, że jest to jednak inny gatunek judaszowca, dzięki czemu nie zabrnęłam w wersję, iż jest to okaz młodociany judaszowca kanadyjskiego i nie musiałam zaprzątać sobie głowy roztrząsaniem jakie to czynniki sprawiły, że jego pokrój jest znacząco odmienny, tudzież (w porównaniu!) karłowaty  :-D  

Bardzo ładne krzewo-drzewo. 

Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych   [23 kwietnia]

 

Głóg soczysty (Crataegus succulenta)

Przedstawiam dziś głóg soczysty sfotografowany w ogrodzie botanicznym. Jest to nieduże drzewo o ładnym pokroju o wysokości około 4 m. Wikipedia nie podaje opisu botanicznego, a w wyszukiwarce znajdują się głównie opisy odmian ozdobnych, lecz udaje się znaleźć także opis gatunku (podaję linki).

Charakterystyczną cechą tego głogu są kilkucentymetrowe (3-5 cm) kolce, ale pomimo groźnego wyglądu są dość delikatne. 

Głóg soczysty (Crataegus succulenta) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych [12 maja]

 

Posłonek kosmaty (Helianthemum villosum)

Nieraz już bywało, że nękał mnie niepokój czy aby moje wysiłki i poszukiwania nie spełzną na niczym. Dzieje się tak wówczas, gdy nie udaje mi się znaleźć opisu botanicznego czy informacji o gatunku rośliny, którą obfotografowałam. Albo gdy okazuje się, że pod nazwą, którą spisałam z tabliczki identyfikacyjnej, kryje się zupełnie inna roślina. Z takiego powodu same zdjęcia wydają mi się bezużyteczne, więc leżą odłogiem, oczekując na możliwie pewną identyfikację gatunku. 

Tym razem sfotografowałam sobie nawet tabliczkę, a okazało się, że Helianthemum villosum nie figuruje w całkiem długim spisie gatunków należących do rodzaju posłonek. Na szczęście znalazłam strony, które przynajmniej potwierdzają istnienie takiego gatunku - posłonka kosmatego.

Posłonek kosmaty (Helianthemum villosum Thibaud ex Pers) - gatunek rośliny z rodziny posłonkowatych  [22 maja]

Śniedek cienkolistny (Ornithogalum collinum)

Ależ nie, nie porzuciłam bloga, ani o nim nie zapomniałam. Chodzę do ogrodu botanicznego najczęściej jak tylko się da, oglądać, podziwiać i fotografować rośliny. Gromadzę, kompletuję i obrabiam kadry, uwijam się jak w ukropie, więc jest jak jest. Dziś przedstawiam tegoroczną nowość wypatrzoną w dziale roślin kserotermicznych, do tego objętą ścisłą ochroną - śniedka cienkolistnego. Jego kwiaty od razu zdradzają jego tożsamość rodzajową, są jednak znacznie mniejsze niż u  śniedka baldaszkowatego, którym kiedyś tak się zaChwyciłam (zobacz TUTAJ). 

Śniedek cienkolistny jest drugim (z dwóch) gatunków rodzimych, a trzecim na moim blogu, lecz cały rodzaj śniedek obejmuje ponad dwieście. 

Śniedek cienkolistny (Ornithogalum collinum Guss.) – gatunek roślin z rodziny szparagowatych [7 maja]

 

Kosmatka polna (Luzula campestris)

Czas upływa tak szybko, zaraz wiosna w pełni, a ja wyciągam z szuflady dawno zapomniane zdjęcia, których wartość polega na tym, że obecnie już bym takich nie zrobiła. Nie chciałoby mi się kłaść na ziemi i tyle. Wszystkie kadry powstały 19 kwietnia  2015 r., a więc niemal dziesięć lat temu. Tak, wiem, kolorystycznie są nieciekawe, ale taka była aura (pochmurno) i okoliczności przyrody (budząca się do życia polana w Moim Lesie. Polany już nie ma zapewne, ciekawe czy ostał się las? Tuż obok powstało przecież wielkie osiedle). 

