Goździcznik wycięty to wdzięczna roślinka o maleńkich, bladoróżowych kwiatkach, wystających z jasnobrązowej główki. W naszym kraju nie jest zbyt pospolity, ale na suchej Słonecznej Polanie (tam gdzie również rośnie groszek leśny) jest go dużo. W innych miejscach nie zauważyłam go jednak.
Na zdjęciu poniżej widoczna jest skala wielkości kwiatka goździcznika. Nie bardzo znam się na gatunkach bzygowatych, ale wiem, że często są to owady malutkie o długości ciała nieprzekraczającej 12 mm. Jeden z nich (prawdopodobnie jest to kuliboda Sphaerophoria scripta) spija właśnie nektar z kwiatka goździcznika.
Mała, dość niepozorna roślinka i... niewiele informacji. Poszperałam jednak tu i tam, więc udało się skompletować dość dokładny opis :-)
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. W Polsce niezbyt pospolity – spotykany w części południowej (z wyjątkiem Karpat) oraz w części środkowej i zachodniej. Występuje na murawach kserotermicznych (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – pędy wyprostowane, proste lub rozgałęzione, o wysokości (6) 20-30(60) cm; międzywęźla nagie lub lekko chropowate (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – kwiaty liliowe, bladoróżowe lub fioletowawe (rzadko białe), zbite w szczytową główkę, ujętą w błoniaste łuski (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – płatki korony mają do 14 mm długości, na szczycie słabo wycięte i rozpostarte poziomo, w dole zwężone w paznokieć. Pręciki (10 szt.) są niewiele dłuższe od paznokcia (fot. 22 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – liście naprzeciwległe, równowąskie, do 40 mm długości i 2 mm szerokości. Na brzegu szorstkie (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – roślina jednoroczna, kenofit (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – owocem jest torebka, zawierająca płaskie, tarczowate nasiona, pękająca czterema ząbkami (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) kwitnie latem (fot. 24 lipca) |
 |
| Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) - tu obok łodygi świerzbnicy polnej (fot. 12 lipca) |
-------------------------------------------
Goździcznik wycięty (Petrorhagia prolifera) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych.
Występuje w Europie środkowej i południowej (na północy po Danię i południową Szwecję), w północnej Afryce (od Tunezji po Maroko) i w południowo-zachodniej Azji (od okolic Kaukazu po Iran). Jako gatunek zawleczony i zdziczały występuje w Ameryce Północnej, w środkowej i wschodniej części USA.
W Polsce gatunek nie jest zbyt pospolity - spotykany jest w części południowej z wyjątkiem Karpat, gdzie notowany jest rzadko w niższych położeniach, poza tym w części środkowej i zachodniej.
Roślina jednoroczna, kenofit.
Łodyga - wyprostowana, naga, zwykle pojedyncza (rzadziej rozgałęziona), o wysokości od ok. (6)15 do 30(40) cm. Międzywęźla nagie lub lekko chropowate.
Liście - naprzeciwległe, równowąskie, mają od 10 do (30)40 mm długości i 2 mm szerokości. Blaszka liściowa lancetowata z 3 żyłkami, brzegi szorstkie.
Kwiaty - zebrane (zbite) po kilka w szczytowe szerokojajowate główki lub rzadko wyrastają pojedynczo. Okryte są kilkoma parami skórzastych liści (błoniastych łusek) sięgających do szczytu kielicha. Kielich osiąga do 10-13 mm długości, w górze jest błoniasty i 5-łatkowy. Działki kielicha (7)10-12 mm. Płatki korony (5) mają do 14 mm długości, na szczycie słabo wycięte i rozpostarte poziomo, w dole zwężone w paznokieć. Pręciki (10) są niewiele dłuższe od paznokcia. Szypułki o długości 0,1-1,5 mm. Barwa kwiatów - jasnoróżowa, jasnofioletowa, blado fioletowoczerwona, rzadko biała.
Kwitnie latem.
Owoc - torebka pękająca 4 ząbkami. Zawiera płaskie, tarczowate nasiona o długości 1,1-1,6 (-1,8) mm.
Występuje na murawach kserotermicznych.
źródło 1, źródło 2, źródło 3,
inne zdjęcia
w24.15.
Oglądając zdjęcia goździcznika, myślałem o iglicy. Dla mnie te rośliny wydają się być do siebie w pewien szczególny sposób podobne: drobne i niepozorne, łatwo je nie zauważyć, dopiero gdy nachyli się ku nim…
OdpowiedzUsuńGoździcznik to rzeczywiście niepozorna roślinka, mało widoczna na tle suchego, słabo porośniętego podłoża, czyli na tle niemal gołej ziemi. To dlatego, że kwiatki są malusieńkie i blade, a w dodatku ledwie wystają z suchej, brązowawej główki. Rośliny sięgały mi najwyżej do połowy łydki (raczej były mniejsze), ale właśnie odgłos główek tych roślin uderzających o nogi zwrócił moją uwagę. Więc się pochyliłam :-)
UsuńŚliczna - szkoda ze u mnie nie występuje.
OdpowiedzUsuńJak zwykle świetny opis.
Niby zwykła, w dodatku mało rzucająca się w oczy roślina, a dopiero przy bliższym poznaniu okazuje się, że wcale nie jest taka powszechna. Lubię takie małe odkrycia :-)
Usuń