Dla interesujących się roślinnością, zwłaszcza tzw. zielskiem, poniższe kadry będą jednak wystarczająco dobrą dokumentacją wyglądu niejakiej kosmatki polnej.

Kosmatka polna (Luzula campestris) – gatunek byliny należący do rodziny sitowatych

Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus)

Miałam tę okazję, by łącznia baldaszkowego (baldaszkowatego) spotkać w naturze (na brzegach Warty i Cybiny), ale wpierw w ogrodzie botanicznym. 

Łączeń baldaszkowy (Butomus umbellatus L.) – gatunek rośliny będący jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju łączeń i rodziny łączniowatych [6 lipca]

Szczęślin późny (Clerodendrum trichotomum)

Długo trwało, nim ustaliłam nazwę gatunkową. Aż dotąd brałam go za małe, zgrabne drzewko i dopiero gdy dokładnie przyjrzałam się jego pokrojowi, przyznaję, że jest to jednak krzew. Kiedy kwitnie, to z rozmachem - mnóstwem białych kwiatów zebranych w efektowne wiechy, a jesienią, gdy przebarwiają się liście i dojrzewają owoce... Ach, sami zobaczcie, jakim pięknym krzewem jest szczęślin późny.

Szczęślin późny (Clerodendrum trichotomum)  

 

Krokosmia ogrodowa (Crocosmia × crocosmiiflora)

Wiele lat temu prezentowałam kwiaty krokosmi fotografowane z jak najbliższej odległości (TUTAJ). Wówczas było to moje pierwsze spotkanie z tą rośliną, chciałam więc przyjrzeć się jej kwiatom jak najdokładniej. W następnych latach duża kępa krokosmi zakwitała latem, a ja zatrzymywałam się przy niej na chwilę i próbowałam uchwycić ją niekiedy oblaną strugą późno popołudniowego światła. 

Kalendarzowa wiosna już się rozpoczęła, lecz na feerię barw rozbudzonego życia dopiero przyjdzie czas. Dlatego podrzucam tę garść kolorowych kadrów, zwłaszcza, że przez kilka lat trochę się ich nazbierało. Wykonałam je innym aparatem, innymi obiektywami, ja również się zmieniłam, a więc także moje spojrzenie. I wiecie co? Wcale nie uważam, że te zdjęcia są lepsze. Albo inaczej - dopiero teraz dostrzegłam, że tamte zdjęcia były całkiem udane. A jakie jest Wasze zdanie?

Krokosmia ogrodowa (Crocosmia × crocosmiiflora) - inne nazwy tej rośliny: montbrecja ogrodowa, cynobrówka ogrodowa czy mieczyk letni.

 

Granat właściwy karłowy (Punica Granatum Nana)

Karłowaty granat Nana wygląda jak miniaturowe drzewko. Widuję je w Botaniku (kilka sztuk) od kilku lat. Wysadzane są dopiero późną wiosną na obrzeżach alpinarium, zatem zimę i wiosenne przymrozki spędzają w donicach w cieplejszych warunkach. Mogłam się przekonać, że rosną bardzo wolno. Z tego co pamiętam, w ubiegłym roku miały 60, może 70 cm wysokości. Kwitły jednak od samego początku, nawet jako 40 centymetrowe maleństwa.    

Granat właściwy karłowy (Punica granatum Nana) – odmiana karłowata granatu, rośliny należącej do rodziny krwawnicowatych  [11 lipca 2018]

 

Dalia 'Gallery Art Deco'

 Dziś opowiem Wam o dalii karłowej 'Gallery Art Deco'... Obiecałam to przecież wiele miesięcy temu (LINK)

Dalia 'Gallery Art Deco' - odmiana dalii zmiennej wyhodowana w 1994 r.  [12 września]

 

Kobea pnąca (Cobaea scandens)

Kobea pnąca to gatunek urodziwego pnącza, które było jedną z kilku ubiegłorocznych nowości w Botaniku. Podobno pracownicy podczas zimy wyplatali z wikliny wysokie na niemal dwa metry stojaki dla różnych pnączy. Wiosną zostały rozstawione w paru miejscach na terenie ogrodu, między innymi przed pawilonem dydaktycznym, przed którym tańczy niestrudzona baletnica (zobacz TUTAJ). Długo trwało, bo aż do sierpnia, by na pnączach oprócz ładnych liści pojawiły się oryginalne kwiaty. 

Kobea pnąca, sępota pnąca (Cobaea scandens Cav.) – gatunek rośliny należący do rodziny wielosiłowatych  [23 sierpnia]

 

Dalia zmienna 'Smokey'

Dalia Smokey należy do tych odmian, której kwiaty znacznie różnią się między sobą swoim wybarwieniem. Patrząc na nie czy fotografując je miewam złudzenia, że każdy kwiat jest indywidualnością z własnym temperamentem. Zapraszam do obejrzenia kolekcji portretów   ; -)   

Zdjęcia powstały w okresie od 7 sierpnia do 17 września, najpewniej w najlepszym dla tej odmiany okresie kwitnienia.

Dalia zmienna 'Smokey' (Dahlia hybrida 'Smokey') 

 

Krwawnik wiązówkowaty 'Coronation Gold'

Ten krwawnik o intensywnie żółtych kwiatostanach, srebrzysto zielonych liściach i ładnym pokroju ożywi i upiększy każdą rabatę czy ogród naturalistyczny. Proszę tylko spojrzeć.

Wiosna przyjdzie niedługo, a ja ciągle nie uporałam się z zapasami zdjęć, choć robię co w mojej mocy.

Krwawnika wiązówkowatego zaczęłam fotografować od roku 2017. Myślę, że zdjęć uzbierało się wystarczająco dużo. 

Krwawnik wiązówkowaty 'Coronation Gold' - odmiana krwawnika wiązówkowatego (Achillea filipendulina)  6 lipca

 

Puchowiec wspaniały (Ceiba speciosa)

Tak dawno nie byłam w ciepłych krajach, że gdy na pasie zieleni po drugiej stronie jezdni zobaczyłam średniej wysokości drzewa całkiem obficie kwitnące (pod koniec września!), za nic nie mogłam odgadnąć, do jakiego gatunku należą. Niezbyt dokładnie widziałam różowo-białe kwiaty, ale znać było, że są bardzo duże (mniej więcej jak u magnolii). Z góry założyłam więc, że nigdy się z nim nie zetknęłam i że oto nadarza się okazja, by poznać nowy gatunek drzewa. Tak byłam zajęta uwiecznianiem oryginalnych i bardzo dużych kwiatów (ponad 10, może i 15 cm średnicy), że dopiero na samym końcu sesji, tuż przed odejściem uprzytomniałam sobie, że warto byłoby sfotografować jeszcze inne części drzewa, choćby dla celów identyfikacyjnych. A kiedy pośród gęstego listowia zobaczyłam charakterystyczny pień i konary, od razu przypomniałam sobie drzewo, które spotkałam wiele lat temu (TUTAJ). Jeśli tamto (jedno) i te drzewa (było ich cztery albo pięć) należą do tego samego gatunku, to różnią się znacznie, choć kształt kwiatów (ale nie kolor) i kolce na pniach są bardzo podobne (różniły się jednak barwą pnia, wysokością i pokrojem). 

Niestety, w Wikipedii zaledwie dwa gatunki puchowca zostały opisane (spośród 21 wymienionych).

Puchowiec wspaniały (Ceiba speciosa) – gatunek drzewa z rodziny ślazowatych i podrodziny wełniakowych

Ciemiężyca czarna (Veratrum nigrum)

Jak widać na zdjęciach, kwiatostany ciemiężycy czarnej nie są ani bardzo okazałe, ani zjawiskowe, choć, jeśli drobnym kwiatkom przyjrzeć się z bliska, z pewnością zyskują. Zakwita dopiero latem, wiosną zaś rozwija duże, żywo zielone i bardzo efektowne liście. Z czasem tracą one trochę na urodzie, gdy pojawiają się na nich dziury wygryzione przez... hm... no właśnie, przez kogo?? Ślimaki, owady? 

Cała roślina jest trująca, jej kwiaty z daleka omijają pszczoły i inne owady zapylające (jednak muchy wręcz się na nich pasą). Liście i pędy mają gorzki smak, dlatego zwierzęta ich nie zjadają, a jednak... ciemiężyca czarna jest bliska wyginięciu, gdyż liczba jej naturalnych stanowisk spada drastycznie.

Oczywiście, ja fotografowałam ją w Botaniku, zatem w przyszłości przyjrzę się jeszcze tej dość osobliwej roślinie i może wypatrzę tych, którzy szukają dziury w całym!  ;-) .

Ciemiężyca czarna, ciemierzyca czarna (Veratrum nigrum) – gatunek byliny należący do rodziny melantkowatych  [19 lipca]

Grążel amerykański (Nuphar advena)

Cała kwatera grążela amerykańskiego ma niespełna metr kwadratowy powierzchni, toteż przez wszystkie te lata mojej bytności w Botaniku, zwyczajnie go przeoczyłam, a może tylko ignorowałam. Fotografowałam go dopiero w ubiegłym sezonie między 4 a 24 dniem czerwca. Dzisiejszy wpis zdecydowanie należy do dokumentalnych. Pomimo skromnej ilości zdjęć (z czasem może ich przybędzie), amatorzy roślin wodnych znajdą sposobność, by przyjrzeć się tej roślinie i odróżnić ją od występującego w Polsce grążela żółtego.

Grążel amerykański (Nuphar advena) – gatunek byliny wodnej z rodziny grzybieniowatych  [4 czerwca]  

 

Przetacznik zwodny (Veronica paniculata)

W dziale roślin kserotermicznych poznańskiego Ogrodu Botanicznego znajduje się kwatera przetacznika zwodnego. Nietrudno go wypatrzyć bowiem w okresie kwitnienia przykuwa uwagę intensywnie niebieskimi, wiechowatymi kwiatostanami. Poza tym rośnie tuż obok jedynej w okolicy ławeczki, doskonale usytuowanej - w cieniu  drzew. 

W Polsce gatunek przetacznika zwodnego występuje w dwóch odmianach, które różnią się wyglądem liści. 

 Przetacznik zwodny, przetacznik wiechowaty (Veronica paniculata L.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych  [19 lipca]

Ostróżka ogrodowa (Delphinium elatum)

Roślina, którą dziś przedstawiam została opatrzona nazwą ostróżka ogrodowa, co zasugerowało mi, że jest to odmiana ozdobna. Z Wikipedii dowiedziałam się, że roślina ta posiada drugą równoważną nazwę - ostróżka wyniosła i, że naturalnie występuje m.in. w polskich górach. Miałam więc wielką pokusę, by w tytule niniejszego wpisu wykorzystać tę drugą, "zacniejszą" nazwę. Bo czyż tak urodziwa roślina nie zasługuje na przydomek podkreślający jej wysokość, żeby nie powiedzieć... dostojność? Po przejrzeniu zdjęć w Internecie postanowiłam jednak nie ingerować, bo jaką mam pewność, że nie jest to któraś z licznych odmian (czego jednak na tabliczce nie zaznaczono)?

Jeśli nawet by tak było, to uważam, że przedstawione na moich zdjęciach rośliny bardzo wiernie odzwierciedlają wygląd "czystego" gatunku.

Ciekawostka - kwiaty ostróżki są zapylane jedynie przez trzmiele i to takie, których trąbka ma długość co najmniej 19 mm. Hm, dość wymagająca ta ostróżka wyniosła  ;-D 

Za to jest łatwa w uprawie, o!

 Ostróżka wyniosła, ostróżka ogrodowa (Delphinium elatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych  [14 sierpnia]

Chmielograb japoński (Ostrya japonica)

Aż mnie to zastanawia, jak to się dzieje, że będąc stałą bywalczynią ogrodu botanicznego, wciąż napotykam i odkrywam jakieś rośliny, głównie drzewa, których obecności nie dostrzegałam wcześniej. Na usprawiedliwienie przypominam sobie czasy, gdy drzewa, trawy i najróżniejsze rośliny, które otaczały mnie w Moim Lesie (ach, on pewnie już nie istnieje!!), stanowiły dla mnie nieokreśloną zieloną masę, relaksujące tło (oczywiście dopóty dopóki nie chwyciłam za aparat). Latem rzeczywiście wszystko jest "zwyczajnie" zielone, bo drzewa zwykle kwitną wiosną i wtedy zdecydowanie bardziej się różnią. Tak było z chmielograbem japońskim, który jednego roku wystroił się tak, że bardzo chciałam go poznać. Przekonałam się też o tym, że z różnych powodów, raz na jakiś czas, dane drzewo kwitnie lub obradza wyjątkowo efektownie i obficie, albo jego liście, pięknie lub przynajmniej oryginalnie, przebarwiają się zanim opadną. Jakoś dotąd jesienne przemiany chmielograbu nie zwróciły mojej uwagi, ani też nie odnotowałam drugiego tak efektownego kwitnienia, ale przecież wystarczyło tamto jedno wrażenie, by zacząć powracać do tego drzewa, kontemplować zachodzące zmiany, po prostu - widzieć je. 

Chmielograb japoński (Ostrya japonica) - gatunek drzewa z rodziny brzozowatych   [23 kwietnia 2022]

Obrazki plamiste (Arum maculatum)

Coraz trudniej mi znaleźć urokliwe, a przynajmniej nieznane rośliny w Botaniku. Oczywiście, jeszcze sporo gatunków czeka na publikację (czytaj: obróbkę i skompletowanie zdjęć oraz opracowanie choćby krótkiego opisu). Dziś jednak przedstawiam dość osobliwie wyglądającą roślinę - obrazki plamiste, podlegającą ścisłej ochronie. Fotografowałam ją na trzech stanowiskach. Widywałam ją już w poprzednich latach, ale na fotografowanie jej zabrałam się dopiero w ubiegłym sezonie.

Obrazki plamiste (Arum maculatum L.) – gatunek rośliny z rodziny obrazkowatych [26 lipca]  

Aster chiński 'Sidonia' (Callistephus chinensis)

Odmiana astra chińskiego o nazwie Sidonia była jedną z kilku nowości w poznańskim Botaniku w sezonie 2024. Nigdy wcześniej nie widziałam podobnych kwiatów, więc przez cały okres kwitnienia obserwowałam je z dużym zainteresowaniem. Dla mnie było to pewne zadośćuczynienie za drastyczne okrojenie kwatery dalii, która rok wcześniej była jakimś rajskim szaleństwem rozmaitych form i kolorów wielu odmian tych pięknych kwiatów. 

Fioletowo - żółte kwiaty Sidonii rozpaliły moją ciekawość co do innych, nieznanych mi, lecz zapewne licznych odmian astrów, a raczej gwiazdoszy (bo tradycyjna nazwa aster jest, z botanicznego punktu widzenia, nieaktualna).

Aster chiński Sidonia, gwiazdosz chiński Sidonia (Callistephus chinensis) - odmiana ozdobna (7 sierpnia)